7 januari

Vertrek op 5 januari om half 6. Nou ja dat was de bedoeling, maar..... aangezien we in Colombia zitten vertrokken we om 6.10 uur. Ons vervoer in een 4wheel drive. Dat is wat je nodig hebt voor deze trip. We vertrokken met een stel uit Seatlle en onze chauffeur Vladimir en onze Shalimar, onze tolk en storytelster.Ontbijt na 1.5 uur in een restaurant in de hoofdstad van Wayuu, Uribia. Na een kleine rondleiding opnieuw in de auto, om naar een zoutwinning te gaan. Onderweg passeerde ons een trein met 150 wagons vol met kolen. Er is in het Noorden de grootste kolenmijn van Colombia.
Daarna een indianenfamilie bezocht, daar konden we wat geitenvlees eten. Ellen hapte er lustig op los, maar Paula liever niet.
Dit was ook een van de projecten, die worden ondersteund. Vervolgens naar Cabo de la Vela, een plaatsje verder noord, waar we zouden eten en slapen. Eerst nog een soort puntberg beklommen om het uitzicht te genieten, heel vermoeiend en veel wind en zon. Ellen had haar doek omgeknoopt tegen de zon, en die klapperde alle kanten op. Paula had Ellen's pet uit Costa Rica op, en die waaide plots van haar hoofd...😣! Ellen heel verdrietig, want ze heeft een hechte band met die pet. We dachten dat ie in zee beland was, maar konden hem uiteindelijk zien liggen, een paar meter naar beneden op de rots. Gelukkig was er een heldhaftige Colombiaan die zijn leven waagde om hem op te halen!😃 weer een gelukje dus! Na een prachtige zonsondergang naar ons hostel gegaan om te eten. We konden kiezen uit vis🌝. Nou ja, wij kozen voor een heerlijke garnalencocktail met patacones, gefrituurde bakbanaan. We konden een hangmat kiezen onder een afdak van cactushout, vlak aan zee. Het kon koud worden, dus kregen we er een deken bij. Best goed geslapen eigenlijk. We dachten altijd dat je gewoon als in een bananenschil moest liggen, met een heel ronde rug dus, maar als je diagonaal ligt, lig je gewoon recht... en deze hangmatten waren extra breed. Weer vroeg op om naar Punta Gallinas te gaan. Daar aangekomen hadden heel veel toeristen (trouwens dit zijn meestal Colombianen, weinig blanken zal ik maar zeggen) steenmannetjes gemaakt.
Onderweg, - zie de foto's - werden we zeker 30 keer gestopt door kleine jongetjes, die een touw over de weg gespannen hadden. Je mocht pas door , als je een pakje koekjes gaf en een zakje water. Heel apart, sommigen vroegen ook geld, maar dat kregen ze niet. Gelukkig hadden we heel veel van die kleine pakjes koekjes en ook zoveel pakjes water bij ons.
Heel grappig ook op het meest noordelijke puntje in Colombia te zijn. Vervolgens zijn we naar de zandduinen gegaan met een zee daarachter zo blauw en prachtig wit strand. Heerlijk gezwommen, en daarna weer naar de plek waar we zouden eten en overnachten. We hoorden dat ze voor ons een huisje hadden. Nou dat was boffen. Een klein houten huisje met eigen douche en toilet. Een heerlijk pilsje drinken in het restaurant was de enige optie waar we zin in hadden , maar.... er waren andere plannen. Er was een boottrip gepland , maar we wisten niet waarheen. We stapten in een boot en met volle vaart de zee op.Binnen no time waren we allemaal nat. Ik riep naar de reisleidster What is the fun of this? Ze zei: we're going to watch flamingos. In geen velden of wegen een flamingo te zien. O, te vroeg geroepen, ja hoor, een groep flamingo's! Ze vlogen weg na een paar minuten en - ja niet geloven - ik heb de mooiste foto's kunnen nemen. Terug zeiknat, maar tevreden.
Na een heerlijke spaghetti met groente om 21.30 naar bed. Slapen tot 06.30. Om 7 uur ontbijt, je kon kiezen tussen roerei met arepa of roerei met arepa of........Daarna voor een lange zit in de auto terug. Om de 2 uur wel een stop gelukkig. Uiteindelijk kwamen we aan op Playa Mayapo waar we een heerlijke lunch kregen geserveerd. Lekker op het strand nog na zitten kletsen en ik nam van de gelegenheid gebruik om dit verhaal neer te schrijven. O ja, Ellen heeft ook nog een stukje geschreven. We kwamen in het hostel aan en Paola (de hosteleigenaar) kwam naar buiten om Ellen en mij mee naar binnen te loodsen, want ze hadden onze kamer omgedoopt tot een 2 persoons kamer met een koud biertje, een fruitschaal en allerlei lectuur. Wat een verrassing 😊. We blijven nog een paar nachten hier om te rusten van de trip en om hiervandaan naar Palomino te gaan.
We worden steeds weer verrast door de gastvrijheid van de Colombianen. Liefs voor jullie, en tot gauw!

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg