Om 5u50 worden we gewekt, zodat we allen om 6u30 aan het ontbijt zitten. Het is een immens groot ontbijtbuffet, maar reeds massaal veel Chinezen ’s morgens vroeg aan de ontbijttafel. Ms Joom pikt ons om 7u op aan de lobby van het hotel. We rijden ongeveer een uurtje door prachtig landschap, bossen en lokale landbouwgebieden, richting Kanta Elephant Sanctuary. In het busje vertelt Joom ons reeds uitgebreid over de olifanten. Er zijn ongeveer 5000 olifanten die in het wild leven in Thailand en 5000 ‘domestic elephants’, die dus in een reservaat leven en verzorgd worden. De olifanten kunnen kleintjes krijgen vanaf 15 jaar tot 50 jaar en een zwangerschap duurt 22 maanden. Na enkele uren kunnen ze reeds op de benen staan, na 1 dag kunnen ze al rondlopen. Op 3-jarige leeftijd verlaten de jongensolifanten de kudde, de meisjes blijven wel in de kudde. De olifanten kunnen 70-90 jaar oud worden. Vroeger werkten de olifanten in het bos (grote teak bomen vervoeren), doch nu niet meer. De olifanten worden gezien als heilig symbool in Thailand. De olifant weegt 5000 kg en eet 20/24uur lang (ongeveer 500kg per dag). Dus veel meer dan eten en kakka doen, doen ze niet. De Aziatische olifanten zijn kleiner en hebben een dikke hoofd dan de Afrikaanse olifanten. Ze worden 3,5 meter hoog. Wanneer we aankomen in Kanta Elephant Sanctuary krijgen we allemaal een broek en hemdje aan. We krijgen eerst wat uitleg van 1 van de olifanten begeleiders. Ze hebben daar 17 olifanten aanwezig en er werken ongeveer 50 mensen. We mogen de olifanten suikerriet stokken voederen en nadien ook bananen. Hoe meer eten je geeft aan de olifanten, hoe meer je ze te vriend houdt. We lopen wat rond tussen de olifanten, en moeten wat opletten voor 1 jonge wilde mannelijke olifant (met slagtanden, de vrouwtjes hebben geen slagtanden) die wat nerveus lijkt en wild heen en weer loopt. Nadien maken we vitamine bollen voor de olifant, die we rechtstreeks in hun mond geven (na roepen van bon-bon, waarna ze hun mond opendoen). Na het eten en foto’s trekken en aaien van de olifanten mogen we naar het water om de olifanten een bad te geven. Zalig om dit te doen en de olifanten te borstelen, en ze genieten er ook duidelijk van! Plots beginnen enkele olifanten ons echter ook nat te spuiten 😊. We nemen een laatste gezinsfoto bij de olifanten en gaan nadien douchen en onze natte olifanten-tenue uitdoen. We krijgen wat koffie, thee en water alsook watermeloen en banaantjes.

Rond 11u gaan we terug op pad, richting de beroemde bezienswaardigheid van Chiang Mai, namelijk de Wat Doi Suthep. De weg met de minibus slingert via steile haarspeldbochten over de flanken van de 1676 m hoge Doi Suthep, 15 km ten noordwesten van de stad Chiang Mai via Thanon Huay Kaew, en langs het spectaculaire landschap van het nationaal park Doi Suthep. De Wat Doi Suthep is de populairste tempel van Chiang Mai. Volgens een legende is de locatie van de tempel in de 14e eeuw ‘uitgekozen’ door een olifant met een Boeddhareliek op zijn rug: hij klop tot halverwege de berg en weigerde toen verder te gaan. Hier werd de in 1383 ingewijde tempel gebouwd. De zevenkoppige naga (slangen) flankeren de 290 treden tellende trap van de parkeerplaats naar de tempel. Onze gids Joom neemt ons echter mee op een klein kabelliftje om naar boven te gaan, wat de kinderen heel tof vinden. Bovenaan de berg bij de tempel hebben we een prachtig uitzicht over Chiang Mai, al was het slechts kortdurend door een grote wolk die ons zicht kwam belemmeren. We lopen op het tempelterrein, terwijl Ms Joom ons veel uitleg geeft over het boeddhisme en alle symboliek van de tempel en de muurschilderingen (waarop episodes uit het leven van Boeddha zijn afgebeeld). Nadien zijn we een prachtige 24 m hoge vergulde chedi. Er staat een rode ijzeren omheining omheen met biddende thewada (engelen). We krijgen een blad met kort meditatie tekstje in het Thais alsook een lotusbloem en een gele kaars, waarna we 3 maal al mediterend/tekst prevelend rond de chedi wandelen voor ‘good luck’. We worden halverwege echter verrast door hevige moessonregenbui, maar gelukkig hebben we onze regencapes steeds mee alsook is het meestal slechts van korte duur. De voormiddagen zijn hier meestal droog, doch rond de middag of in vroege namiddag beginnen gewoonlijk de moessonregens. We leren in de tempel ook welke Boeddha onze boeddha is (volgens de dag dat je geboren bent: Dauwe op dinsdag, liggende Boeddha (kleur roze) – Lola op donderdag, mediterende Boeddha (kleur oranje) – Tom, Matti en ik alsook Ms Joom op vrijdag, standing Boeddha (kleur blauw). Op een gele sjaal kunnen we ook onze naam schrijven en dan hangen de monniken dit rond een Boeddha beeld.

Na dit indrukwekkende tempelbezoek wandelen we de 290 treden terug naar beneden en worden nadien opgepikt door onze gids en gebracht naar ons lunch restaurant tegen 14u. Dauwe en Matti verkiezen een niet-Thaise menu, namelijk spaghetti, terwijl Lola en Tom en ikzelf nieuwe dingen proberen en sharen (Tom had ditmaal vis gekozen, dit bleek gewoon volledig gefritureerde zwarte vis te zijn met alle graten en dergelijke er nog in). Ook proeven we van een heerlijke watermellon juice en (wat minder lekkere) green ice-tea. Ondertussen regent het echt wel pijpenstelen terug en straten beginnen allemaal onder water te staan. Na de lunch bezoeken we nog een heel mooie tempel, de Wat Chedi Luang die in 1441 werd gebouwd. Naar verluidt werd koning Mangrai hier vlakbij gedood door de bliksem. De tempel is genoemd naar de monumentale chedi luang op de centrale binnenplaats. Door een aardbeving in de 16de eeuw is van de oorspronkelijk 90 m hoge chedi nog maar 42 m over. Hij is nooit herbouwd, maar de basis en de reliekhouder zijn met steun van de Unesco en de Japanse regering gerestaureerd. Het reusachtige monument is zelfs in zijn huidige vervallen staat bijzonder imposant.

Vlakbij staat nog de Wat Phan Tao, die is opgetrokken uit de teakhouten pilaren en panelen van een voormalig paleis en is een meesterwerk van bouwkunst. In deze tempel mogen de kinderen alle drie 108 munten in 108 schalen doen, ook voor het vragen van ‘good luck’ aan Boeddha. Rond 16u30 komen we (wat tempel-moe voor de kids 😊) terug aan aan ons hotel. De boys zwemmen kort eventjes en dan maken we ons klaar om terug op pad te gaan richting de gekende Night Bazaar in Chang Mai, waar we om 18u30 afgesproken hebben met Inge Hantson (pneumologe in Antwerpen, waar ik mee gestudeerd heb en goede vriendin) en Rens, Lukas en Lena. We nemen een tuk-tuk richting het centrum en wandelen eerst nog wat rond tussen de verschillende kraampjes, waar Dauwe een zonnebril en losse beige broek op de kop tikt voor een mooi prijsje. Nadien wandelen we verder naar de overdekte foodmarket. Na wat zoeken en ontdekken dat we allebei op een andere overdekte foodbazaar zaten, hebben we elkaar toch gevonden! We genieten op de Kalare night bazaar van een zalige avond bijbabbelen terwijl een goede live-band toffe muziek speelt . De kids hebben onmiddellijk een heel goede klik met elkaar (Lena gaat naar het 4de middelbaar, Lukas naar het 6de leerjaar) en verwennen ons met allerlei lekkere proevertjes die ze op de foodmarket voor ons kopen. Als verrassing kopen ze ook een schorpioen (speciaal voor Tom) waar we allen iets van durven proeven. Iets voor middernacht zijn we terug op ons hotel, nog aan het nagenieten van een superleuke dag en avond! De wekker staat klaar om ons om 6u50 te wekken … .

Geschreven door DeBosjes