Vandaag hebben we de wekker op tijd gezet, zodat we onze valiezen kunnen inpakken. Rond 8u worden we opgepikt door onze gids Azzou, om vandaag de tombes en tempels op de Westbank te ontdekken. Nadien zal de chauffeur ons rond 14u verder doorrijden naar ons hotel in Safaga, aan de Rode Zee, wat toch wel een rit van 3u30-4u is.

We starten onze excursie met de tempel van Medinet Haboe. Het omvat een groot aantal gebouwen: de tempel van Ramses III, het koninklijk paleis, de heilige kapellen van verschillende goden, en de tempels van Hatsjepsoet en Thoetmoses III gewijd aan de god Amon. De tempel van Ramses III is de best bewaard gebleven tempel van Thebe en was gewijd aan de farao zelf, die afgebeeld werd als één van de gedaanten van Amon-Ra. De tempelstad werd tot in de 9de eeuw door kopten bewoond onder de naam Djeme. De huidige naam stamt uit de christelijke tijd (de stad van Haboe). De ingang van de tempel is verbonden met de omheining van de tempel en heeft een ritueel beschermende functie. Op de eerste binnenplaats rechts, staat een rij beelden van Ramses III in de gedaante van Osiris. In de zuilenzaal links in de hoek is een mooi tafereel met overzeese volkeren afgebeeld. Hier zie je hoe priesters, na de oorlog, de handen tellen van de gedode tegenstanders die van over de zee kwamen. Het was normaal dat de afgekapte rechts handen van de doden werden geteld, in aanwezigheid van de farao. Toen de koning de priesters niet meer vertrouwde, omdat ze van elke dode de twee handen hadden afgekapt om e koning te bedriegen, vroeg hij de priesters om de penissen van de doden af te snijden. Deze drie mooie taferelen werden onder elkaar afgebeeld.

Nadien rijden we verder naar een Alabaster fabriek, waar we op een ludieke manier informatie krijgen over hun alabaster kunstwerken. We krijgen er allen een koffie of theetje en wat fris, en mogen dan door hun grote winkel lopen en allen iets ‘kiezen’ waarna de eigenaar ons dan een goede prijs zal geven. Lola en mamie kiezen mooie alabasten vaasjes om theelichtjes in te zetten, Dauwe en Matti verkiezen een lichtgevende kleine farao. Na volop afdingen (vooral door Tom, den professional in afdingen 😊) slaan we het op een akkoordje. De kids krijgen ook elk nog een kleine piramide cadeau.

We zetten onze tocht verder naar het Dal der Koningen. Het beroemdste grafveld van heel Egypte ligt op de westoever van de Nijl achter een bergketen. De in totaal 65 graven, vertrekpunt van de doden voor de reis naar het hiernamaals, waren overladen met sieraden, goud en ambachtelijke kostbaarheden. Op de muren bevinden zich nog de instructies voor het dodenrijk alsook afbeeldingen van de geesten en goden van de onderwereld. De tunnelgraven in het onherbergzame bergmassief van Thebe volgden de piramides op als graven, omdat de farao’s die terecht niet erg veilig leken. Op een stèle in zijn graf liet een farao later vertwijfeld zijn grootste wens voor gene zijde beitelen: ‘Niemand zien en niemand horen’. Hier moest het grafrovers dus, als dat al niet lukte bij de piramides, onmogelijk worden gemaakt om de koninklijke graven binnen te dringen en de rust van de doden te verstoren. Er waren dwaalwegen, geheime kamers, valdeuren en -blokken. De tunnels van de graven reikten tot 200 meter horizontaal en meer dan 100 meter diep in het bergmassief. Regelmatig worden een aantal graven gesloten om ze te kunne restaureren. Het vocht van de transpiratie van de bezoekers tast de schilderijen en de duizenden jaren oude kleuren aan. We zien onder andere het graf van Ramses VI, met een meesterlijk plafond, een astronomisch hemelgewelf.

Hierna bezoeken we de Tempel van Hatsjepsoet (Deir El-Bahri tempel). Deze prachtige constructie werd als terrassentempel gebouwd in een rots. De tempel stamt uit de 15de eeuw v Chr en werd door de Hatsjepsoet dynastie gebouwd ter ere van verschillende goden. Bezienswaardig zijn vooral de reliëfs op de Portikus, die echter in een heel betreurenswaardige toestand zijn. Opvallend: de as van deze tempel en van de tempel van Karnak op de andere oever van de Nijl loopt in precies dezelfde lijn, met slechts een minimale afwijkingen. Over het lot van Hatsjepsoet, een van de weinige vrouwelijke farao’s, is niet veel bekend. Om de macht veilig te stellen trouwde Hatsjepsoet na de dood van haar vader Toetmosis I met haar halfbroer Toetmosis II. Die stierf echter al vroeg en liet als opvolger alleen Toetmosis III na, de zoon van een bijvrouw. Toetmosis III was te jong om te kunnen regeren. Hatsjepsoet nam het ambt 22 jaar over. Haar terechte aanspraak op de titel van farao liet ze vastleggen in vele reliëfs met verwijzing naar haar goddelijke afstamming. Hatsjepsoet bezorgde Egypte een culturele bloeitijd zonder oorlogen. Hoe de vrouwelijke farao aan haar einde kwam is onbekend. Mogelijk werd ze door haar stiefzoon Toetmosis III uit de weg geruimd. Hij, Toetmosis III, liet in ieder geval de naam van zijn stiefmoeder verwijderen en vervangen door zijn eigen naam, waarmee hij volgens het geloof van de farao’s ook de persoon had laten verdwijnen in het hiernamaals.

We eindigen onze excursie op de Westbank met een korte stop bij de Kolossen van Memnon. De beide zittende figuren van Amenophis III zijn 18 meter hoog en bewaakten eens de ingang van zijn dodentempel. De beide kolossen zijn gemaakt van zandsteen, waarop de naamgraffiti van veel bezoekers uit de klassieke oudheid te zien is, onder andere van keizer Hadrainus. De kolossen waren destijds al beroemd, omdat ze naar men zei ‘zongen’ zodra de zon erop scheen. Destijds ondoorgrondelijk, tegenwoordig verklaarbaar: de temperatuurverschillen brachten het zandsteen van de beelden bij een scheur aan het ‘zingen’.

Na deze interessante doch ook wat vermoeiende excursie in deze hitte, zijn we blij met onze tussenstop voor een lekkere lunch in een restaurant. De chauffeur en gids zitten wat verder in het restaurant, gezien de ramadan volgen en aldus niet kunnen mee-eten. Rond 14u nemen we afscheid van onze gids Azzou en rijden we met onze chauffeur naar de Rode Zee. Vlotte rit en iets voor 18u komen we aan bij een prachtig hotel, Shams Safaga Resort. Bij de receptie krijgen we te horen dat we een upgrade krijgen van 4-sterren lodge naar 5-sterren lodge (omdat er geen plaats meer was in de 4-sterren lodge). Allen krijgen we een ‘festivalbandje’ om, waardoor we overal toegang krijgen tot de zwembaden, restaurant, gymzaal, snack bars, … . De jongens slapen met hun drieën samen in een mooie lodge 1612, daarnaast slapen Lola en ik in lodge 1614. Mamie en papie hebben hun lodge 93 op 15 meter stappen van ons. De zwembaden zijn reeds om 17u afgesloten, dus verkennen we het park alsook het strand dat vlakbij de lodges ligt. Zalige zonsondergang op de Rode Zee. Vanaf 19u kunnen we ons buikje vol gaan smullen in het grote restaurant, met een heerlijk buffet! We nestelen ons na het eten in onze kamers, volledig klaar om nog 2 daagjes te chillen aan de Rode Zee.

Geschreven door DeBosjes