5 september

Bonjour/Hello!
Nou, het vliegtuig is om 14:30 geland, maar wij zijn nog volop bezig....😝.

We hebben een goede reis met Air Canada, nadat we twee keer naar een andere gate op Schiphol werden gedirigeerd, en een uur later vertrokken dan afgesproken. We weten nog niet dat we gewoon in een shuttlebus kunnen stappen, en kiezen voor een gewone bus, want $49 betalen voor een ritje van 4 minuten vinden we echt niet OK 😳. Dus staan we 's middags om half 4 bij de bushalte, met een temperatuur van 26º. De buschauffeur is zo vriendelijk om ons vóór de halte op 100 meter van het hotel te droppen. We houden niet zo van hotels, maar we zijn verplicht om er een nacht door te brengen voordat we de Camper mogen halen; en Travelhome, onze reisorganisatie heeft ons maar liefst naar het Sheraton gestuurd...
Eenmaal geïnstalleerd, gaan we weer op pad om een stukje van Montréal te bezoeken, en komen er dan dus achter dat er een shuttlebus bestaat. Vanaf het vliegveld nemen we dan maar een bus naar downtown, waar we een uur later terecht komen in Chinatown. Op zoek naar een eettentje krijgen we een tip van een oudere heer. We volgen zijn suggestie op en nodigen hem uit. De man vertelt dat hij nu 80 is en er nooit spijt van heeft gehad dat hij op zijn 41e ingetreden is als Dominicaanse broeder, nadat hij een goed baan had bij de overheid. Hij vindt het geweldig om ons te hebben ontmoet, ook al is hij vooral een verteller en niet zozeer een luisteraar 😏. De maaltijd is inderdaad heerlijk en we vinden het leuk om samen met hem te eten.
Eenmaal weer in de bus terug blijkt dat het dagkaartje niet geldig is op deze lijn, maar we mogen gewoon plaatsnemen, da's lief.
Als we uiteindelijk weer in het hotel zijn kunnen we helaas de lift niet meer gebruiken omdat die het begeven heeft na een - geplande - stroomuitval. Gelukkig is dat de volgende ochtend weer verholpen.

We genieten een stevig ontbijt en gaan op pad om de camper op te halen. We moeten er wel tweeëneenhalf uur voor reizen met het OV, maar dan hebben we ook wel ons eigen vervoer en onderkomen. Ook tijdens dit traject blijkt ons buskaartje niet goed; en weer hebben we een lieve chauffeur die ons de laatste zone schenkt.
We hebben de kleinste camper besteld, want we willen niet met zo'n bakbeest op pad in een ander continent. Bij inspectie van onze mobiele woning blijken er toch wel een paar dingen niet helemaal in orde, maar dat wordt netjes opgelost. We besluiten om naar een camping te gaan die redelijk dichtbij het verhuurbedrijf ligt, dan kunnen we even wennen aan het rijden met ons huis. Er rammelt van alles, maar het rijden is gemakkelijk en heel prettig, zo hoog.
De camping heeft nog plek voor ons, tussen de grote, grotere, en megagrote gevaartes. Veel van die dingen hebben ook nog een slide-out, dat is een beweegbare verbreding van een gedeelte van de camper. En vlak bij ons staat een heel klein eitje, achter een driewielmotor. Met alleen een bed en een tv. De 'bewoners' hebben een partytent en een klein tentje ernaast gezet. Iedereen op de camping heeft een picknicktafel en een vuurton, en 's avonds wordt er menig fikkie gestookt.
De camper is OK, maar wel erg klein van binnen; we laten het bed uitstaan en behalve slapen eten we, drinken en kijken tv erop. Zaterdagochtend komen we terug van het toiletgebouw en vinden de camper op slot..😳😮. We hadden niet in de gaten gehad dat het slot er nog op zit 🫢. En alles alles alles is in de camper! Gelukkig wijst een buurvrouw met hetzelfde type ons erop dat we misschien door het raam naar binnen kunnen, en gelukkig hebben we de ramen open vanwege de warme nacht. Een andere, slanke en lenige buurvrouw klimt erin en redt ons leven.
We gaan boodschappen doen bij de Walmart, en kopen een simkaart voor Paula's telefoon zodat we ook kunnen bellen. Ellen heeft een e-sim voor Canada met alleen data. We zijn net vóór de regen terug op de camping en genieten van een heerlijke brunch. We besluiten om niet meer naar de stad te gaan vanwege de regen die de hele dag zal blijven. We settelen ons verder in ons rijdende huisje en bingen een nieuwe Nederlandse serie via de VPN verbinding die we hebben aangeschaft. Heerlijk!
Zondag maken we de camper rijklaar voor de volgende etappe: eerst terug naar Walmart omdat de simkaart voor Paula niet op Ellens hotspot werkt en daarna gaan we richting Québec om een paar dagen bij Marco en Anaïs te zijn. Vlak voor vertrek kukelt Ellen van de treeplank van de auto en maakt een flinke smak op de grond..😫. Zere (toch al lastige) knie en pijnlijke ribbenkast tot gevolg, maar gelukkig niets echt ernstigs. Paula bekent later dat het eerste wat ze dacht was: 'Oh als ze haar voet maar niet gekneusd heeft, want ze moet wél rijden!' Het lukt Ellen weer achter het stuur te kruipen en naar Walmart te rijden, maar de jongen die ons de kaart heeft verkocht kan ons niet helpen. We zijn allemaal geïrriteerd. Dat zoeken we dan later wel uit. We lunchen in Yamachiche, in een leuk restaurantje dat onze Canadese vrienden ons hebben aangeraden. We kiezen beide voor een Croque Bezotte, met Pain Doré, waar een stukje spek in chocoladesaus bij is.. heel bijzonder en erg lekker! En dan weer verder naar Québec, om op een parkeerplaats onze vrienden te ontmoeten!
En het vervolg komt snel!

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg