Na het ontbijt pakken wij de koffers weer in en lopen nu op de goede weg richting de parkeergarage. De navigatie hebben wij al in het hotel ingesteld op de volgende verblijfplaats, doordat wij weten dat het bij de garage snel handelen is. De auto wordt door een medewerker via een lift vanuit de ondergrondse parkeerplaatsen naar boven gebracht, koffers in de auto leggen en vanuit een uitrit van max 4 meter sta je op de weg. Johan stuurt ons vakkundig de grote chaotische stad uit.

Voor diegene die van oudheid houden, kunnen in deze stad hun hart ophalen. Wij vonden twee dagen goed te doen. En zijn klaar voor het volgende avontuur. Het verbaasde ons hoeveel mensen er zeker in deze tijd in deze stad liepen en waren. Gids Jessica van gisteren vertelde ons dat het normaliter in deze tijd drie maal zo druk is. Griekenland is voornamelijk van het toerisme en havengebeuren afhankelijk. Dus hier hakt de Covid toestand er zeker in.

Op naar Delphi....een hele mooie autorit erheen. Wij rijden 2,5 uur meteen door naar het hotel. Komen wij daar aan.....hotel gesloten!!!! Een grote verlaten, pure bende. En wij Niels maar lekker maken dat hij zo het zwembad in kon duiken, wat een desillusie!!
Of het doorgestoken kaart is of niet, maar ineens komt er een Griekse per auto aan die meld dat dit hotel deze dag dicht Is vanwege waterproblemen. Qua onderhoud hotel lijkt dit veeel langer gaande. Zij gaat bellen, dus weet ervan of hoort erbij. En volgen haar naar een ander hotel wat denken wij erbij hoort, want ze boekt ons zo in. Wij krijgen een ruime kamer met uitzicht op de vallei, wat een uitzicht!! Maar helaas geen zwembad...
Eerst buiten op een terrasje lunchen en ook het reisbureau op de hoogte brengen. Want van zulke verrassingen zijn wij niet gedient. Later online onderzoek gedaan naar het " verlaten " hotel en wat blijkt...het was 11 maanden geleden ook al dicht volgens zoover. Het is in iedergeval geen zuivere koffie dat men dit nog kan boeken.

Nu maar op weg naar het archeologisch Delphi. Wij kunnen er lopend heen. Het is rustig, er zijn toeristen maar wij weten zeker veel minder dan normaal. De menukaarten zijn zelfs in het Chinees en deze rondtrekkende mensen zijn er nu niet. Wel zo fijn...

De oorspronkelijke plaats Delphi is verplaatst naar de plek waar wij nu verblijven. Dit om het archeologisch UNESCO werelderfgoed te bewaren.

Geschiedenis van het orakel van Delphi

Een Griekse filosoof die dienst deed in de Apollotempel in Delphi meldt dat het heiligdom werd gesticht toen een geitenhoeder ontdekte dat zijn geiten wild gingen rondrennen en als een gek gingen blaatten zodra ze bij een spleet in een rots kwamen. Nadat ook enkele geitenhoeders in de war raakte en zelfs andere ineens in de toekomst bleken te kunnen kijken bouwden de inwoners een tempel ter ere van de god Apollo op de spleet van de rots.
Ze benoemde een maagdelijke priesteres, die in contact moest treden met het goddelijke dat in de spleet leek te huizen. Zij werd dus het orakel.
Apollo was de god van de wijsheid., en via Pythia ( de priesteres ) kon hij antwoord geven op alle mogelijke vragen. Het orakel van Delphi groeide al gauw uit tot de belangrijkste autoriteit, dit was te danken aan de gunstige ligging van de stad. In werkelijkheid leidde Pythia een gevaarlijk leven door de giftige dampen die uit de bodem opstegen. Zij verkeerde constant in een roes, daardoor gaf ze dubbelzinnige antwoorden die op allerlei manieren uitgelegd konden worden. Uiteindelijk werd ze krankzinnig en hysterisch en stierf door vergiftiging en kwam er weer een nieuwe priesteres. In 393 verbood de christelijke keizer Theodosius de verering van orakels en Apollo, en daarmee was de tijd van het orakel voorbij.

Na enige tijd in de 30 graden over en tussen al de oude reünies te hebben gewandeld gaan wij weer richting de gekoelde hotelkamer om ons klaar te maken voor het diner.

Wat ons hier erg opvalt is dat het erg rustig is. De menukaarten zijn zelfs in het Chinees, en er zijn geen Chinezen te zien. Het is hier erg op bustoeristen ingesteld, nu zijn de grote restaurants nauwelijks bezet. Wij nemen plaats bij een klein restaurantje net buiten de grote hoofdstraat. Hier geen Chinezen menukaarten. Overal zie je wel veel zwerfkatten en honden zelfs rondomde tafels. Het schijnt hier een soort plaag te wezen. Er word ook gevraagd ze niet te voeren en te negeren anders blijven ze terugkomen.

Geschreven door FamdBopreis