De tafels in het restaurant waren de afgelopen dagen ingedeeld met voldoende ruimte tussenin. Maar bij aankomst met het ontbijt was er een tafel tussen gezet. Zo is de afstand niet meer gewaarborgd. Aan de ene zijde zaten nog mensen aan een tafel, andere kant was al leeg. Johan heeft aangegeven zo niet te willen zitten qua corona en of de tafel opzij geschoven mag worden. Tafel is opzij geschoven. Nu afwachten hoe het vanavond staat.
Ook híer merk je de dat mensen weinig meer rekening houden met het lopende virus. Afstand houden Duitsers en Oostenrijkers nauwelijks terwijl de Duitsers normaal erg gedisciplineerd zijn. Sinds afgelopen vrijdag zijn de regels ook hier aangescherpt. In winkels moet je ook een mondkapje dragen. En ook het hotelpersoneel draagt weer een spatscherm voor het gezicht . De tafels staan vanavond zoals het stond. Ze hebben de extra tafel gelukkig er tussenuit gehaald.
Dit over het hotelgebeuren.....

Aangezien het vandaag rond de 30 gr word hopen wij voor een poosje een bootje te huren op het meer in Zell am see.
Even het water op.....
Helaas waren alle boten ( elektrisch) verhuurd. Wel zijn er nog een aantal waterfietsen aanwezig. Wij besluiten er één te huren en Niels kiest er één met glijbaan.
Wij zijn net op tijd, even later is er niets meer om te huren.
Spijt hebben wij absoluut niet. Er zit een aardig groot zonnedek op de waterfiets. En zo dobberen wij rond en nemen af en toe een duik. En dan het uitzicht...top!

Na een aantal uren stappen wij de stalen ros weer in rijden wij richting Kaprun. Hier zijn wij zelf ooit begonnen met het skiën en zijn erg benieuwd hoe het daar nu is. Er is erg veel bijgebouwd en veel vernieuwd. Eerst komen wij langs de Maiskogel en halen daar de herinneringen op dat wij hier eens met Lisette en Jochem, ( toen hun tweede skiejaar) Bas en Ingrid gingen skiën. Het was een berg met rode pistes en aangezien die twee van ons enkel blauw geskied hadden besloten wij dat rode voor ons te houden en het door te laten gaan voor blauw. Het ging goed totdat Bas terloops vertelde dat het rood was!! Met als gevolg een dochter versteend die niet meer naar beneden wilde skiën en dit was toch echt de enigste weg! En een zoon die door angst eerst over de stokken van vaders skiet. Dit waren nu vervormde racestokken. En vervolgens zijn ski verliest!!! Gelukkig met goede afloop 😉

In Kaprun - centrum houden wij een verlate lunch. Hierna rijden wij naar de
Sigmund Thun Klamm. Een indrukwekkend natuurspektakel en trekt jaarlijks veel bezoekers. De Sigmund Thunn Klamm was in de 19e eeuw al open voor toerisme en liep er een pad doorheen. In 1991 is men begonnen aan het restaureren en moderniseren van het pad. Door de hele kloof loopt sindsdien een indrukwekkende houten constructie.
De kloof is meer dan 30 meter diep en 320 meter lang.

Hierna rijden wij op de terugweg weer langs de Maiskogel
En laat hier nu ook een erge mooie rodelbaan wezen. De mannen maken 2 ritten. Wel jammer dat je er beneden niets van ziet, maar goed Niels en Johan hebben 2 leuke rodelritten gehad....

Geschreven door FamdBopreis