Mooie landschappen en historische omgeving...camino sfeer is volledig terug 😎😋😊

Deze morgen was ik eens de eerste wakker om 6 uur, ik had wel pech want ik kreeg de poort van de binnentuin niet open, zo pas om 7 op stap. (het wordt steeds frisser 's morgens en de zon komt al merkelijk later op (•))

Het was nog donker, de weg ging direct omhoog en we liepen tussen (aangelegde) bossen van diverse boomsoorten (populieren, dennen- en naaldbomen en veel steeneiken) afwisselend met akkers.

Na een uurtje toen ik mijn lamp mocht uitdoen was er opeens een plek waar iemand een Albergue in de openlucht gemaakt had (er lag zeker een persoon te slapen onder de blote hemel) met hangmatten, kussens en kaarsen, fruit,...(free of donativo).

Ik liep op wolkjes, genoot van de intense geur, de vogels, het landschap (het ging gestaag omhoog).

Net voor Astorga, in San Justo de la Vega staat een mooi stenen kruisbeeld (Santo Toribio) van waar men Astorga en de bergen erachter kan bewonderen, en dan een mooie steile weg naar beneden...het duurde nog enkele km tot ik Astorga bereikte.
Van in de verte kun je de historische stad op een heuvel zien, heel mooie paleizen (nu Parodor of hotel) en kerken en kathedraal.
De laatste meters ervoor waren wel heel steil...men was nog volop bezig een markt te installeren (in mijn ogen brol, was vooral kledij en ondergoed aan spotprijzen).

Astorga is historisch. Bestaat al van in de Romeinse tijd en was belangrijk ten tijde van het prinsdom van Asturie. Gaudi heeft een nieuw bisschoppelijk paleis gebouwd naast de Kathedraal waar men meer dan 300 jaar aan gewerkt heeft.
Hier zag ik de 2 Hongaren terug die samen met mij begonnen zijn en die ook in Leon waren. Een Braziliaanse dame wou me perse voor de kathedraal fotograferen (Amaai..ik mocht niet staan waar ik wou..ze was niet tevreden want ik en de volledige Kathedraal samen op een foto lukte maar niet).
Nu was het nog 13 km, telkens iets meer dan 4 km tussen 3 heel kleine dorpjes. Ik moest in het laatste zijn.

Tot nu toe was zowel mijn rechterbeen ok en voelde ik de blaar op mijn linkervoet nog wel maar was niet storend, wel had ik het gevoel dat ik trager stapte.

Eenmaal buiten Astorga, kwam ik nog een klein mooi kapelletje met een waterfontein tegen waar ik in pelgrimssfeer nog een kaars aangestoken heb voor Trientje (K).("waarheen je ook gaat, ga met je hele hart").

De weg ging nu geleidelijk omhoog (Astorga 868 m tot El Ganso 1116 m), de bergen komen steeds nader (Ik vraag me steeds af waar we de Montes de Léon gaan oversteken), de aarde is hier oker/roodbruin de twee dorpjes zijn mooi, jammer genoeg veel die kapot gaat.
In het eerste dorpje Murias de Rechivaldo geniet ik van mijn ontbijt/middagmaal, het is al 11 uur en de dreigende donkere wolken boven de bergen hebben plaats gemaakt voor de zon, het is nu iets boven de 20°.
Ik heb er een Nederlander ontmoet en plots zag ik ook Math de Canadees en hebben we nog wat gepraat.
De laatste 8 km genoot ik ten volle van het landschap en de zon...en vond ik mijn normaal ritme terug, alleen voelde ik aan mijn rechter scheenbeen terug pijn (zou de diclofenac van gisteren uitgewerkt zijn ?).

De Albergue wordt gerund door een jonge vriendelijke gast, de slaapruimte is gezellig en zijn keukentje is vrij te gebruiken evenals de thee, koffie en koekjes (gratis wat je niet veel tegenkomt), tegenvaller is wel dat er geen menu is. Zijn moeder heeft verderop een winkeltje waar je blijkbaar ook iets kan eten..

Na de douche en de was doen, eerst reserveren voor morgen (ik moet een dorpje verder gaan dan gepland 🤨) en dan medische verzorging.
Mijn been staat nog steeds wat gezwollen en hard (beet?), de voet is wat anders...ik had het eerst niet gemerkt maar toen zag ik een loekel van een nieuwe blaar, net een fontein toen ik er de naald doodstak 🤕😵...er zit nu veel los vel en ik vraag me af hoe ik dit morgenvroeg ga moeten verbinden/compeed net voor de tweede zwaarste etappe.

Morgen is het een zware dag : eerst zacht omhoog van 1116 m tot 1150 m Rabanal del Camino (8 km), dan 7 km om naar 1504 m te gaan, het befaamde Cruz de Ferro, dan 5 km op die hoogte blijven en dan stijl naar beneden tot op 700 m hoogte over 9 km tot in Riego de Ambros in totaal 27.6 km.

Net 2 eitjes met bacon en toast met olijfolie en tomaatpulp...gegeten als avondmaal..daar gesproken met een ouder Australisch koppel (doen 12 km per dag). Op de bovenverdieping zijn de 2 gelovige jonge Duitse meisjes en ook de 2 Israelische. Beneden waar ik slaap : een jonge Deen van begin 20 (met wie ik zonet gepraat heb, voelt zich wat ziek), 2 heel aangename Brazilianen (een ervan chirurg) boven mij een oudere Canadees en naast mij Speedy Gonzales, een oudere grote maar heel pezige Spanjaard uit de buurt van Madrid die al ettelijke malen de Camino gedaan heeft..we, de jonge Deen en ik verstaan ons er niet uit..die Spanjaard steekt iedereen voorbij aan een verschroeiende snelheid en toch komen we die regelmatig terug tegen. Onze benedenverdieping is volledig mannelijk...een unicum...doet er me aan denken vrouwen kunnen ook nogal dikke bomen omleggen hoor amaai.

In de keuken was het gezellig druk. De Brazilianen hadden gekookt, de chirurg verzorgde de jonge Deen, ook de Duitse en Israëlische meisjes waren er evenals nog een Braziliaan van mijn leeftijd die met zijn dochter op stap is, en finaal nog een Spaans koppel. Vol huis.

Iets waar ik me al lang vragen over stelde is uitgeklaard. Ik had al heel veel grote plastic flessen of pullen gevuld met water zien staan voor deuren en poorten. Blijkbaar helpt dit om honden geen plasje aan de deur of poort te laten doen.

Statistiek. Van 7 tot 13.15 dus 6.15 uur voor 37119 stappen of 24.8 km

Geschreven door Herman.on.tour