Na een goeie nachtrust (met het geluid van wat huilende katten op de achtergrond) gaan Tom en ik rond 7u30 een toerke lopen in het zonnetje op het strand, terwijl de boys wat spelletjes spelen op onze gsm’s. Lola geniet in alle rust van wat uitslapen (hoewel ze verlangt om thuis nog veeeel langer uit te slapen). Na een verfrissend zwemke en douche (poging om mijn rood gezicht door het loopke weer in zijn normale kleur te krijgen) gaan we samen ontbijten. Het ziet er plots heel erg bewolkt uit en we zien al snel de eerste regendruppels vallen. Wat later, wanneer we terug in onze kamer zijn, verandert dit in een echte stortbui (zoals we in België kennen en hier ook gewoon zijn in het regenseizoen maar normaal niet hebben tijdens het droge seizoen). We hebben eigenlijk voorzien dat we morgen (maandag) op stap gaan naar een kruidenboerderij alsook bezoek aan Stone Town en Prison Island, maar gezien het de ganse dag slecht weer zal zijn lijkt een dagje hier ons niet zo leuk en beslissen we om vandaag de daguitstap te doen en morgen de ganse dag hier te blijven.

Rond 10u vertrekken we met chauffeur Ali richting de spice farm. Zowel 80% van de bevolking alsook hijzelf is moslim, hij draagt een mooi wit gewaad en ‘potske’ op. Vooraan in zijn auto is een scherm waar de lokale MTV speelt met videoclips. Onderweg krijgen we enkele fikse regenbuiten te verduren, normaal dus geen regen in deze periode maar de driver schrijft dit toe aan het veranderende klimaat. Daar toegekomen worden we verwelkomd door onze gids die ons wegwijs maakt in de wereld van de kruiden maar ook bepaalde fruitsoorten. We starten met een grote boom met Jackfruit (ziet er wat uit als de Dorian in Zuid-Oost Azië, grote meloen met zachte stekels) maar deze grote fruitsoort smaakt als een mengeling van mango, ananas en meloen. Ze groeien het ganse jaar door en kunnen tot een halve meter groot worden. Wat verder lopen we langs de pompelmoes boom. Een immense acacia met paraplu-achtig bladerdek zorgt voor de schaduw voor de locals. Het volgende is een eucalyptus boom waar men de bladeren voor allerhande zaken (hoestsiroop, …) gebruikt. Kardemon (bolletjes) wordt oa gebruikt voor chai massale.
Van de kapok boom (die hol is vanbinnen), maken ze de typische Dhow vissersboten. De stam is organisch met uitstulpsels, als je daarop klopt klinkt het alsof je op een bastrommel slaat… ideaal voor muzikaal intermezzo met Hakuna Matata song. Van de bloemen wordt een soort katoen gemaakt voor matrassen en kussens. Van de Henna plant gebruiken ze de bladeren om die fijn te stampen met citroensap om zo de bruine verf te maken waar ze Henna tattoos mee zetten. De amandel boom heeft grote bladeren die mooi oranje/rood verkleuren maar op dit moment buiten seizoen zijn en dus zijn er geen noten (om te eten of voor amandelmelk te maken). Kruidnagel zijn de vroege vruchten van de kruidnagel boom die ze onrijp plukken en laten drogen in de zon tot ze zwart zijn. Deze werden in het verleden heel veel gekweekt ten tijde van de Perzische overheersers.

We mogen proeven van een groene kleine vrucht op een struik. We weten snel hoe laat het is; kleine chili pepers … chili ho ho omdat je na het eten ho ho doet omdat het zo pikant is. We krijgen een andere te eten die het wat compenseert. Iets verder lopen we langs een klimplant (zoals een druivelaar) die altijd omhoog klimt langs verschillende soorten bomen: de peperplant. Als de onrijpe bessen worden geplukt en dan gedroogd in de zon krijg je zwarte peper. De bessen voor witte peper laten ze eerst uitrijpen en dan plukken om in water te fermenteren en pas dan eruit te halen (duurder dus owv langere proces). We krijgen een fikse regenbui over ons heen, we gebruiken wat bananen bladeren als paraplu maar dit kan toch niet verhinderen dat we goed doorweekt zijn. De kaneel boom is 1 van de meest interessante: het blad wordt gebruikt in chai (Thee), ze snijden stukje van de schors en laten dit drogen waardoor de schors zich oprolt tot de gekende harde kaneel rolletjes. Daarnaast maken ze ook kauwgom van de wortel of ook voor thee. Kurkuma is net zoals gember de wortel van een plant. Waar gember wit is, heeft Kurkuma een gele kleur en wordt het onder andere gebruikt om de gele kleur aan curry’s te geven (niet de specerij curry zoals we die kennen voor bij de kip, maar de kruidenmix met 10-tal soorten waaronder de groene curry plan die we wat verder zijn). Bij het proeven krijgen we allemaal (vooral Tom) een gele kleur op onze tanden 😊.

De Aloë vera plant is een lage plant met stekels op het blad, veel gebruikt in cosmetica. Iets verder staat een stalletje waar een lokale vrouwenbewegingen van de verschillende planten parfums maakt (veelal ook de basis voor de gekende grote merken). Voor een prijsje onderhandelt Lola voor verrassend lekker ruikende parfum uit de koffieplant gemaakt. De vanillestruik heeft 5 jaar nodig van planten tot oogst. De helft voor het groeien van de plant en vrucht en de rest voor de verdere verwerkingen van de vrucht tot het gekende vanille stokje die we dan doorsnijden om de zaadjes te krijgen om in bijvoorbeeld ijs te doen. Vandaar de hoge kost van Vanille. We mogen van een nieuwe vrucht proeven die klein beetje zuur smaakt maar wel lekker is, de vorm verraadt dat het Steranijs is die dan gedroogd wordt en in stukje gesneden om bijvoorbeeld in cocktails te doen.
Lemon Grass ziet eruit als lang gras, maar met zijn limoen smaak worden de bladeren gebruikt voor thee en de scheut in Aziatische gerechten. Casava of maniok is de 3e grootste bron van koolhydraten in de tropen na rijst en mäis. De wortel wordt vaak tot meel verwerkt, maar wij proeven hiervan licht spicy chips van. Als verassing krijgen we allerhande attributen gemaakt uit de kokos bladeren (hoedje, stopdas, draagtassen, kroon met bloemen …) en we eindigen met een showtje van een ouwe rakker die met enkel een touw tussen zijn voeten tot hoog in de kokosboom klimt om de kokosnoten eruit te halen (niet helemaal tot aan de top owv de hevige regen). Levensgevaarlijke toeren doen ze daar! We mogen elk een kokos leegdrinken om daarna met een lepeltje gemaakt uit de schil het vruchtvlees uit te scheppen. We kopen nog een zakje beef masala om thuis mee te experimenteren en dan zit ons bezoek erop.

Na het bezoek aan de spice farm (dat wat langer geduurd heeft dan voorzien) rijden we met chauffeur Ali richting Stone Town. Hij pikt onderweg een jongeman op, die onze gids zal zijn tijdens het bezoek aan Prison Island alsook in Stone Town. Gezien het ondertussen al iets na 13u is en we nadien naar Prison Island zullen gaan (wat toch een tweetal uur zal duren, met boottochtje en rondleiding aldaar inbegrepen), opteren we om eerst een restaurantje op te zoeken voor een kleine lunch. Onze gids brengt ons naar een ‘populair’ restaurantje, waar zowel locals als toeristen zitten. We smullen van een op-hout-gebakken pizza en spaghetti bolognaise voor Matti. Met een kleine motorboot varen we een tiental minuutje naar Prison Island, en we zijn blij dat we ditmaal onze regenjas bijhebben (zowel voor de koude alsook terug lichte regenbui) op de boot.

We varen door de haven van Zanzibar city naar Prison Island, die initieel werd gebouwd als gevangenis maar nooit zo werd gebruikt. In de plaats daarvan deed het dienst als een quarantaine plaats voor mensen met cholera of andere ziektes. Op elkaar gepakt dienden ze daar uit te zieken. Wat het eiland speciaal maakt zijn de reuze landschildpadden. Het begin als een geschenk met 4 stuks en ondertussen zijn er meer dan honderd. Ze kunnen tot 300 jaar oud worden, de oudste is er daar op dit moment 150 jaar. Het is ook de grootste, overmeten meer dan anderhalve meter. Hij komt mooi poseren en je kan ze zelf aanraken en een takje geven die ze lekker opeten. De schildpadden graven hun nest voor de eieren in het zand en wanneer ze uitkomen worden ze hier apart gezet om te vermijden dat ze per ongeluk door de grote zware dieren geplet worden of door een vogel geroofd worden (want hun schild is nog heel zacht in het begin). We wandelen verder tot waar het voormalige quarantaine gebouw was. Er was ook een hotel met zwembad en restaurant maar die zijn ze aan het renoveren “zegt men”. We twijfelen eraan of dit effectief zo is want de toeristische sector heeft hier in het algemeen met covid enorme klappen gekregen. Heel veel in Zanzibar is gericht op de toeristen en dit is voor een toch wel lange periode weg gevallen.

Na het bezoek aan Prison Island keren we met het bootje terug en verkennen we met onze gids Stone Town. Met ‘Stone Town’ wordt het oude centrum van Zanzibar-Stad bedoeld. Het ligt op een driehoekig schiereilandje dat in 1560 door de Portugezen werd gekoloniseerd. De meeste gebouwen dateren echter van halverwege de 19e eeuw. We starten onze tour aan het House of Wonders (Beit el-Ajaib), momenteel gesloten wegens renovatie sinds 2016. Dit werd in 1883 gebouwd door een Britse scheepsingenieur voor sultan Barghash, op de plek waar ooit het 17e-eeuwse paleis van koningin Fatima lag. Het bouwwerk, dat omgord wordt door gietijzeren balkons, herbergt slechts enkele vertrekken, die echter wel enorm groot zijn. Het gebouw is puur voor ceremoniële doeleinden ontworpen en nooit als woning bedoeld. Het Huis der Wonderen is schitterend uitgevoerd met marmeren vloeren en deuren met gedetailleerd houtsnijwerk, maar het dankt zijn naam aan de indrukwekkende technologie. Het paleis was niet alleen het hoogste gebouw in Afrika (onder de Sahara), maar ook het eerste met elektriciteit en een lift. De klokkentoren werd in 1896 toegevoegd. De kanonnen bij de ingang werden in 1622 op de Portugezen veroverd.

Met de gids lopen we verder langs een amfitheater waar ’s avonds optredens doorgaan en komen we in de smalle straatje waar overal kleine winkeltjes zijn met souvenirs of fruit. We halen onze beste onderhandelingstechnieken weer boven (iemand geïnteresseerd en iemand totaal niet, waardoor die dan de prijs naar beneden drijft: standaard starten bij de helft van hun initiële prijs om zo ergens in de midden te landen – afhankelijk van hoe graag je het wil). Matti vindt een mooie halsketting met olifantje, Dauwe een houten bord voor aan zijn deur met Hakuna Matata erop en Lola ook armbandje. We passeren ook langs het huis waar Freddie Mercury meerdere jaren heeft gewoond. We zien het verschil tussen de imposante deuren met afgeronde omlijsting (Arabische) versus rechte omlijsting in ebony of mahonie hout met heel veel versieringen. We passeren een pleintje waar de mannen koffie dringen, dammen en naar de voetbal kijken. Vrouwen zijn daar niet welkom. We passeren aan de plaats waar vroeger de slavenmarkt was. Zanzibar was lang een centraal punt in de slavenhandel vanuit Oost-Afrika tot het midden oosten (in totaal schat men meer dan 600.000 levende slaven (velen stierven reeds tijdens het transport of de opsluiting) die zijn verhandeld om te werken op allerhande plantages en in het binnenland gevangen genomen. Na de officiële afschaffing onder druk van de Engelsen, verschoof de markt naar een illegale locatie op zo’n 20 km ver. Nadien werd op die plaats een kerk gebouwd alsook een gedenkplaats en een gebouw met 2 slavenkamers (de kamers waar de slaven opgesplitst in groep mannen en vrouwen moesten wachten op hun verkoop).

We eindigen op de dag markt, opgedeeld in de visafdeling (alle maal verse vissen doch niet gekoeld) die versneden en verkocht worden: tonijn, snappers, calamares en inktvis en nog verschillende andere soorten. De visgeur moet je erbij nemen. Daarnaast de vlees markt waar alles (met uitzondering van varken owv islam) wordt uitgestald en verkocht (opnieuw niet gekoeld)… zou niet lukken in België. Tot slot de groente-, fruit- en specerijen markt met alles wat je je maar kan bedenken die lokaal geteeld wordt. Het is al 18u30 wanneer we onze tour in Stone Town beëindigen, tijd om terug te keren naar ons hotel op een uurtje rijden. Nog een nightswim en lekker eten, moe van de drukke maar heel leerrijke dag.

Geschreven door DeBosjes