De eerste dag hier in Coín doen we niet veel anders dan luieren, en aan het einde van de middag gaan we nog even naar het dorp voor wat boodschappen, want Paula kookt. Yvonne zou met haar dochter en kleindochter uit eten gaan, maar dat wordt uitgesteld naar morgen. Dus eet Yvonne ook gezellig mee.
Zaterdag maken we een fietstocht in de omgeving. We hebben geen speciaal doel, dus rijden we over willekeurige kiezel-, zand- en gravelweggetjes; niet altijd even gemakkelijk. Als de batterij van Paula's fiets aangeeft dat we weer op huis aan moeten, geven we de thuisbasis in op Google Maps en karren we rustig verder, heuveltje op en weer af. Tot we een erg steil weggetje op moeten... Ellen moet afstappen en verliest haar evenwicht. Kukelt opzij met de fiets bovenop haar lijf. Gelukkig doet de helm goed dienst, al is het wel voelbaar aan de schedel🥴. Verder lijkt alles OK, dus we klauteren met fiets en al het weggetje op en kunnen daarna weer verder fietsen. Net voordat Paula's batterij leeg is zijn we weer thuis.
Zondag gaan we naar de markt in Coín, waar ook een deel rommelmarkt is onder het winkelcentrum. Er vindt deze zondag ook een prijsuitreiking plaats van be best gefokte kippen en hanen... Op de groentemarkt liggen prachtige sculptuur-bloemkolen! Yvonne maakt een heerlijke pompoen-zoete aardappelsoep met verse koriander.
Maandag wil Ellen toch graag naar een fysiotherapeut, ze heeft al 2 nachten last van haar nek en hoofd, vermoedelijk deels door de val, en anderzijds door het slapen op een te dik kussen. We kunnen terecht in het centrum van Coín en Ellen komt er met haar Spaans beter uit dan de fysiotherapeute die nauwelijks Engels spreekt. Nu dus wel weer wat nieuwe woorden geleerd, haha. Met een soort laserpen in de nek die hetzelfde effect moet hebben als dry-needling ligt Ellen met haar armen te schudden op de behandeltafel, alsof ze een epileptische aanval heeft 😅. Maar het helpt allemaal wel, en Ellen kan 's middags ook helpen met het dempen van een kuil in het pad bij de entree van Yvonnes tuin. Er staat een flinke plas water in, en we verzamelen grote en kleine kiezels, gooien bladeren en zand in de kuil en het lijkt wel enigszins verbeterd.
Voldaan genieten we van een zalm-improvisatie-schotel van Paula, en Yvonne neemt later haar portie, na de Padèl die ze met haar kleinkinderen speelt.
En dinsdag vertrekken we weer! We gaan nog 1 nachtje ergens slapen voordat we bij Sarah aankomen. We komen na eindeloos bergrijden terecht in een geweldig mooi bergdorpje, Capileira. Helaas zijn op dinsdag de restaurants gesloten, dus doen we het maar met stokbrood en koffie op onze kamer.
En dan is het woensdag, de dag dat we hebben afgesproken bij Sarah. Met een hemelsbrede afstand van 16 km gaan we nogmaals anderhalf uur door de bergen richting Cádiar, met een tussenstop in Trevélez, waar we bij de koffie een heerlijk broodje ham uit eigen fabriek eten. We kopen daar ook nog een stuk ham uit eigen fabriek. En vervolgens gaan we weer verder met het bochtenwerk in de bergen. Om 15u hebben we met Sarah afgesproken bij de Carrefour in Cádiar, zodat zij ons kan leiden naar haar Casitas op de berg... En hoe dat verder gaat lezen jullie in het volgende bericht!
Hasta luego! 👋🏻

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg