We staan opnieuw vroeg op, douchen en ontbijten, zodat we om 8u fris en monter klaar staan om te vertrekken naar de Kilimanjaro Gate. We hebben 2 gidsen mee op onze hiking trip, Sunday en Renata, die we reeds kort ontmoet hebben aan de luchthaven. Ze moeten steeds minimum met 2 gidsen zijn op de trekkings op de Kilimanjaro, zodat er vb steeds iemand kan terugkeren wanneer er iets gebeurt. Onze safarigids en driver Edwin rijdt ons naar de Londorosi Gate, op 2250m hoogte, de ingang van het Kilimanjaro National Park. Dit park beslaat een oppervlakte van 760 km2. Het is in 1977 opgericht om het berglandschap boven de 2700m-grens te beschermen. Ook de 2 hoogste toppen vallen hieronder: de Kibo (5895m) en de Mawenzi (5149m). De gordel tussen de 1800 m en 2700m is een Forest Reserve, dat als bufferzone fungeert. Mount Kilimanjaro werd in 1889 voor de eerste keer beklommen en tegenwoordig doen elk jaar bijna 40 000 mensen een poging om de hoogste berg van Afrika op hun naam te schrijven.

We moeten ons registreren aan de ingang van het Kilimanjaro National park met onze paspoorts en kunnen dan doorrijden naar de start bij de ‘Morum Picnic Site’ op 3407m. Net voor de parking bij de Morum Picnic Site staat er echter een jeep voor ons stil op een steile helling. Het is een frans koppel, dat problemen heeft met hun huur-auto (iets met de motor). Onze jeep stopt en helpt het koppel met hun auto terug vooruit. Wanneer wij echter terug willen starten op de helling lukt dit niet direct, en na wat pogingen geven de versnellingen van Edwin er ook de brui aan. We wandelen het laatste stukje naar de Morum Picnic Site, terwijl Edwin zal proberen om een vervangauto via Bush-To-Beach Safaris te verkrijgen of zijn auto zal laten herstellen (echter heel weinig bereik daar, dus wordt een uitdaging).

We starten onze wandeling op de Shira Plateau, aan de voet van de Kilimanjaro. We voelen allemaal wel direct de hoogte met wat lichte ijlhoofdigheid en vage hoofdpijn, maar Matti heeft het meeste last van hoofdpijn en duizeligheid en voelt zich heel flauw. Na meermaals kort rusten, eten en vooral veel drinken komt hij er toch door en hoeven we niet terug te keren. We wandelen een 5-tal km op en neer tot aan Shira 1 camp, het 1ste base camp. Onderweg genieten we van het zicht op de Kilimanjaro (zijn top zit echter deels onder de wolken) en komen we langs riviertjes waar de boys een dammetje maken. Tijdens de wandeling wordt er meermaals een trui en jas aangedaan, doch even dikwijls weer afgedaan wanneer de zon erdoor komt. Aangekomen op Shira 1 basecamp zien we vele tenten en ‘porters’ en wandelaars. Wanneer wij met ons gezin (5p) naar de top van de Kilimanjaro zouden willen wandelen (in 5 of 6 of 7 of 8 ofwel 9 dagen tijd) dan zijn er 3 dragers per persoon nodig alsook 3 gidsen (vanaf 5 p) en 1 kok, wat dus wil zeggen dat er 19 mensen met ons mee naar de top zouden wandelen. De dragers (porters) dragen elk 20kg op hun hoofd/nek, met oa tafels en stoelen, tenten, gasvuurtjes, kookpotten, matjes, slaapzakken, …).

Na onze picnic op het Shira 1 basecamp keren we vol nieuwe energie (en ondertussen ook volledig onder het stof) via een andere route terug naar de Morum Picnic Site. Eenmaal daar aangekomen zien we dat Edwin, onze gids en driver, daar niet is. We wandelen verder op de aardeweg naar beneden en daar staat Edwin nog met onze kapotte jeep. Hij is daar reeds een 5-tal uur aan het wachten… . Ongelooflijk hoe relaxed iedereen daar bij blijft, hakuna matata, alles komt goed. Er zou nu wel snel iemand moeten arriveren met vervangauto en mechanicien, vertelt hij. Er is weinig verkeer op de smalle steile aardeweg, en om terug te wandelen naar beneden zou dit nog 14 km zijn en dan nog een 6-tal naar onze lodge… dus toch wat te veel (na reeds een goeie 10km op hoogte en met een 400-tal hoogtemeters in de benen). We hebben geluk want er passeert een klein busje dat net op de parking boven een groep ‘porters’ heeft afgezet, dus we mogen mee naar beneden naar de gate van het Kilimanjaro park alsook brengt hij ons zelf heel dicht bij onze lodge (terwijl hij daar helemaal niet naar toe moest). We drinken op het terras bij de lodge nog samen iets met de 2 berggidsen, Sunday (vrolijke enthousiaste gids) en Renata (wat stillere dame, maar supervriendelijk), waarna we ze tippen en zij met de bus terugkeren naar Arusha.

We spoelen al het stof van ons af en maken een frisse duik in het zwembad. Hier op hoogte in West Kilimanjaro is het niet zo warm, wel tot 23°C overdag (bij de wandeling echter hoger en meer wolken en koude wind) maar ’s avonds koelt het goed af tot 13°C en hebben we toch een truitje nodig om nog samen buiten te kunnen eten rond 18u30. We eten lekkere soep, kaaspatatjes met broccoli en bloemkool en sla en vlees. Als dessert krijgen we een witte pudding met raspberry. Terwijl ik wat typ aan ons reisverslag spelen Tom en de kids manille (na hun initiatie van de avond voordien). We maken onze valies nog wat vertrekkensklaar en kruipen in bed. Morgen vroeg op om uit te checken en verder te reizen!

Geschreven door DeBosjes