U kunt boodschappen doen in Are of Duved (10 kilometer na Are). Dit zijn de laatste winkels die u een paar dagen zult zien - de eerste is weer in Vuku.
Na Duved begint de wildernis, al is er nog veel asfalt.
U verblijft in een hut nabij de machtige Tännforsen, de grootste waterval van Zweden.

Tännforsen 356
83015 Duved
T. +46 647-230 23
E. pilgrim@tannforsen.se
Deze ochtend een heel gevarieerd buffet in een mooi Scandinavisch kader (niet echt pelgrim). Ik krijg een veggie lunchpakket mee waar ik niet echt op gerekend had; maar was er wel heel tevreden mee.
Na de dagelijkse worsteling met mijn steunkousen in minimale outfit (mijn oudste zomerwandel broek en mijn eerste dry fit truitje (heeft me al ver gebracht) zouden moeten volstaan. In het begin wat frisjes. Are sliep precies nog, enkel een aantal Zweedse schonen aan het joggen en een snelloper dat was het.
De weg liep eerst wat langs een asfaltbaan, maar snel ging het langs een landweg naast het water en het treinspoor. De zon probeerde goed door te breken wat niet altijd lukte.
Op een bepaald moment zag ik weer een serieuze stroomversnelling/waterval maar dat was aan een privé tuin.
Ik heb het al gezegd maar veel Zweden houden vast aan hun oude grote Volvo (240, 470, V70,...) rijden ze er niet meer mee, dan zetten ze hem maar in de tuin (nieuwere auto's zijn eerder audi of volkswagen volledig electrisch).
Over de eeuwen heen hebben de mensen hun wegen steeds in de valleien gelegd naast het water (moesten de Romeinen hier ooit geweest zijn er zou zeker ook nog een Via Romana.. gelegen hebben), daarna heeft men er nog een spoorlijn bijgelegd en recentelijk een autosnelweg (max 90/uur).
Langs deze veldweg is het leuk stappen. Af en toe voelde ik een forse wind en zag ik boven mij dreigende grijze wolken en 100 m verder was het weer winderig en zonnig. Deze wegen zijn ideaal voor de zintuigen. De geur van de velden en bloemen (vooral de wilde seringen), het geluid van de beekjes die zich reppen om in de grote stromen (verder gezien dat het wel degelijk fjorden zijn) uit te monden, de vogels, met op nr 1 de vinken, het signaal van de trein wanneer hij nadert en dan later hoor je de ijzeren wielen suizen over de stalen rails. De smaak bij de maaltijden: de koffie is hier bitterder, net als in Duitsland, en het eten zijn veelal andere combinaties en smaken.

Duved was het volgende dorp, een mooie kerk en er rechtover bouwen ze een fantastisch grote school volledig in hout. (De kinderen van een straal van 50 km komen hier naar school).Even in de kerk geweest, dat deed me denken aan de Camino en Katrien voor wie ik steeds een kaarsje liet branden, hier kent men die gewoonte niet.
Ik had nog zin in een lekkere koffie en een koekje maar vond niets, tenzij een klein warenhuis waar ik koffie uit een machine kon drinken en ik heb dan nog een smootie meegenomen voor het goed humeur:-).
De weg ging over van asfalt in een stevige aardewerk die enkel gebruikt wordt door locals. Af en toe zag ik een stuk omgeploegde grond maar die dan nog niet verder bewerkt was. Aan een boerderij lag een berg koeie stalmest met een schop ernaast, voor zelfbediening.
Dan weer een Karoliner monument gezien, oorlog van 1718.
Iets verder moesten we de E14 dwarsen om dan langs een locale asfaltweg te lopen, op een bepaald moment splitste deze baan en die begon goed omhoog te gaan, ik zag niet direct de richtingaanwijzers maar bleef toch doorstappen er van uitgaande dat op een baan zonder vertakkingen geen tekens moesten staan. Uiteindelijk toch mijn kaarten genomen en gezien dat ik fout zat (de hoogtelijnen) en ik moest terugkeren, en een eind de E14 volgen, om over de rivier ´de indalsalven' te stappen...na 200 m was er weer een splitsing , via een locale weg, de 322 , stond de waterval Tannforsen aangegeven (mijn slaapplaats), maar eerst was er een golfterrein. Raar dat ik op een zaterdag nm 12.30 aan een golfterrein sta (normaal is onze wekelijkse afslag tussen 13.30 en 14u). Het zag er een mooi terrein uit met veel reliëf, dus niet gemakkelijk. Even met 2 golfers gesproken..die bewonderden me dat ik tevoet was..van de S:t (op zijn zweeds) Olavsleden hadden ze nog niet zoveel gehoord. Toen begonnen 9 saaie kilometers langs deze asfaltweg wel volop tussen dennenbossen. Het moet een hele leuke weg zijn om met de auto of motor te cruisen (op en neer, veel bochten,...) maar om te wandelen beu. Ik heb wel twee skiërs op rollen gezien. (Wel gevaarlijk op die baan, het valt wel op dat de auto's mooi aan de andere kant gaan rijden als ze je passeren).
Uiteindelijk een afslag genomen naar de waterval, nog 2 km, die we morgen terug moeten doen.

De waard en zijn vrouw zijn heel vriendelijk, gisteren was hier een brand geweest (blijkbaar een luchtververser) de schade is gelukkig beperkt gebleven (de 3 brandweerwagens die me gisteren aan de camping voor Are gepasseerd waren waren op weg naar hier.
Hij was wel vergeten mijn bagage te halen en excuseerde zich maar was niet erg..terwijl hij erom reed kon ik mijn veggie wrap uit mijn lunchpakket opeten en naar de waterval die maar 150 m hier vandaan is gaan kijken. Opnieuw heel spectaculair : 38 m diep (grootse van Zweden), enorme kracht van het water, heel veel watersluiers en door het zonlicht een mooie regenboog over de waterval.
(De waterval is het samenkomen van 2 fjorden met een groot hoogteverschil), ( de fjorden zijn 400 millioen jaar geleden door het botsen van de Scandinavische met de Noord Amerikaanse platen ontstaan).
(Het is nu een klein natuurgebied en men heeft enkele jaren geleden beslist om er geen waterkrachtcentrale neer te poten, alhoewel dit wel aanlokkelijk moet zijn).

In het huisje waar ik logeer zijn de 4 eerder genoemde Belgen van Pelt, en campeert een, gelukkig, andere Nederlandse dame met haar tentje hier iets verder (Correctie achteraf.. het is dezelfde Nederlandse als van in Are, maar nuniet uitgeregend. Het huis heeft alles : 2 kamers met elk 2 stapelbedden, een douche/wasplaats, een kleine living en keuken (2 kookplaten, frigo, alles dat je nodigt hebt om te koken en zelfs een afwasmachine).
Samen met de Belgen onze was gedaan in de aanwezige wasmachine. We hebben net samen, gepaneerder vis met chips en sla, gegeten.
Morgen zal de waard mijn bagage om 8 uur doorvoeren en hij is zo vriendelijk om overgewicht van de Belgen mee te nemen.

Het was mooi, geen regen, wel wat meer wind en de zon heeft toch wel gemaakt dat ik voel dat mijn handen wat verbrand zijn (niet ingesmeerd).

Morgen blijkbaar enkel asfalt maar door een gevarieerder landschap en ik logeer waar de 4 Belgen ook zullen zijn.

Het ontbijt en mijn lunchpakket voor morgen staat al in de koelkast.
39196 stappen en 30.63 km (ik heb steeds meer km dan de reisgids)
Valt goe mee. Ik voel wel weer zoals op de Camino mijn rechter onderscheenbeen (dokters hebben daar nooit iets ontdekt), waardoor ik wat mank.
En mijn verbrand hand..dus morgen niet alleen mijn gezicht insmeren !!!

Geschreven door Herman.on.tour