Zondag 3 maart
En nu hebben we het weer warm, in Colombia😋. We zijn nu in Villavicencio, een paar uur met de bus, ten zuidoosten van Bogotá.
Maar we waren met het verslag gebleven bij Quito, vanwaar we dinsdag naar The Secret Garden bij de Cotopaxí gereisd zijn. Ook weer een prachtige tocht met een shuttledienst vanuit het verblijf aldaar. En de plek zelf, het hostel, was geweldig! Op de foto's zie je ons vogelhuis, met uitzicht op de vulkaan. Tenminste, als hij niet verstopt is in de wolken. Vanuit ALLE ruimtes in het hostel kijk je op de vulkaan, zelfs vanuit de wc en de douche😀. Na het welkomstpraatje konden we direct aanschuiven voor de lunch, en na het installeren op de slaapplek is Paula met een groepje meegegaan met een watervalwandeling. Ellen voelde zich niet fit, nog met de verkoudheid, maar ook nog eens vanwege de hoogte. Nou, Paula heeft het geweten hoor! Na een paar uur kwam ze bekaf terug; ze heeft langs rotsen geklauterd, door de rivier gelopen, en geglibberd op de te gladde paden. Vanwege de nattigheid was de tocht extra moeilijk. Gelukkig kreeg ze veel hulp, en iedereen had groot respect voor haar dat ze het toch allemaal voor elkaar kreeg.😓. Het was koud in ons vogelnest, maar we hadden een heerlijk bed met warm dek. De volgende ochtend was het helder en konden we de vulkaan in volle glorie aanschouwen, fantastisch! We hadden al aangegeven bij de organisatie dat we niet mee zouden gaan met een wandeling in de richting van een andere vulkaan, gezien de zwaarte van de tocht, en we hebben uiteindelijk zelfs besloten om al na één nacht te vertrekken, want we voelden ons allebei niet goed. We hadden gerekend op de betaling van het volle pond van het 'arrangement', maar hoefden toch maar voor 1 nacht te betalen, zó lief!
Dus op woensdag alweer terug naar Quito, om meteen de bus te pakken richting Pasto, Colombia. Vóór de grens nog een overnachting in een gewoon hotelletje, en donderdag, na een prachtige busreis met veel vertraging maar wéér in 'n hotelletje. Vanuit Pasto hebben we het vliegtuig genomen en anderhalf uur later waren we alweer in Bogotá en konden we- na opgelicht te zijn door een taxichauffeur die voor een kippeëindje naar het busstation wel 3x de normale prijs vroeg- meteen in de bus stappen naarVillavicencio. Die rit zou 3 uur duren, maar vanwege vele wegwerkzaamheden werden het er wel weer 4... We hadden van tevoren nog geen goede plek gevonden voor onze laatste dagen, dus met behulp van een paar meiden op het busstation en een leuke taxichauffeuse dan toch maar eerst weer een hotelletje met ontbijt... We kunnen geen roerei meer zien!
Maar goed, we konden met wifi wel weer verder zoeken naar een goed verblijf, al was dat vanwege de beroerde kwaliteit van de verbinding én de steeds weer wegvallende hotel- en airbnb sites nog een hele tour. Uiteindelijk toch een heel aantrekkelijk huis mét zwembad gevonden in de stad zelf, op loopafstand van ons roerei. De loopafstand was OK, maar het bedoelde adres vinden niet...😣. We waren vlak bij de bestemming, maar niemand kon ons helpen met het precieze adres. Na veel gezweet, gepuf en gezucht waren we al drie keer langs de portier van het huizen'park' gelopen voordat we in de gaten hadden dat we daar moesten zijn😳😩😁.
En dan..... In het paradijs☺️😀🤗! Een praktijkruimte van een kinder-endocrinoloog die twee gastenkamers verhuurt. Prima kamer, gebruik van keuken, en bovenal: een heerlijk zwembad‼️ Met een bewolkte dertig graden en zwetend slapen (want geen airco) hebben we het helemaal naar onze zin! En helemaal nu Paula haar kookkunsten weer kan uitvoeren...😋😋😋 Nog twee dagen genieten en dan weer op hûûs an. En daar hebben we dan ook wel weer zin in☺️.
Chao!

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg