Slalommen tussen de meren.

Een wandeling over onverharde en verharde wegen richting Borås, door bossen en langs meren.
U slaapt op de boerderij van Borås, een klein stukje van de St. Olavsleden.
Borås Gård
Solfrid Frigård
T. +47 47840225 / 74805126
Vroeg opgestaan om 6.45, het regende behoorlijk, zoals voorspeld.
Eerst toch tijd genomen om te ontbijten..in de frigo vonden we kaas, salami, blikjes leverpastei en enkele potjes zelfgemaakte confituur en lekker brood.

Dan maar de poncho's aangedaan, schoon zicht : 2 roodjes en ik wat orange/rood. Gelukkig ging het initieel naar beneden, tot aan een kerk, jammer genoeg alweer gesloten, dan nog 2 km over een asfaltweg langs akkers en boerderijen.

Vervolgens kwamen we aan bij een tolweg (een Bomvei; wat slagboom betekent maar het is een privé weg waar je telkens je hem gebruikt een tol voor betaalt voor het onderhoud)...deze weg zullen we bijna heel de dag volgen.
Hij ging goed op en neer, eerst gravel van dikkere stenen (vervelend om over te stappen), later fijner grind en aarde. Het regende nog steeds maar wat minder, ik had mijn mouwen van mijn regenjas weer boven mijn ellebogen getrokken.
De weg liep langs mooie bossen en later ook langs een eerste meer, Movatnet. Dit gaf ons mooie vergezichten. Veel verkeer zagen we niet, enkel een oudere man die in een gemotoriseerde rolwagen voorbijreed (we gaan hem nog 3 keer terug zien). We komen aan een tweede meer, de Bulandsvatnet, de regen was ondertussen gelukkig gestopt, het duurde niet lang of mijn poncho ging uit. Hier stonden wat auto's van mensen aan hun schitterend gelegen vakantiewoningen, in de verte konden we weer sneeuwbergen zien. De zon kwam er zelfs wat door en ik had naast de weg een mooie plek met een bank gevonden om een vroege lunch (sic) te hebben (ik had Heidi gisteren gevraagd of ze een flesje cola wou meebrengen en dat smaakte alvast).
Dan weer verder gegaan zelfs zonder regenjas. De zon kwam er nog meer door tot onze verwondering.
De 2 duitse zijn erg verschillend. ´Die Anja´ is wat wij een ´babbelkont´noemen en 'Die Kerstin' is eerder een stille, regelmatig stak ik een tandje bij om wat rustiger alleen te kunnen lopen zonder het gepraat van Anja (ik ken al helemaal haar familie, haar werk, dat ze voorzitter van een soort kerkfabriek was en dat ze een hele kerk hebben gerenoveerd,...)(ze zijn beide begin van de 50), en lopen nu de St Olavsleden tweede deel vanaf Ostersund; voor corina hadden ze het eerste deel al gedaan. De dames hadden nog geen dieren gezien maar dat verwonderde me niet.
We zijn dan nog een moedige mountainbikester tegen gekomen en toen plots vanuit de andere richting een jonge vrouw (25 a 30 volgens Anja) zwaar bepakt, blijkbaar een ´Ossie´, die van heel zuidelijk Noorwegen alleen op weg is naar de ´Nordkap´, tegen midden september...amaai dat is andere koek.

Iets verder kwamen we aan weer een mooi meer, Ausselvatnet. Hier hebben we zelfs zonnecreme gesproeid en dat was nodig want ik ben ondertussen een roodhuid.

Uiteindelijk zijn we in Boras gearriveerd. Onze Deense vriend was er ook, hij had de sleutel gevonden en we zijn maar begonnen met ons te installeren. Net op tijd want er begon nu een onweer. Na een uurtje kwam de zoon (60) met zijn moeder (85), ze staken de houtkachel aan en lieten ons kiezen van eten. Een doos Kjotkakker om op te warmen in de micro (het zal zeker geen sterrenrestaurant zijn). Het was een Babylonisch gesprek, de moeder spreekt alleen Noors , de zoon heel gebrekkig Engels, de deen die er zich met moeide en uiteindelijk ook de Duitse dames.
Er is Wifi maar dat werkt niet binnen, de zoon vond dat heel normaal, het werkt alleen als je buiten gaat naar de woning van de moeder..alleen is het serieus afgekoeld en weer regen.
De dames hebben net foto's van Jacques, de Belg, ontvangen van het parcours voor morgen en daar zitten weer een 5 tal km door drassige veenbossen....we hebben een alternatief gevonden op de kaart voor de fietsers alleen is dat een 3 tal km langs de E14... maar dat zijn zorgen voor morgen...
Nu gaan we onze fijnkost (amaai) opwarmen, benieuwd wat dat gaat geven

(Mijn projectie was dat de Deen een professor was en ik heb gelijk hij doceert accountancy en audit)
39304 stappen of 30.7 km (dit zijn toch weer heel wat meer km dan mijn boek)
Status quo
De blaar van mijn linker kleine steen is een joekel (gelukkig zit er ondertussen geen vocht meer in).

Geschreven door Herman.on.tour