21 -24 oktober

Capilano River RV park, Vancouver

Maandag mogen we een uurtje langer op de camping blijven, zodat we tijd hebben om alles in te pakken en ons mobiele huis weer leeg te maken voor dinsdag. We geven onze heerlijke stoelen weg aan een buurman, en hopen het matras aan het Leger des Heils te kunnen slijten. Via Kijiji (de Canadese Marktplaats) is het in elk geval niet gelukt. Het uurtje langer is te kort: waar láten we al die spullen die we wél mee willen nemen?? We rijden naar de Salvation Army, maar die kunnen het matras niet nemen vanuit hygiëne-overwegingen. Onze laatste hoop is gevestigd op onze host van het AirBnB, misschien wil die het hebben. We hebben die kamer geboekt omdat die op 10 minuten afstand ligt van het inleveradres van de camper.
Op een parkeerplaats in de buurt van ons overnachtingsadres gaan we verder met de ontruiming, en we besluiten toch eerst naar het hotel te rijden vanwaaruit we morgen naar het vliegveld zullen gaan, om het zwaarste deel van onze bagage vast af te leveren. Als we dan eindelijk echt naar ons slaapadresje rijden komen we langs een geweldig ingerichte Halloween-tuin die Paula per se op de foto wil zetten voor onze Anne-Sophia. We weten dat we bij een Chinese man gaan slapen, maar niet dat we worden ontvangen door een oudere vrouw die helemaal geen Engels spreekt. Ze blijkt de stiefmoeder van onze host te zijn. Met behulp van Google Translate kan ik toch nog vragen of we daar moeten koken en uitleggen dat zij onze laatste etenswaren moet ontvangen. Ze moet lachen als Ellen na haar bevestiging "謝謝" zeg, dat klinkt als "Sjēsjē", en dat "dank u" betekent. Ja, daar houdt Ellen van😏. We slapen daar goed en de volgende ochtend vroeg maken we onze yoghurt op, zodat we tussen 9 en 10u bij de inleverlocatie kunnen zijn. We zijn heel blij dat onze hosts de matrastopper wel willen hebben, dan hoeft ie niet weggegooid te worden.
We leveren de camper in en wachten op de inspectie. Gelukkig hebben ze niet in de gaten dat het gehuurde Nespresso-apparaat een smeltplek aan de zijkant heeft, ontstaan door een hete pan die in de buurt stond... ja dat krijg je met zo'n kleine keuken. Na de inspectie van de camper horen we dat we onze borg volledig terugkrijgen, en kunnen we onze klachtjes nog even benoemen. Bijv, dat de voorstoelen niet kunnen draaien zodat we altijd op het bed moeten eten, dat er geen gootsteenstopje is, dat de laden UIT de rails glijden, en dat er naar ons idee een vliegennest in de airco zit. Of ze er wat mee gaan doen is natuurlijk de vraag...
We besluiten een Uber te nemen (even over onze principes heenstappen) om ons naar het hotel te brengen; het duurt alleen even voordat we met de gedownloade app ook een rit kunnen aanvragen🤬😤, maar dan hebben we ook een betaalbare rit met een vriendelijke chauffeur.
's Middags gaan we nog even downtown met bus en trein en blanden we op de 9e verdieping van de openbare bibliotheek waar we een leuk uitzicht hebben over de stad. Daarna nog even naar de kennelijk beroemde Stoomklok. Hoewel hij misschien ouder lijkt, is de klok er pas in 1977 neergezet. Waar de klok nu staat bevond zich vroeger een stoomrooster in de straat. Om dit af te dekken en de stoom optimaal te benutten werd besloten tot de bouw van een stoomklok. De stoom wordt naar de klok gevoerd via leidingen die onder de straten door lopen en heel downtown Vancouver van warmte voorzien. Volgens de toeristeninformatie geeft de klok elk kwartier een kort fluitje en blaast daarbij een wolkje stoom af. Op het hele uur geeft hij acte de présence met een vrolijk deuntje en komt er stoom uit alle pijpen. Hoe bijzonder dus dat hij in onze aanwezigheid om 10 voor drie 5 dezelfde tonen blaast..🙄. We nemen vandaar een bus terug richting het hotel; lijn 3 gaat wel door een heel arme wijk met veel daklozen en glazig kijkende tandarme mensen. Voorin de bus leunt een slapende man -vermoedelijk al de hele middag- met zijn hoofd tegen het scheidingspaneel achter de chauffeur.
Terug in het hotel trakteren we onszelf op een 'afscheidsdiner'; we hebben tot onze verrassing nog flink wat dollars in Ellen's terugontvangen portemonnee aangetroffen, dus dat kan er wel af 🤭.
En dan is het woensdag, de dag van de terugvlucht. We vertrekken om 11:00 vanaf Vancouver en zullen tweeëneenhalf uur moeten wachten op de vlucht van Toronto naar Amsterdam. Eenmaal in Toronto blijken er nog 2 uur bij te komen omdat ze een ander toestel moeten laten komen. Dat is minder. We strijken neer op een paar comfortabele stoelen en kijken nog maar wat tv op de telefoon. Uiteindelijk worden we geroepen voor het boarden en galmen onze namen door de vertrekhal 😅. Na ruim 7 uur landen we in zonnig NL en om half twee zijn we weer in ons comfortabele huisje terug.

We hebben een geweldige reis gehad, daar zijn jullie door het verslag en de foto's enigszins getuige van, en we zijn blij dat we weer heelhuids thuis gekomen zijn!

Op naar het volgende avontuur 😊!
Lieve groet, en dank voor jullie belangstelling!
😘

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg