Vanmorgen ontbeten bij het hotel. Ontbijt in een hotel is niet vergelijkbaar als in NL. De meeste Amerikanen ontbijten niet of buitenshuis. En in vele hotels is ontbijt er niet bijgerekend. Verwacht er dus hier niet te veel van, wafels, droge baggels evt met jam of chemische kaas en verpakte toetjes. Na dit geweldige ontbijt ( ahum) trekken wij vast de wandeloutfits aan en zetten de koffers weer in de auto.
Deze dag rijden wij richting Bryce Canyon. Gisteren hebben wij bij het visitor centre van Zion alvast de America The Beautiful pas gekocht. Deze pas is persoonsgebonden en geef je toegang tot alle Nationale Parken. Maar als eerste gaan wij een trail lopen in Zion, waar wij gisteren niet aan toe zijn gekomen mede door de warmte. En deze trail ligt op de route naar Bryce Canyon. Het eerste stuk in Zion mag je met de auto, daarna buig je af op de weg naar Bryce Canyon wel met de vereiste pas. De weg gaat aardig de hoogte in en na een tunnel zonder verlichting komen wij aan op het beginpunt van de Canyon Overlook Trail. Het is lichtbewolkt, half 9 en al tegen de 30 gr aan. Maar het uitzicht is verbluffend! Om 10 uur stappen wij weer de auto in en rijden nog 1,5 uur richting Bryce Canyon.

Na mate de rit vordert daalt de temperatuur richting de 25 gr, wat een verademing. Het landschap veranderd, van de rode rotsformaties naar groene vlaktes en zandgrond. Er is ook meer bewolking wat ons er toe besluit om de Canyon nu te gaan bezoeken.

Eeuwenlang waren er vooral jagers en vissersvolkeren actief in de regio van Bryce. In de herfst van 1875 arriveerden de eerste pioniers. De bekendste was Ebenezer Bryce, een Schotse immigrant. Hij liet zijn vee grazen op het plateau. Wie hem vroeg naar zijn mening over Bryce Canyon kreeg een mooi antwoord: ‘It’s a hell of a place to lose a cow’. Bryce Canyon National Park is naar deze man vernoemd.
Bewoners van het dorpje Bryce zagen in dat de kloof een grote toeristische attractie kon worden.  In 1928 werd Bryce Canyon een National Park.

Veel reizigers vinden Bryce Canyon National Park een van de mooiste nationale parken van Amerika. De hoefijzervormige kloof staat vol muren en torens in uiteenlopende kleurschakeringen. Het meest bijzonder zijn de hoodoos; smalle rotspilaren. Je hebt toegang tot Bryce Canyon National Park via de 29 kilometer lange Rim Road. Deze weg met vele uitzichtpunten volgt de canyonrand en eindigt aan de andere kant van het park.

Als laatste lopen wij de 2,2 km lange Navajo loop. Met deze trail loop je in de doolhof van hoodoos en wat was dit mooi!!!! De trail begint redelijk steil naar beneden, maar eindigt ook weer steil omhoog. Ondanks dat het bewolkt was, viel het laatste gedeelte niet mee.
Als slot bezochten wij nog het Visitor centre van Bryce om wat souvenirs te scoren. Zodra wij richting de auto lopen gaat het toch regenen!!
Wij checken in bij ons volgende lodge, douchen ons en bezoeken een eettent. Ook deze avond maken wij het niet laat.

Geschreven door FamdBopreis