Vandaag een aantal WO2 bezienswaardigheden bezoeken. Eerst het ontbijt. Wij konden zelf opgeven hoe laat wij wilden ontbijten. Na een korte discussie werd het 9 uur. Samen met nog een Nederlands echtpaar en een Frans gezin hebben wij de B&B gevuld. Het ontbijt bestaat uit voornamelijk lokale producten. Diverse kazen, jam, honing, yoghurt. Caroline had als extra crumble met abrikozen gemaakt. Het geheel is erg persoonlijk. Hierna vervolgen wij onze weg......

Utah Beach is het meest westelijke strand van de landingsstranden, waar de Amerikaanse 4e infanteriedivisie onder leiding van Theodore Roosevelt Jr., aan land gingen. De landing werd een groot succes, doordat de Duitsers niet hadden verwacht dat ze hier zouden aanvallen. Het was tevens het strand waar de minste doden zijn gevallen. Utah Beach werd in de maanden erna een belangrijke aanvoerroute voor voertuigen en vracht.

Het plaatsje Sainte-Mère-Église maakte door de eeuwen heen een relatief rustige ontwikkeling door, tot aan 6 juni 1944. Midden in de nacht landden Amerikaanse parachutisten in en rondom het plaatsje, als onderdeel van de Geallieerde landing in Normandië. Daardoor braken heftige gevechten uit tussen de Duitse bezetters en de Geallieerde parachutisten. Een van deze parachutisten, John Steele, kwam bijzonder ongelukkig terecht. Zo kwam hij met zijn parachute twee uur aan de kerktoren te hangen. Vervolgens namen de Duitsers hem gevangen, maar hij wist later te ontsnappen.

De Normandische kust kent veel plekken waar de oorlog zijn sporen heeft achtergelaten, maar bij de kliffen van la Pointe du Hoc is het nog bijna voelbaar. La Pointe du Hoc bevindt zich tussen de twee invasiestranden Omaha Beach en Utah Beach in Saint-Pierre-du Mont en hier kwamen de Geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog aan land. De indrukwekkende klip steekt ongeveer 30 meter uit boven zee en vandaag de dag is het landschap nog steeds bezaaid met bomkraters en Duitse bunkers.
Sommige zijn nog goed intact, van andere rest niet veel meer dan wat puin. indrukwekkend is de observatiebunker, dicht bij de kliffen.
En als je nu kijkt door de smalle kijkgaten heb je een geweldig uitzicht over de felblauwe zee en de schitterende kustlijn. De tegenstelling kan niet groter zijn als je voorstelt hoe piepjonge Duitse soldaten hier op 6 juni in de vroege ochtend ineens duizenden schepen op zich af zagen komen…

De Duitse militaire begraafplaats van La Cambe ligt in de buurt van Omaha Beach. Met ongeveer 21.000 graven, waar wij heel vaak de jonge leeftijd van 18 jaar zagen.Het Deutsche Kriegsgräberfürsorge werd opgericht om de graven te onderhouden. Dit werk wordt uitgevoerd door Duitse schoolkinderen en studenten ( i.s.m het Duitse leger) De jeugd wordt hier geconfronteerd met de zinloosheid van oorlog, als les voor de toekomst. In tegenstelling tot de geallieerde begraafplaatsen is de aankleding eenvoudig en sober. In het midden van de begraafplaats ligt een heuvel een massagraf, waarop een zwart kruis staat vergezeld door twee figuren en de tekst: "Gott hat das letzte Wort" (God heeft het laatste woord).

Veel WO2 films zijn hier gemaakt. Voor diegene die hier in thuis zijn, zijn er ook veel herkenningspunten. Onze B&B zit op loopafstand van de kust en het huis van de scene van " de langste dag " waarbij een Fransman met een vlag de geallieerden verwelkomt. Trouwens ter herdenking hangen in alle dorpen aan lantaarnpalen een foto van omgekomen geallieerden.

Geschreven door FamdBopreis