Vanmorgen werden wij door onze gastvrouw verwend met zelfgemaakte koekjes en vanille saus. Vleeswaren voor ontbijt kennen ze hier niet. Wel hebbende wij de keus uit verschillende soorten kaasjes. Gisteren had ik één geproeft, waarvan de bittere nasmaak 3 uur later nog in mijn mond te vinden was. Geen succes dus. Nu stond er verse kruidenkaas bij, wel een succes trouwens! Bij navraag van Caroline wat de plannen waren. Gaf zij wel aan dat Mont Saint-Michel een erge drukke toeristische plaats is. Maar dat wij beter nu kunnen gaan dan morgen. Morgen schijnen de Fransen een lang weekend te hebben. Dus op weg richting Mont Saint-Michel!

En inderdaad, wat een drukte. Ondertussen liepen wij als bezwete sardientjes in blik tussen de smalle middeleeuwse straatjes. Met daarbij een temperatuur van bijna 30 gr. Wij waren er dan ook zo weer klaar mee, maar mooi om te zien. Wat anders dan WO2!

Mont Saint-Michel
De prachtige middeleeuwse abdij La Merveille (beter bekend als Mont Saint-Michel) bevindt zich op een klein rotsachtig eiland nabij de kust van Normandië Frankrijk. Aan de voet van de eeuwenoude abdij treft u een klein dorp eveneens in middeleeuwse stijl. De unieke abdij, het dorp en de omliggende baai zijn sinds 1979 onderdeel van het werelderfgoed van Unesco.
Nergens in Europa is het verschil tussen hoog- en laagwater zo groot als bij de baai van Normandië. Tijdens hoogtij wordt Mont Saint-Michel volledig onbereikbaar. Om het getijdeneiland ook tijdens vloed toegankelijk te houden, is er een verhoogde weg aangelegd. Je kan deze weg enkel te voet/ per fiets of met pendelbussen nemen.

Even over de bestuurders in Frankrijk ..De Française ( de vrouwen rijden hier!!) heeft het autostuur liever zelf in handen dan de man. Links blijven hangen, bij invoegen op de linkerbaan remmen, dik onder de adviessnelheid rijden. En niet kunnen parkeren! Sorry, ik heb het over mijn soortgenoten. Maar echt ze rijden erg en dan ook erg beroerd!!! En overal rijden ze!!! Manlief chillend ernaast..

Ondertussen heeft de autoruit ook een klapzoen van een steentje gehad! Beschadiging omtrek 2 euromunt aan de kant van de bijrijder. Nee, niet door die slecht rijdende Françaises. Wij denken door een tegenligger....Johan bleef verbazend rustig. Had zich al te veel druk gemaakt over het belabberde rijgedrag van de Françaises 😆

Doordat wij op tijd weer bij onze B&B waren bezoeken wij de beroemdste begraafplaats, die in Colleville-sur-Mer. De Normandy American Cemetery. Deze ligt 9 km van ons verblijf af. Normandië telt 27 militaire begraafplaatsen.
Na de Tweede Wereldoorlog heeft Frankrijk het stuk land waar de begraafplaats op ligt, toegekend aan de Verenigde Staten. Deze indrukwekkende begraafplaats is ongeveer zeventig hectare groot en kijkt uit op het beruchte strand. De begraafplaats bevat onder meer een kapel, een herdenkingstuin en een gedenkteken.
Op deze plek liggen 9386 Amerikanen begraven die tijdens de invasie op D-Day of in de daaropvolgende dagen overleden. 307 van hen konden niet geïdentificeerd worden.
Daarnaast staat er ook een herdenkingsmonument voor de 1557 soldaten die vermist zijn en wiens lichamen nooit gevonden of geïdentificeerd werden.

Om vijf uur maakten wij de ceremonie voor het strijken van de vlag mee. Wij hadden er meer van verwacht. De ceremonie werd door personeel en niet door militairen uitgevoerd. Een paar jaar geleden hebben wij dit in de Ardennen wel meegemaakt. En dan maakt het toch meer indruk. Al met al een erg indrukwekkende begraafplaats. Wij hebben mede door al deze ( jonge) mannen de vrijheid gekregen. Terwijl zij niet eens in Europa leefden.

Na het avondeten maakten wij nog even een avondwandeling over strand....

Geschreven door FamdBopreis