18 -24 september

Hallo luitjes, daar zijn we weer!
Na Bee Happy zoeken we een camping bij de baai aan de overkant van Toronto, met een prachtig zicht op de stad. Maar helaas, we vinden de camping niet. Wel hebben we een leuk gesprekje met een man, die ons spontaan een flesje hotsauce geeft van eigen makelij. En op zijn advies belanden we uiteindelijk in Bronte Creek Provincial park, in de omgeving van Toronto, waar we twee nachten willen blijven zodat we donderdag Toronto kunnen bezoeken. Het kostte wel wat moeite om de camping in het park te vinden, bijna waren we op een parkeerplaats gaan staan🤭. Maar gelukkig waren daar weer behulpzame mensen die ons de weg wezen; het toegangskantoortje was nl. gesloten. Wat een fijne camping, in een prachtige natuurlijke omgeving!
Op donderdag bezoeken we Toronto. De handige app 'Rome to Rio’ geeft ons goed advies over hoe we het openbaar vervoer kunnen inzetten om in het centrum te komen… een flink stuk lopen, vervolgens een bus, en daarna een trein die ons in het centrum aflevert. Wéér zo’n stad met megahoge gebouwen..! Onder het genot van een flinke beker koffie kunnen we bij Starbucks op de wifi om de laatste blog te voorzien van foto’s en het verhaal weg te sturen. Daarna maken we het onszelf gemakkelijk en settelen we ons op het dak van een hop-on-hop-off bus. We hoppen pas weer off als we de hele rit gedaan hebben 😜. Indrukwekkend is het wel in Toronto met de 553 meter hoge CN-toren en alle ander gebouwen, maar wij gaan toch meer voor de natuur van het land.. Na de busrit delen we een Mexicaans hapje en gaan we weer op pad met trein en bus, lekker naar ons ‘huisje’ in het park.
Vrijdag staat een bezoek aan de Niagara Falls op het programma en aansluitend zullen we naar Tillsonburg karren voor de aanstaande familiebijeenkomst. We parkeren de Van bij een winkelcentrum om parkeergedoe bij Niagara te vermijden om vervolgens weer wat OV-gedoe te hebben🥴, maar we komen er en genieten temidden van een hoop andere toeristen van de overweldigende eeuwigdurende waterstorting. Ik vind het altijd zo’n bijzonder idee dat dat ALTIJD maar doorgaat, ook als wij er geen getuige van zijn….😳. We blijven niet lang en zetten ons programma voort om richting London te gaan.
We hebben afgesproken bij Janet. Zij is de vrouw van Paula’s neef John, die helaas vorig jaar is overleden. We hadden eerder al contact met haar via Messenger en Whatsapp, dus het voelt al heel vertrouwd om haar te bezoeken. Ze ontvangt ons heel hartelijk en stelt ons een heerlijke slaapkamer met eigen badkamer ter beschikking. We zijn nog maar nauwelijks binnen en de gesprekken zijn al op gang gekomen; Janet komt nauwelijks toe aan het serveren van soep en brood, zoveel valt er uit te wisselen😄. Al snel wordt ook duidelijk dat Janet graag golft en we spreken af om zaterdag meteen een rondje te gaan lopen, samen met haar oudste zoon Sean. Maar eerst nog even naar een Thriftstore (kringloopwinkel) om een fantastische matras-topper te scoren! Het bed in de camper is niet echt comfortabel, dus we zijn heel erg blij met onze aankoop! Na een snelle lunch treffen we Sean op de golfbaan en stappen Janet en Ellen in de golfkar; Paula en Sean gaan lopend over de baan. Voor Paula was het nog maar een jaartje geleden, maar Ellen is verrast om wat ze nog presteert na 5 jaar niet meer geslagen te hebben😯. We spelen voor de lol en niet voor de punten, en lol hebben we! Eenmaal weer thuis blijven de conversaties gaan- vóór, tijdens en na het diner- en we rollen moe maar zéér voldaan ons super-de-luxe bed in. Buddy, Janet’s hond wil ook wel graag mee naar onze slaapkamer (in het souterrain), maar die moet maar boven blijven.. Zondag is dan de Grote Familie Ontmoeting: de broers Frank en George en en de zussen Tiny en Mary van neef John komen met hun partners en ook oudste zoon Sean is er met zijn gezin. Een behoorlijke drukte, heerlijke hapjes en drankjes en héél veel gezelligheid. Wat een lieve en leuke familie! De verhalen, foto-albums en video’s maken dat iedereen volop bezig is met herinneringen rondom de emigratie van 3 broers van Paula’s moeder, in 1952. Paula heeft zoveel indrukken opgedaan dat ze ’s nachts haar verhalen al kwijt wil aan haar zussen in NL, zodat ze daarna nog weer wat kan slapen…
En dan gaan we maandag ook nog op pad naar London waar we een lunch genieten met Annelies en Rose, dochters van een andere oom van Paula. Ook met hen is het heel gezellig en boeiend, en voelt het voor Paula niet alsof het al 55 jaar geleden is dat ze Annelies voor het laatst heeft gezien. (Uit privacy-overwegingen houden we de foto's van de familie binnen Paula's familie)
We sluiten de intensieve maar zeer geslaagde dagen op dinsdag af met een leuke lunch in het stadje waar we Hollandse hapjes nuttigen. En daarna vertrekken we richting Sauble Beach, om woensdag de veerboot te nemen naar Manitoulin Island, nog steeds Ontario. Na het geweldige zonnige en behoorlijk warme weer van de afgelopen weken is het vandaag regenachtig, maar dat zal niet lang duren… We komen in het donker aan op de camping en doen ons tegoed aan de heerlijke punten quiche die Janet ons heeft meegegeven (met nog een enorme hoeveelheid ander lekkers).
En wat er morgen weer gaat gebeuren…jaaaah, dat weten wíj́ ook nog niet!
Tot de volgende keer maar weer! Lieve groet voor jullie allemaal! We kijken weer uit naar jullie reacties...

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg