Deze nacht niet zo goed geslapen, bedje was vrij klein en zelfs gedroomd over vroegere Bekaert tijden.
De Brazilianen waren er heel vroeg bij (om 5 uur wakker), dus ik was ook klaar iets voor 7. (Voldoende tijd genomen om voetjes goed te verzorgen).
Het was fris, maar 7°, en getwijfeld of ik fleece of regenjas zou aandoen, uiteindelijk toch in T shirt en short.
In de keuken nog wat gepraat met de Deense youngster en de Australiër die boven mij sliep, een tas koffie met nog een broodje van de dag ervoor smaakte. Speedy Gonzales was ondertussen ook bijna klaar.
De lamp was dus nodig, de eerste km waren licht bergop, dus een goed tempo, ik hoorde Speedy G niet ver achter mij (het getik van zijn stokken en zijn tred zijn me intussen gekend) en de eerste 7 km gingen snel voorbij, ondertussen was het al klaar en zag ik (als ik me omdraaide) een hele mooie zonsopgang. Voor ons was het echter zwaar bewolkt en er was een strakke wind.
Rabanal del Camino is een vrij mooi dorp met enkele mooie hotels.
Voor mij liep ineens vrij veel volk, de lange slapers van Rabanal en ook twee groepjes fransen van 6 die elk een verlamde die in een soort 'kruiwagen' zat met vooraan een klein wiel en waar een man met een soort getuig dit karretje vooruit trok, 2 mensen aan elke zijde die hem hielpen en achteraan ook 2 om het gestel in de lucht te houden. Chapeau en dat op die moeilijk begaanbare wegen met een sterke stijging.
Mijn blaar had ik goed ingepakt met compeed en al het water was eruit waardoor dit meeviel.
Naarmate we dichter bij Fonceban kwamen, het dorpje op 1.5 km van de top, werd de wind feller en begon ik toch ook kou te krijgen. Ik hoorde veel opmerkingen maken over het feit dat ik in T shirt en short liep en de meerderheid net als skiërs waren. Speedy was me ondertussen al een tijdje voorbij gestoken (jammer dat communicatie zo goed als onmogelijk was, hij spreekt alleen Spaans, dus wat los je woordjes en gebaren, en een Buen Camino).
In Fonceban, was ik al op 1440 m hoogte en 13 km onderweg, dus tijd voor een koffie met rijstpap en toch maar mijn regenjas als windstopper aangedaan. Speedy zat daar ook een koffie te drinken, dus elkaar nog maar eens temeer een Buen Camino toegewenst.
Het landschap was heel mooi, ik ben toch wel een bergmens, jammer genoeg was de zon niet doorgebroken.
Ik vond de beklimming niet lastig, wel was het zaak om je voeten goed te zetten op de heel steenrijke weg. Mijn Leko's hebben me veel geholpen (ook tijdens het lopen in het donker helpt het om je evenwicht goed te kunnen behouden). Ik stond dus onverwacht aan het Cruz, ik had me dit veel grootser voorgesteld, en jawel Speedy stond er ook en ik heb hem dus gevraagd om een foto te nemen. We zijn dan samen verder gegaan, nog een 4 km lichtjes stijgend (hoogste punt lag eigenlijk daar).
Dan begonnen aan de steile afdaling richting Acebo (Speedy bleef hier slapen, ik had geen plaats toen ik gisteren belde, wat jammer is). We waren hier om 11.30 en ondertussen was de zon doorgekomen en begon ik weer goed warm te krijgen. Acebo is een heel mooi plaatsje, met veel bars en Albergues. Hier mijn middagmaal genomen, zumo ( in geen jaren zoveel vers geperst sinaasappelsap gedronken :-)) met een Enpanada. (de bar was van een vriendelijke Texaan en we werden bediend door een jonge vriendelijke Duitse, die deze zomer de Camino gelopen had en er nu een vakantiejob doet). Mijn jas ondertussen weggestopt en zo aan de laatste 5 km begonnen, ik was al tegen 13 uur in de Albergue, alweer de eerste.
Deze Albergue is een Municipal, die zijn echt basic, weliswaar goedkoper (5 a 8 €voor het verblijd, wel geen wifi), meestal slaap ik in een privé Albergue (tussen 10 a 12 €, en meestal wat moderner).
Voetjes weer goed verzorgd, de compeed heeft het gehouden, toch verrast dat ik op mijn rechtervoet op de middenteen een leuke blaar heb, ik geraak er aan gewoon om blaren te doorprikken en te verzorgen.
Met een Schotse ondertussen gepraat en haar gids mogen gebruiken (ik kon mijn e-mails met de foto's van mijn gids niet openen) al een betere Albergue voor morgen gereserveerd op 28 km 🤨 (zo gaat mijn gemiddelde omhoog). Het weer zou ook stilaan weer warmer worden.

Straks naar de bar gaan zoeken, want die hebben blijkbaar Wi-Fi. Amaai die is toe, pas open om 19 uur. Ik heb me opgegeven om hier te eten (zal meer dan waarschijnlijk allesbehalve culinair zijn), misschien ga ik na het eten nogmaals naar die bar (500 m enkel). In dit dorp is er dus niets, geen winkel, geen automaat..ik mis mijn degelijks fris pint(je) wel. Geraak ik er niet dan zal dit verslag voor morgen zijn want bereik is praktisch nihil.

Net gegeten (was goed: rijst met wat groentjes en tomatensaus met een chorizo worst gevolgd door sla met natuurlijk tonijn en een potje chocomousse), leuk gezelschap de Braziliaanse chirurg, een koppel uit Wisconsin en een Zwitser van Genève.
Het viel me op dat de Amerikanen en de Braziliaan sterk gelovig zijn...nl. niet reserveren want 'we hebben ons dagelijks lot in Gods handen gegeven'.

Nu in de bar een koffie en een biertje en Wi-Fi...de blog verzenden, even bellen en kranten titels lezen. Marcello de Braziliaanse chirurg en de Schotse dame komen er ook nog eentje drinken en met zijn drie genieten we van een mooie zonsondergang vanaf het grasplein voor de bar.


Life can be simple and beautiful.

Initieel vond ik het geen super Albergue maar fout.. het was er rustig (15 man max) een soort chambrette die je langs beide kanten met een schuifdeur kon toedoen, ik had er een voor 2 en was alleen dus alle rust. Het eten was eenvoudig maar lekker en het ontbijt was ook goed.

De baas sprak goed Frans. Hij zegde me dat mei en begin sept druk was, de zomermaanden eerder kalm.


Statistiek. Van 7 tot 13 uur, dus 6 uur voor 37712 stappen of 27 km.
Medisch. Spieren vrij ok, op mijn rechteronderbeen nog wel een beetje zwelling (zal dus wel een beet geweest zijn), de vervelende blaar op mijn linkerhiel valt mee, deze op mijn middenteen verwacht ik niet echt last van. Morgen wel eerst nog 4 km dalen (in het donker is dit wel niet zo evident, smal baantje ook door bos met veel stenen)

Geschreven door Herman.on.tour