Italië, Santa Maria di Leuca

Daginfo Djoser

We blijven we rond de kaap van Santa Maria di Leuca, waar het diepblauwe zeewater en de adembenemende kliffen onze trouwe reisgenoten zijn. We kunnen op elk moment afkoelen in de zee bij één van de vele stranden.

Bezienswaardiiheden

Otranto, is de meest oostelijk gelegen stad van Italië. Dit charmante kuststadje heeft heel wat te bieden. Dankzij haar mix van culturele en historische bezienswaardigheden, kloven en witte zandstranden.

Een van de belangrijkste trekpleisters van Otranto is de Largo Porta Alfonsina. Dit gebouw werd gebouwd als een van de versterkingen van de stad, na een aanval en plundering in 1480 en de daaropvolgende bevrijding door Alfonso D’Aragona, Hertog van Calabrië. Het vormt de ingang naar de oude stad van Otranto.
De kathedraal van Santa Maria Annunziata werd in 1088 ingewijd en gebouwd op de overblijfselen van een Messapisch dorp. De kathedraal heeft verschillende architecturale strekkingen, met zowel byzantijnse, vroegchristelijke en romaanse kenmerken. Zowel vanbinnen als vanbuiten loont de kathedraal de moeite. Let vooral op de grote mozaïek en de indrukwekkende crypte.
De Torre Civica dell’Orologio is nog steeds een van de herkenningspunten van de stad. De klokkentoren dateert van 1851.
Het Kasteel van Otranto, of het Castello Aragonese , is een machtig bouwwerk dat deel uitmaakt van de verdediging van de stad. Het gebouw zoals je het vandaag ziet, dateert uit de 15de eeuw. Beklim zeker de Torre Matta, een indrukwekkende toren die ook deel uitmaakte van de verdedigingsstructuur van de stad.

Ervaring van de dag

Na alweer een lekker uitgebreid ontbijt (er waren enkele fietsgroepen en fietskoppels uit de UK, Noorse landen, Zwitsers Belgen ...), konden we beginnen aan wat de zwaarste dag genoemd werd (omwille van de hoogtemeters).
Het ging onmiddellijk steil omhoog naar een oud klooster en teken ('einde van de wereld) op de klif zodat je een mooi panoramisch uitzicht over de stad had.
Daarna kwam de tweede lange klim (SP 385) van 7 km langsheen de kustlijn (hier heel mooie kliffen en ook grote gerestaureerde eigendommen gevolgd door kilometers lange zachte afdeling tot aan een kloof. Daarna reden we verder tot een bar waar precies al de fietsers stopten (een lekkere cappuccino voor 1.7 € met een lekker paninetto di mare).
Hierna volgde de derde beklimming waar ik nu toch even het voorblad moest bijschakelen.. de drie Belgen lagen ver voorop en naar het einde was iedereen uit mijn wiel (zonder dat het mijn bedoeling was).
In Santa Cesarea Terme was het alweer lunchtijd (José verzorgde die steeds met veel variatie deze maal 4 soorten olijven, witte bonen, ansjovis, gebraden kiphamburger met kaas, diverse soorten charcuterie en kazen en vers fruit).
We waren goed voor op schema, af en toe bewolkt maar geen regen, wel 25°. Hier de laatste lange klim tot 2 km voor Otranto waar we chocoladepauze met een verrassend muzikaal intermezzo (Marry, een nette Nederlandse, wiens bagage nog niet is toegekomen en die eerder stil is (ze rijdt elektrisch en dikwijls vooraan voor de groep) toonde haar muzikaal en danstalent (Boudewijn De Groote 'de eenzame fietser', gevolgd door diverse rock fiets songs), we stonden allemaal geamuseerd en verbaasd te kijken).
De laatste km naar het hotel was nog even omhoog, we waren er al om 3 uur (omwille vd rugwind).
We zijn dan met een 7 tal direct gaan zwemmen in de zee (best koud maar je kon er tot heel ver ingaan vooraleer het water boven de zwembroek kwam, het was fijn zwemmen (in october, nota bene !!!).
Daarna gedoucht, wasje gedaan en valies weer in orde gebracht en dan de stad gaan verkennen. In de jaren 1300 à 1400 moet het belangrijk geweest zijn... een groot fort en een hele mooie kathedraal (met een crypte die wat doet denken aan het Mezquitta in het klein en in de basiliek een hele mooie vloermozaïek).

(We zijn net voor binnenrijden van Otranto aan het meest Oostelijk punt van Italië gekomen waar de Ionische en Adriatische zeeën in elkaar overgaan, aan de andere kant op 80 Km ligt Albanië; ook hebben we een aantal van de 380 torengebouwen gepasseerd die de hertog van Aragon had laten bouwen ter bescherming van de lokale bevolking)
De dames hebben dan nog wat geshopt en toe zijn we in een van de zijstraatjes wat uit het toeristisch deel in een lekker piepklein restaurantje beland (Viccola Matto Fishbar, een familiezaak). (Ik heb er een vis carpaccio van diverse rauwe vis gegeten hmmm).

Morgen al de laatste fietsdag (afwachten of het zwaar gaat regenen zoals voorspelt; alvast gevoelt dat het iets afkoelt (het was nog 23° waardoor er nog veel buiten aten...onze Hollanders alweer pizza (omg).

Deze dag vond ik veruit de mooiste omwille van het fietsen langs de kliffen en Otranto sprak me ook aan.

Logement

Hotel Albania
Via S. Francesco di Paola, 10, Otranto LE, Italië
73028 Otranto
Italië
+39 0836 801877
info@hotelalbania.com
https://www.hotelalbania.com/