Deze morgen nog eens ontbeten in de Albergue, ik wou er goed opstaan, nl. eerst nog een steile pikdonker afdaling van 5 km aan 10 °, de temperatuur was maar 6 ° en dichtbij de 30 km te gaan.
De eerste shift was om 6.30, Marcello, de heel zwijgzame Zwitser en het Amerikaans koppel. Tot mijn verbazing vers appelsiensap, 3 toast met confituur en koffie.
Ervoor was het schoon om zien, de Zwitser, Marcello en ik volop bezig voeten verzorgen (compeed (mijn grootste onverwachte uitgave post), vaseline,..) en schoenen voorzichtig aantrekken.
Ik vertrok de eerste, dit was een echt avontuur. De Schotse had 's avonds gezegd dat zij als het klaar was de heel rustige autoweg zou nemen. Ik twijfelde maar ben dan toch via de bosweg in het donker vertrokken...Amaai na 100 m stond ik al volop te zweten, heel ruwe keiige ondergrond, pikdonker, donkere dichte bossen en steil naar beneden...met zo een lampje heb je een heel beperkte lichtstraal (1.5 m breed en 3 m ver), dus regelmatig hoofd omhoog om te zien of ik het juiste pad kies (gele pijl zoeken) en dan weer direct voor mijn voeten zodat ik die juist kan zetten (De grote hielblaar blijf ik wel voelen).
Naarmate het licht opkomt, kon in zien dat ik in een heel smal keteldal liep met steile afgronden maar wel mooi. (de zonsopgang is al 45 min later dan bij mijn vertrek), na 5 km kwam ik, langs weer een mooie Romaanse brug, in een heel mooi historisch dorpje Molinesca (zou een leuke stopplaats geweest zijn).
Niet ver na mij kwam Marcello er ook (hij had wat kunnen profiteren van mijn voorlopen (mijn lichtpuntje was voor hem een goed oriëntatie hulpmiddel).
De volgende 8 km gingen richting Ponferrado (Of ijzeren brug.. pont fer, een bisschop had ooit opdracht gegeven tot het bouwen van een ijzeren brug in de jaren 1080). Hier staat ook een grote Tempeliersburcht (1180), en vele andere historische gebouwen. Ik ben in een kerk even binnen geweest maar heb de Kathedraal vergeten 🤨 te zoeken.
Je kon zien dat we van bergen en bossen weer naar heuvels, akkers en wijngaarden kwamengingen. Blijkbaar is deze streek de Bierza, en zo noemt de wijn ook.
De volgende 2 dorpjes waren uitlopers van de grote stad daarna kwam ik weer langs de wijngaarden, waar ik mensen die bezig waren aan de oogst zag en even sprak.
Ondertussen nog eens het vernuftig systeem van betonnen irrigatiekanalen gezien en ook veel bomen met kweeperen.
In Camponaraya, geld afgehaald, nog een doosje compeed gekocht en een gemengde sla ipv een tortilla gegeten. Het was ondertussen al na 12. De zon was ondertussen een uurtje van de partij en straalde ons vooruit, nog 5 km te gaan.
Een ex New Yorker stak me voorbij en we praatten wat, hij was getrouwd met een hele knappe Chileense van Patagonia (Ik zou het wel beamen als ze me zou voorbijgaan wist hij me te zeggen :-)).
Ik voelde dat we over 13 uur gingen, mijn rechter scheenbeen begon zich weer te laten voelen.
Het is een mooi dorpje (een centrale straat), de Albergue is eerder een Hostal. We hebben een kamer met badkamer en wc voor 4 mensen of twee stapelbedden. Ik deel ze met een Nederlander van mijn leeftijd en een jong Koreaans koppeltje dat goed Engels spreekt en die heel vroeg gaan slapen (19 uur). Nadeel is dat er geen caminospirit was wel dus properder.
Ik zit hier nu in een local cafeetjemet alleen locals, ik wou eens geen toeristisch plekje, te genieten van een grote pint met een risotto al fungi. Het gaat er hier bijwijlen heel luidruchtig aan toe, niet normaal, 4 tafels kaarters.
Voor morgen heb ik gereserveerd op 28 km, de dag erop moeten we over het Bierzo gebergte (laatste zware klimetappe en zo komen we in Gallicie) voor we aan Sarria of de heel drukke laatste 115 km begonnen.
Vandaag Speedy Gonzales niet gezien, ondertussen weet ik wel zijn naam nl Roberto.
Vandaag ook opgemerkt dat de scholen hier laat beginnen, nl 10 uur.
De winkels na de middag om 14 uur sluiten tot 17 uur
Het is nu 19.30 en de locals komen nu plots massaal buiten rondstruinen.
Statistiek. 6.45 tot 13.30 of 6.45 voor 42896 stapjes of 28.1 km.....het einde nadert beneden de 200 km ofte 195 km nog te gaan.
Geschreven door Herman.on.tour