Vanmorgen zaten wij op tijd aan het ontbijt. Dit bestaat voornamelijk uit zoete waar. Chocoladebroodjes, zoete croissants enz. Het valt niet tegen, er is genoeg keus. Voor vandaag heb ik via de ANWB een auto gehuurd. Deze kunnen wij ophalen op het grote treinstation, hier vandaan 12 minuten lopen. Zo aan de lucht te zien wordt het warm vandaag. De auto is snel opgehaald. Wij krijgen een gloednieuwe elektrische polstar. Wel even wennen de lage zit. En Johan moet even uitvogelen hoe hij start.

Als eerste leek het mij leuk om een wit dorp te bezoeken, Mijas.
Mijas staat bekend om de witte huisjes het wordt dan ook wel “El pueblo blanco” genoemd welke tegen de bergen aangebouwd zijn. Met zijn smalle straatjes en de mooie pleintjes is Mijas een bezienswaardigheid op zich. Het steile pad naar dit dorpje begroet de bezoekers met rode bloemen in blauwe potten die schitteren aan de witte muren. (Historisch-Artistiek Erfgoed sinds 1969)

Het dorpje is ook vooral bekend van de unieke 'ezel-taxi's', ( toch heb ik het idee dat veel mensen uit schaamte de ezeltjes rustig laten staan. Is het nog wel van deze tijd? ) de kleine ovale stierenarena. Die niet meer in gebruik is.

Hierna vervolgen wij onze weg richting
Caminito del Rey. Dit is een spectaculaire wandelroute in de provincie Málaga. Een deel van deze wandeling loop je over een smal pad boven een kloof. De kliffen zijn zo’n 400 meter hoog.

Caminito del Rey werd tussen 1901 en 1905 aangelegd als onderdeel van een groot elektriciteitsproject.

De locatie, een stroom door een kloof met hoogteverschil tussen twee waterreservoirs, was ideaal om elektriciteit op te wekken. Hiervoor was toegangsweg nodig voor medewerkers. Op deze manier konden ze makkelijk onderhoud plegen en materialen aanvoeren voor de bouw van een stuwdam.
Omdat er in de regio alternatieven kwamen die meer stroom leverden, verviel de hoofdfunctie van deze locatie. De noodzaak om het pad te onderhouden was er niet meer, waardoor het snel in verval kwam. Ondertussen was het pad ook in gebruik genomen door de lokale bevolking, als verbindingsroute tussen verschillende dorpen.

Ondanks het verval en de onveilige route bleven ze het pad gebruiken. Dit was zeker niet zonder risico en zelfs met slachtoffers tot gevolg. Verschillende mensen zijn hier om het leven gekomen. Caminito was daardoor de gevaarlijkste wandelroute van Spanje.

In 2000 werd besloten het pad officieel te sluiten. De gevaarlijke wandeling trok wereldwijd aandacht van waaghalzen.
In 2013 begonnen de renovatie. In het voorjaar van 2015 was het wandelpad gereed en veilig genoeg om het te openen voor het grote publiek. Daar waar mogelijk zijn oude delen van het betonnen pad opgeknapt.

Op veel plaatsen is ervoor gekozen om een nieuwe houten pad boven het oude pad aan te leggen. Het pad is getransformeerd van de meest gevaarlijke route naar een veilige wandeling, maar het is nog altijd spectaculair.

Maar voordat wij de kloof konden bedwingen duurde het behoorlijk lang voor wij de parkeerplaats vonden. Online moet je op tijd de veelgevraagde tickets bestellen, dit is met tijdslot. Ook een parkeerticket kan je er meteen bij bestellen. Maps stuurde ons naar gesloten wegen en enkele Spanjaarden stuurde ons de verkeerde kant op. Ten slotte bereikte wij de beoogde parkeerplaats, waar wij al eerder voorbij waren gesjeesd. Met de pendelbus reden wij naar de ingang. Hierna nog een wandelpad van 10 minuten, waarna wij bezweet net op tijd aankwamen. En dat in de 32 graden....
De gids begeleiden de enorme groep van 30 pers. in het Spaans en Engels met behulp van een audioset. Al gauw waren wij dat Spaanse geratel zat, er werd nauwelijks Engels gesproken en continu werd er gestopt. En vervolgde wij zelfstandig de 7,7 km mooie route.

Johan had gisteren een diner met een flamencovoorstelling gereserveerd. 19.30 uur worden wij verwacht, aan de rand van het centrum.
Je raad het al....wij dachten tijd zat te hebben!!! Rijden verkeerd, komen in een dorp terecht met smalle, eenrichtings, omhoog lopende straatjes. En het duurde een half uur voor wij eruit waren. Het humeur van Johan daalde met de minuut! Gelukkig verliep de inname van de huurauto voorspoedig. Maar hadden wij nog maar een half uur om ons op te frissen, om te kleden en met het tempo van een snelwandelaar weer bezweet in het restaurant aan te komen. Moet wel zeggen, wij hebben fantastisch gegeten, super bediening en een leuke show in intieme setting. Maar wij hadden geen voeten meer over!

Geschreven door FamdBopreis