Vandaag een volle agenda. Fietstour met Nederlandstalige gids. En een bezoek aan de catacomben van Parijs.

De Metro van Parijs of Métropolitain (Frans: Métro de Paris) is het belangrijkste middel van openbaar vervoer in Parijs.
En hier zullen wij ook de gehele dag gebruik van maken. Het metrostelsel is duidelijk en makkelijk te gebruiken. En rijdt om de 5 minuten.

Ruim een eeuw na de opening van eerste lijn tijdens de Wereldtentoonstelling van 1900, zijn er zestien lijnen die een netwerk vormen met een lengte van 226,9 kilometer en 308 stations, met vier nieuwe lijnen in aanbouw. De Parijse metro is na de Moskouse metro de drukste metro van Europa; per dag maken meer dan 5,2 miljoen mensen er gebruik van.
Parijs heeft ook een Metro op banden. Wij moesten twee keer kijken van verbazing. Heel apart!
Rollen op banden heeft voordelen op het gebied van comfort en grip, ook voor hellingen.
Maar nadelen op het gebied van slijtage, wat
verklaart waarom het niet wijdverbreid is geworden.

Onze toergids is een oudere Belg. Hij zal ons samen met nog 10 Nederlanders en 2 Belgen langs een aantal bezienswaardigheden per fiets begeleiden. Wij hebben dit al een aantal keer gedaan in andere grote steden, en vinden het echt een aanrader! Zij vertellen, en heb je vragen over iets kan je ze in je eigen taal makkelijk stellen. Het was wel jammer dat meneer de Belg heel en dan ook heel veel van geschiedenis houd. Het is wel leuk iets er van mee te krijgen, maar wij hebben nu alle Lodewijks en Napoleons ( ja er waren er meer dan de ene met zijn hand in zijn jasje)
van allerlei jaren meegekregen, het leek wel bingo😆!

Na drie uur was de toer om en werd het hoogste tijd voor een bakkie met gebakkie. Want wat wij nu wel weten, ze hebben in La France heerlijke patisserie!!!

Hierna tijd voor iets totaal anders....Niels had maanden geleden gevraagd of wij hier heen konden. Bij deze locatie onder de stad mogen een aantal bezoekers per dag, dus heb ik ruim van te voren toegangskaarten besteld. De catacomben van Parijs!

Wij dalen 25 meter af naar beneden via een wenteltrap. Om vervolgens voor het publiek toegankelijke 1,7 km ondergrondse gangenstelsel via audioset te bezoeken.

Parijs was in de 18e eeuw een zeer snel groeiende stad.
Meer mensen betekent ook meer doden.De
begraafplaatsen waren overvol en zorgde voor stankoverlast en risico op ziekte verspreiding.
Voor nieuwe lijken was al helemaal geen plaats meer.
Er werd besloten om de lichamen te verplaatsen naar een aantal van de ondergrondse steengroeven van de stad ( de
kalksteengroeven van Montrouge).
Hier was in het verleden de kalksteen vandaan gehaald om de huizen van Parijs te bouwen
Het verplaatsen van de lijken zou een jaar in beslag nemen en werd om overduidelijke redenen's nachts gedaan.

Naar schatting zijn de tunnels bij elkaar 320
kilometer lang, maar misschien is het meer.
Want, ze zijn nog niet allemaal in kaart gebracht.
In totaal 6 miljoen ( dezelfde aantal Joden die in WII zijn vermoord) lijken zijn verdeeld over de tunnels.
De meeste liggen begraven in een
ossuarium (ook wel knekelhuis).
Deze menselijke resten werden in lege
kamers gestort en afgedekt met een netjes
gestapelde wand van schedels en botten.
Met plaquettes wordt aangegeven van welke begraafplaats de botten afkomstig zijn.
Alle doden in de catacomben zijn anoniem. Er
zijn geen graven of herdenkingsplekken waar
specifieke overledenen zijn begraven. Toch
zijn niet alle doden naamloos. Aan het einde
van de Franse Revolutie werden ook de
botten van degenen die ter dood waren gebracht met de
guillotine naar de catacomben gebracht.
Hetgeen was een indrukwekkende bezichtiging. Zoveel resten van mensen die net als ons ook hun verleden en toekomstverwachtingen hadden.

Geschreven door FamdBopreis