Info reisgids

From Etroubles to Aosta - 15,5 km
Today you depart Etroubles to reach Aosta, where the pilgrims could worship Saint’Orso and Saint Grato’s relics (nowadays they are patron of the whole Val d’Aosta). Old irrigation canals called "Rus" lie along your way today. In addition to the flat passages along these canals, steep descents await you today. The walk promises a deep experience along the mountains, crossing meadows and pinewoods. Meet old refuges, the chapel used by the pilgrims, and follow the ancient stream “Ru Neuf”. In Roman times, Aosta was a flourishing trading town. Today, the village is famous for its alpine experiences.
Distance: 15.5 Km
Ascent/Descent: +448/-1127 m
Navigation

• 2 km Echevonnez
• 8.9 km Gignod
• 15.7 km Aosta

 

Wetenswaardigheden

• Gignod. The tall bell tower of the Church of Sant’illario was buikt from repurposed stones of the 12th-15th c. Castle of Gignod. In the lower village the Tower of Gignod, built as early as the 12th c. was used by the feudal Gignod Family
• Aosta has long served as a strategic role in control of Alpine crossings. In 25 BC at the direction of Augustus Caesar, Roman troops vanquished the resident Salassi tribe and established the Roman colony of Augustus Praetoria Salassorum – now shortened as ‘Aosta’. Many Roman landmarks survive, including the Roman city walls, the facade of the roman theatre, a roman bridge that once spanned the Bulhier river and the monumental Arch of Augustus, built in 35 BC. To celebrate the Roman conquest of ten years prior. The leper tower was originally a turret in Aosta’s Roman Walls but was rebuilt by the Order of Saint-Maurice as a charity hospice. A leper was imprisoned there in the 18th c., earning the tower is actual name. Post-roman architecture includes the 11th c. Cathedral of Santa Maria Assunta and the Romanesque/Gothic *Church of Santi Pietro e Orso, dedicated to the 6th C. Saint Ursus of Aosta, said to be of Irish origin. Modern Aosta is a recreational and commercial hub of the Aosta Valley and the Cogne Acciai Speciali steel plant dominates the skyline.

 

Verhaal/ervaring van de dag

Eerste deel ging het maar traag naar beneden. Ik volgde een 15 km, 40 à 60 cm breed, steeds helder lang irrigatiekanaal (al aangelegd rond de jaren 1400, en´Ru Neuf´ genoemd).(soms in een betonnen U vorm, dan natuurlijke bedding, soms een deel onder de grond en uitzonderlijk in een buis). Telkens het kanaaltje een natuurlijke wilde rivier die van de bergen stroomt passeert, geleidt men met een grote steen extra water naar dat kanaaltje. Veelal loopt het langs een bergwand, meestal bebost pad of door weiland. In het bos stond een grot ' je te salue grotte' waar het water en de Ru als ´bron van leven´ vereerd wordt.
(De buizen deden me alweer aan Bekaert denken, we maakten in Bilbao buizen van composietmateriaal voor ´reverse osmosis´ of ontzilting van zeewater naar drinkbaar water).
Op een bepaald moment toen ik buiten het bos was en wat meer zakte, reed er een man in een dikke regenjas met zwarte helm op een gele scooter van veld tot veld (of fruitkwekerij) om de sproeiers aan en uit te zetten.
Ik passeerde enkele mooie gehuchten oa eentje 'Chez Henry´ (naam van mijn vader en kleinzoon Emiel-Henri).
Dit kanaaltje deed me ook aan mijn kindertijd denken, bij mijn zus in Luxemburg waren er ook riviertjes waar ik dan gekleurde stokjes ingooide en dan liep ik enkele 100 m stroomafwaarts en keek ik welk kleurtje eerst was. Ik maakte daar zelfs klassementen van (mijn imaginaire ronde van Frankrijk)(xls kende ik toen nog niet), geel won wel meestal :-).
Wanneer je naast het water loopt dan hoor je het bijna niet, tenzij het een meer natuurlijke bedding heeft waar het wat meer zijn weg kronkelend moet zoeken. Grote bergriviertjen en watervallen maken veel geluid als je er dichtbij bent, maar een 100 m verder hoor je dat meestal niet meer. Vandaag weer veel kleine hagedissen gezien en een slang of adder van zeker 2 m die snel over de baan kroop (was verschieten) en ook veel mooie vlinders (een soort was wit met bruine vlekken).
Eenmaal ik aan de gehuchtjes kwam ging het pad steiler naar beneden langs boomgaarden. Op een bepaald moment, na wat zoeken ging het weer heel steil omhoog naar enkele wijngaarden (denk dat de locals daar de aanwijzingen verstopt hadden want zonder Komoot zou ik het padje niet gevonden hebben), dit was het laatste lastige moment om dan een stuk langs een drukkere weg verder richting de stad te gaan.
Ik liep door het historisch deel van Aosta, het was dik in de 30°, nochtans waren de bergtoppen rond Aosto in een ´nevel´ gehuld. (morgen zware onweders voorspeld). Mijn focus was nu echter eerst het hotel te vinden dat blijkbaar aan het andere eind van de historische stad ligt. Mijn kamer staat bij wijze van spreken op een authentieke historische brug ten tijde van keizer Augustus.(25 voor C.).(Het water is intussen een 100 m verlegd).
Ik was toe aan verfrissing en andere kledij. Eerst heb ik mijn reisroute voor morgen op een klein blaadje samengevat en ben ik op zoek gegaan waar ik morgen de Flixbus naar Genève neem (een 15 a 20 min van het hotel,).
Vervolgens terug naar het begin van de oude stad om in het archeologisch museum een tentoonstelling over Miro te gaan bekijken (een mens moet keuzes maken). Daarna rondgelopen en naar diverse opgravingen of Romeinse bouw restanten gaan bekijken. Een frisse pint en een lekkere gelato waren mijn beloning. Tegen 19 uur (ik had al meer dan 10 uur niet gegeten) lekker italiaans gaan eten. Primo was een speciale pasta, casarecce, met groentjes (wortel, paprika, courgette in fijne sliertjes), met daarbij kleine stukjes gebakken ei in een geel safraansausje. Secundo was een lekkere tagliata (mijn favoriet).
Hier op mijn kamer is het warm..ik hoop dat ik kan slapen, moe en voldaan na een nieuw mooi gevarieerd avontuur.

Zo zijn we aan het einde van een eerste (?) deel van de Via Francigena.
Het was een heel gevarieerde reis; het mooie meer van Genève met hippe leuke steden en dorpjes en de vele parkjes en strandjes, de grote wijngaarden (was puffen), het Zwitserse bergbinnenland met Martigny als culturele en historische topper. Dan het schitterende hooggebergte (eenmaal boven de boomgrens wonderbaarlijk, mijn favoriete omgeving). Het mystieke Hospice boven op de col du Grand Bernard. Daarna afdalen door mooie Italiaanse valleien en verzorgde kleine dorpjes dan langs het rustgevende irrigatiekanaal (Etroubles is gezellig) om finaal in het historische (Romeins) Aosta te arriveren (met als onverwacht toemaatje Miro). Wat kan het leven mooi zijn.

(Geen kerk of kapelletje voorbij gegaan om een schietgebedje te doen, blijkbaar gaan mijn pelgrim reizen gepaard met een ziekte van een dierbare)

Buona notte e alla prossima (richting Rome ?).


Ps de provincie Aosta is een ´autonome regio´, vlag een zwart en rood vierkant, waar Frans als officiële taal gebruikt wordt, de mensen spreken een frans-italiaans dialect.
 

Logement

Hotel Cecchin
Via Ponte Romano, 27
IT 11100 Aosta (AO)
Tel. 0039 0165 45262
Mobile 0039 338 21ķ´

Geschreven door Herman.on.tour