Wederom een behoorlijk lange wandeling, met in het midden van de route asfalt. Door een vallei loopt u naar meer open landschappen, al moet u hier en daar een heuvel over, bij de rivier Kverna word je vergast op het eerste zicht op het Trondheimfjord.. U verblijft in een creatief centrum in Vuku.

Auskin Kreative Senter
Vukuveien 971
7660 Vuku
T. +47 450 82 83
E. Kontakt@auskin.no
Deze nacht alweer vroeg wakker. Rond 2.30, nochtans had ik een soort van rolluiken, toch nog geslapen en af en toe wakker en dus maar om 6 uur, voor mijn wekker op gestaan.
Het ging wat moeizamer deze ochtend, ik zag de buitenthermometer maar 8° aangeven en dat het lichtjes regende, en ik was nu in zo een cosy warm huisje en mijn lichaam wou er precies langer blijven.
Genoten van mijn ontbijtje, heel lekker zelf gebakken brood door Cecilie, een à point gekookt eitje, ham, tomaatjes, komkommer en salami en hmmm lekkere home made confituur (dit was ook voor mijn lunch), vandaag ook multi vitaminen fruitsap en lekkere hete koffie (zelfs met wat suiker voor energie).
Iets na 7 buiten, volledig gepakt in (minimale) regenkledij (t shirt, regenjas, regenbroek, en getten). Cecilie was al buiten met een van de honden (Britse setter, ze hebben er 3, en hun leven is in functie van de honden, ik was er gisterenavond even binnen geweest omdat ze daar een sterker wifi signaal hebben om de foto's op te laden, en toen zag ik dat hun living vol stond met 3 hondenbenches).
Zoals gezegd 8° bewolkt, bergen volop in de mist en wolken en aan het miezeren ..ik was pas op de weg of er stond een kudde schapen op de weg..de lijnbus (het openbaar vervoer is hier fantastisch, zelfs in onooglijk kleine plaatsjes passeert een bus) moest stoppen en het duurde een tijdje vooraleer hij door kon. Bernd had me gezegd dat ik aan een boerderij moest inslaan om via een hangbrug terug op de landweg te komen waar het pad loopt. Ik was dus bij de eerste boerderij het weiland ingetrokken tot aan de rivier (een 150m) maar zag geen hangbrug, dus terug naar de baan (gelukkig heb ik die getten maar voeten toch wel nat) en bij de volgende boerderij nieuwe poging, met succes deze maal. Deze landweg liep net naast een sterk kabbelende beek, waar regelmatig zijriviertjes in uitkomen, soms zelf een stuk uit de weg meegesleurd. Het is hier bijna niet bewoond, het miezerig weer maakte dat ik geen vogeltjes meer zag en geen bloemen kon ruiken. Na een tiental km wel de schedel en wat beenderen van een rendier. (Doet er me aandenken dat mijn twee vorige waarden me gezegd hadden dat hier veel beren zitten maar die zijn zo schuw, dat je ze zelden te zien krijgt; ofwel van een wolf (hier hebben de inwoners meer schrik van). Na een tijd stopt deze land/bosweg en kwam ik in een hele nauwe vallei waar enkel plaats was voor een brede rivier en de 72. Net hiervoor had ik gezien dat er boven op de heuvels (de hoogste is de Hermannnaza, 'neus van Herman' :-)) oude forten, bunkers en tunnels zijn. Ze zijn gebouwd in 1905 toen Noorwegen pas echt onafhankelijk van Zweden was en men vreesde voor een Zweedse aanval, het was af in 1911 en is nooit gebruikt omdat beide landen beter over weg konden met elkaar. De Duitsers hebben ze wel weer operationeel gemaakt tijdens de 2° WO omdat ze op hun hoede waren voor een geallieerde aanval vanuit Zweden). In de weekends wordt dit blijkbaar nog bezocht, na een stevige steile wandeling.
Ik was net aan een Bekaert klant, Gunnebo, aan het denken (die kocht veel ursusafsluitingen om de bossen te omheinen, zeker ook langs wegen). Zo zag ik dat schapen in de bossen lopen en tot aan de afsluiting komen grazen. Plots liep er een hinde over de baan een 50 tal m voor mij. Gsm klaar gemaakt voor foto en voorzichtig verder gestapt, plots rende ze weer terug naar het bos, want de andere kant was de brede beek, en liep het tot tweemaal tegen de afsluiting om tenslotte er toch over te geraken.(het beestje).
Ondertussen regende het niet meer, maar bleef het fris met af en toe wind. Na vele km uiteindelijk rechtsaf een landweg in voor een omweg van 10 km, heuvel op heuvel af, het landschap deed me aan het Duits Eifelgebergte denken. Moment ook om mijn lekkere boterhammen met koude koffie (cola, hmm) op te eten.
Deze laatste 10 km deden al mijn poriën werken (regenjas dus uit, want ik werd nat van binnen ('ademend' noemen ze dat in de marketing, mijn voeten ja), hartslag ging omhoog en ademhaling probeerde ik diep en lang te houden. (baan volgde rechtaan het reliëf van de heuvels en dat was pikant). Ondertussen zag ik af en toe een lichtblauwe hemel (meer achter mij). ('celeste' is een kleur van wolken om te koesteren!).
Nog efkens getwijfeld welke richting ik moest volgen bij een kruispunt, aan een zijde weer steil omhoog (mijn eerste gedacht), de andere zijde steil omlaag... gelukkig de juiste gekozen.
Ik kwam toe aan de kerk van Vuku (jammer genoeg dicht), even verder was een winkel en een benzinestation (geleden sinds Duved een 60 km geleden dat er een winkel was). Ik zag ook een plek waar ik een koffie kon dribken. De waardin was allesbehalve vriendelijk en een koffie uit de kan met een ontbijtkoek kostte 10€ (Noorwegen is merkelijk duurder dan Zweden), dus snel verder en na 500 m ter plaatse.
De eigenares is heel vriendelijk, ze doet aan houtbewerking (nu was ze een Sint Olavsbeeld aan het maken). Het verblijf is net. Beneden 2 kamers met twee verhoogde single bedden (je hebt een trapje van 3 treden nodig om in je bed te geraken) en een bunker stapelbed. Maar wat een verrassing de Nederlandse was ook hier. Ze was de vorige nacht in een open shelter in de buurt van de grens blijven slapen (moet vreselijk koud geweest zijn), ze was heel vroeg wakker en vertrokken en ze is op 10 km van hier autostop beginnen doen, ze zat erdoor.
Ik heb mijn dagelijks wasje gedaan en mijn en haar gerief samen in de droogkast gedroogd.

Zonet een lekkere Noorse schotel gekregen (een ovenschotelje met zelfgemaakte worstjes, 2 frankfurter worstjes en Chorizo, met boontjes, erwtjes, gebraden aardappels met daarbij een 6 tal potjes (3 met gepekelde groeten: rode ui, wortels, bloemkool, augurk en 3 sausjes : aiola, boter gemengd met pepertjes , en een Arabisch getint sausje).

Zweden versus Noorwegen
- licht laten branden aan de venster tussen glas en gordijn

• schop aan de deur (sneeuw in de winter)
• oudere huizen die kleine vensters hebben en waarbinnen steeds het licht aanstaat
• veel airco's buiten (versta ik niet goed want echt warm is het hier denk ik nooit)
• kerken gesloten
• verzorgde kerkhoven

Verschil

• geen fika maar gewoon koffie in NO
• No zijn niet zo vriendelijk (de mensen van de logementen wel), ook zijn de chauffeurs minder hoffelijk
• No is beduidend duurder.

Ondertussen regent het weer stevig, mistig en bewolkt en is het weer maar 9°. Warmste was 13° vandaag..dit weerbeeld is er nog voor zeker een week.

En dat brengt me bij een filosofisch afsluiter : DE WEG.

• nu betekent doordoen, verder gaan, zelfs al zit het weer tegen, voel je je moe.. verder stappen en vooruitkijken is de boodschap. Je kan bv over het weer of teveel asfalt wegen ipv boswegen zagen maar uiteindelijk verandert dat niets aan de situatie, je hebt meestal niet alles in de hand.(take a decision and live with the consequences).(bovendien kan het meestal nog veel slechter..liever miezerig dan harde regen of hagel)
• soms wel eens stilstaan, om alles eens goed te bekijken, de mooie dingen te zien, leuke momenten te onthouden.... maar niet blijven staan in zelfbeklag.
• achterom kijken. Een belangrijke regel bij wandelen is je af en toe eens omdraaien om te genieten van de mooie momenten die je achter je laat, en die nooit meer zullen terugkeren.

Vandaag ook een broertje van onze Georges, onze robot grasmaaier bezig gezien.

Morgen een heel korte etappe 12km..dus proberen wat langer te slapen (alhoewel ze om 8 uur mijn bagage komen ophalen).
43459 stappen of 33.6 km
Eerste blaren op mijn kleine teen van linkervoet (zowel vanboven, opzij als onderaan...heb ze al open geprikt en ontsmet...), morgenvroeg een compeedje opleggen.

Geschreven door Herman.on.tour