We schrijven 22 februari, woensdag. We gaan weer fietsen, ditmaal rijden we naar Benagalbon om vandaar af te zakken naar de kust. Eenmaal langs de kustlijn worden we steeds omgeleid want ze zijn aan het werk bij de fiets- en wandelpaden. We nemen een lunch en net als we besteld hebben, begint er iemand met een lawaaiig apparaat het wandelpad te bewerken …😖😫
Toch is het uiteindelijk een lekker dagje.

De volgende dag maken we een mooie wandeling rondom het dorp; Ellen wil graag ontdekken waar het weggetje heen gaat toen Waze ons daarheen stuurde en Paula niet verder wilde. We klimmen omhoog en belanden weer waar we eerder gekeerd zijn. Verder doorlopen leidt ons naar een uitzichtpunt en via een zijweggetje komen we inderdaad bij ons straatje uit. Maar zo hadden we met geen mogelijkheid met de auto kunnen rijden🤪.

Na Frigiliana komen we vrijdag terecht in Campillo de Arriba, zo’n 50 km van Murcia, waar we een ‘landelijk huis’ huren. Het huis is heel fijn, van de meeste gemakken voorzien; prima bed en douche, en gezellig met houtkachel, maar toch erg koud 🥶..! Ellen kijkt tv met jas aan en een kruikje op de benen😮‍💨. We zoeken de bakker, de enige winkel in het gehucht, maar treffen die gesloten.. Een Marokkaanse vrouw roept dat we even moeten wachten en komt naar buiten gerend met een zakje empanadas, zó lief! De omgeving is verder niet erg aantrekkelijk, maar we gaan maandag op bezoek bij Bea, een golfmaatje van Paula die sinds oktober vlak bij Murcia woont. Dat was wel even gezellig. Via Cartagena waar we de jachthaven van dichtbij zien, rijden we weer terug. Dat is een heel andere stad dan die in Colombia... De volgende ochtend ontbijten we in de ‘achtertuin ‘ van het huis, tussen de cactussen. Paula brengt de lieve mevrouw van de empanadas en stapel soesjes van de bakkerij. Ze wil dat we even binnen komen bij haar, maar we beloven dat we later komen. En vervolgens nemen we een andere route met de auto richting de stad om daar eens even rond te kijken. Het is erg koud en winderig. Murcia is een vrij grote stad die niet heel aantrekkelijk oogt voor ons. We zoeken een gezellig koffietentje en belanden wel in het historische centrum maar kennelijk net niet een echt interessant gedeelte. Toch vinden we een leuk tentje, in de zon en enigszins uit de wind, waar we naast de koffie een paar heerlijke pancakes nuttigen.
Voordat we dinsdag vertrekken, komen we onze belofte na en gaan we even ‘op huisbezoek’ bij Rabia. Ze laat trots haar huisje zien; het doet ons denken aan de huisjes van de arme bevolking van Colombia, en we voelen ons een paar verwende toeristen. Maar Rabia heeft er nieuwe vriendinnen bij, zegt ze, en ze gaat graag met ons op de foto.

We hebben een ‘licht’ appartement met verwarming geboekt in Montán, een klein plaatsje in de bergen ten noorden van Valencia. Geweldig! Licht én warm! Ellen kan haar geluk niet op. Helaas doet het internet het niet, maar onze gastvrouw zorgt de volgende ochtend dat het goed komt. Mooi, dan kunnen wij op de fiets stappen om een dorpje verderop te bezoeken, waar tot onze verrassing thermaalbaden zijn in de rivier. De temperatuur van het bronwater is het hele jaar 25 graden, dat willen we meemaken! Badpakken mee, en door de snijdende wind naar Montanejos fietsen. Ellens vingers vriezen eraf dus ze koopt eerst een paar handschoentjes 🤣 en dan: óp naar het warme bad! Eenmaal op de juiste plek vinden we nog wat Nederlanders (Sja, waar níet…😊). Het is heel raar om je in die kou uit te kleden en eenmaal in het water is het zeker wel te doen, maar 25 *🌡️, nou echt niet …😨. We vinden het een hele belevenis zo tussen de rotsen, maar het is toch niet helemaal wat we gehoopt hadden. En als we ons weer aankleden is het écht heel koud😵‍💫. We proberen met een warme chocolademelk in het zonnetje weer wat op temperatuur te komen maar dat wil pas weer lukken als we thuis onder de hete douche hebben gestaan 😋.
En vandaag is het onze laatste dag in Montán. We willen een stukje fietsen en dan een wandeling maken, maar dat laatste gaat hem niet worden want onze beider knieën protesteren. Dus weer n plekje uit de wind opgezocht om even te puzzelen en verder te schrijven. Morgen, vrijdag, gaan we naar een dorpje in het natuurgebied van de Albufera, ten zuiden van Valencia. En wat dát weer gaat brengen weet niemand nog!!
Liefs!
2 maart

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg