Daar zijn we weer... time flies!

Dank voor alle reacties, dat vinden we ook erg leuk!
Trouwens, als je op een foto klikt, kun je daar een eventueel commentaar lezen, en je kunt vervolgens verder 'bladeren' naar rechts (of links).

Waar waren we gebleven? Oh ja, Austin.
Op zondag 29 jan ontmoeten we - zoals eerder genoemd- Austin, een belangrijke vriend van Hilary, ook Brits qua achtergrond, die in Isla Redonda woont. Hij komt lunchen met ons. Zoals altijd heeft Hilary een fantastische lunch gemaakt met gevulde fish, chips, gegrilde groente en een Engelse broodpudding met ijs toe.
Austin heeft een bulderende lach. Hij heeft ook een paar jaar in Amsterdam gewoond in het Hilton, als werknemer van Unilever. Hilary geeft aan dat A erg praktisch en oplossingsgericht is en veel minder contactueel dan zij zou wensen. Hij heeft 2 ex vrouwen en diverse kinderen maar er is onderling weinig contact. Wij vinden hem een intrigerende man en alleen Paula vindt hem meteen aardig.
Twee dagen later op dinsdag 31 jan, gaan we Austin opzoeken in zijn vrijstaande huis in Isla Redonda. We stappen uit vóór de deur. Een armoedig uitziend plastic voordeurtje in een klein en smal aandoend huis. Meteen in de smalle gang links een klaslokaal met 5 plaatsen waar Austin Engelse les geeft aan Spaanse volwassenen. Rechts een woonkamer, vrijwel leeg, met 2 grote rood leren fauteuils en een bank.
De gang eindigt in een kleine rechthoekige ruimte die helemaal vol staat met een grote lage tafel en een hele grote breed beeld tv. Dit is de vaste plek van Austin waar hij 's avonds zit met een klein kacheltje onder de tafel om zijn voeten warm te houden. Links achter in de gang bevindt zich een geheel ingebouwde keuken zonder daglicht. Maar dan..
Via een zijuitgang komen we op een grote binnenplaats met een giga zwembad plus enkele deels open buitenverblijven. Er staan zelfs een paar palmbonen; er is een garage met een toegangspad en een buitenpoort.
Austin barst van trots als hij dit aan ons laat zien.
Binnen in de woonkamer wordt een hoog tafeltje neergezet. Grote glazen witte wijn en gin tonic's
worden ingeschonken. Het tafeltje wordt volgezet met chips, kaas, toast, kaaskroketjes, en vlees spiesjes plus gevulde kaasbroodjes. Hilary heeft ook van alles meegenomen. Wij gedragen ons natuurlijk als de welopgevoede vrouwen die wij zijn. Dus we vragen van alles aan Austin zodat hij fijn kan vertellen. De gastvrijheid en hartelijkheid van beiden maken grote indruk op ons.
Die nacht liggen Anneloes en Jacqueline wel tot 04.00 u wakker met verteringsproblemen.
Later blijkt dat Austin en Hilary elkaar helpen waar en wanneer het nodig is!

Ondertussen gaat het werk door. Ellen in de keuken, Jacqueline met haar boek, Paula is gek op hout zagen voor de haardvuren, en Anneloes is trots op haar tegelpad! Alles wordt steeds beter. We hebben de koffie en lunch nu buiten! Steeds weer geweldige lunches en 's avonds heerlijke soep. Qua eten hoeven we niets te doen. Hilary wil ons zelfs van allerlei levensmiddelen voorzien, maar we laten haar (en Ellen) alleen maar brood bakken. We genieten van de zon in de middag, én Paula gaat het zwembad in... met het water 10 graden 🥶. We doen af en toe aan het eind van de middag boodschappen in de plaatselijke supermarkt, en soms een wandelingetje in de omgeving, met of zonder honden.

Als op vrijdag 3 febr ons weekend weer begint, reizen we met 4-en af naar Zuheros. Een prachtig oud bergdorpje op één uur rijden afstand. Een tip van Hilary. We verblijven een nacht in Hotel Zuhayra middenin het dorp, wat bergop en bergaf doorkruist wordt door smalle straten. Vaak kan een bocht alleen met grote precisie genomen worden. Sowieso is autorijden in dit dorp een challenge.
We bevinden ons in een Parc National, maar, zoals meestal, zijn de precieze wandelroutes niet gemakkelijk te vinden.
Paula vertrekt naar haar 'spaanse vriendin' van het enige terrasje in het dorp – waar nu zon komt – aan de voet van de eeuwenoude kasteelmuren. Ellen, Anneloes en ik vinden en lopen een prachtige wandelroute met aan de linkerkant een oude stenen muur en aan de andere kant uitzicht op het dal. We lopen midden in de bloesembomen!
Terug in het dorp gaat Anneloes op zoek naar een café. Want we willen graag onze vrijmibo houden. Er komt een appje. 'Kom mij opzoeken op adres x' Wij ernaar toe. Deur van het café gaat open; het is helemaal donker. In de verte een kleine schaduw en daar zit Anneloes aan een tafel. Meteen doet de bar mevrouw het licht aan, want ja, nu 4 klanten binnen! Het blijkt dat ze Anneloes maar een rare figuur vond, wat moest die? En ja, ze zat wel lekker TV te kijken!
Na een hoop gelach gaan we ons tegoed doen aan de witte wijn en de gin- tonics. Er komen nu steeds meer klanten binnen. Vader in een rolstoel, moeder strak gekapt, dochter die de vader helpt en later komt ook de schoonzoon erbij. Kortom er is heel wat te zien.
's Avonds om 20 u ( = de vroegste tijd om te kunnen eten) dineren wij in het restaurant. Heerlijk. We worden omringd door dertigers die om 21.30 u binnenkomen! Hoe doen die Spanjaarden dat?
De volgende ochtend, zaterdag 4 febr, besluiten we een naburig stadje Cabra te bezoeken. Daar vinden we de geweldige schoenenwinkels met de rebajas en de gezellige pleinen, waar alle Spanjaarden elkaar ontmoeten en een hapje eten. Na een prima lunch verkennen we het stadje verder te voet.

Zondag begint onze werkweek weer. Deze week stort Ellen zich ook op het buitenwerk, want ze wil graag meewerken aan de kippenren waar Paula en Anneloes al mee begonnen zijn. Maandag en dinsdag bezoeken we diverse keren de plaatselijke ferretería voor een vergeten kippen-waterbakje, de aanschaf van schroeven, steenboor, nieten, hoekjes, en weer ruilen van nieten. De heren aldaar hebben er wel lol in.
We gaan er weer tegenaan. Phil, Hilary's overleden echtgenoot wilde graag zoveel mogelijk materialen hergebruiken, en dat doen wij dan ook. Met roestig kippengaas werken is niet heel fijn, maar het is te doen, hier en daar met een hechtingsactie om gaten te dichten. Verder hebben we een rol nieuw gaas aangeschaft.
En de volgende keer zul je zien hoe de kippenren geworden is.....!

Liefs!

Geschreven door Ellenpaula.weer.eens.weg