We staan vroeg (toch voor Lola's normen) op om rond 8u te kunnen vertrekken, voor een volledige dag safari in Serengeti Seronera NP. We zien een mooie zonsopgang en kunnen vanop ons terras aan de tent reeds vele babboons en impala’s zien. We genieten van een lekker ontbijt en Matti oefent met zijn katapult om zo nodig een leeuw te verslaan. Om 8u gaan we op pad. Serengeti National Park is wellicht het beroemdste wildreservaat ter wereld. Het werd legendarisch door de documentaire 'Serengeti shall not die' van de zoöloog Bernhard Grzimek, die de Grote Trek vastlegde in een poging het wild in het gebied te beschermen. Het park, een Werelderfgoed, meet 14.763 km2, iets meer dan Noord-Ierland. Het totale Serengeti-ecosysteem is echter nog veel groter met de Masai Mara in Kenia en de NCA (Ngorongoro Conservation Area) erbij komt het neer op 25.000 km2, een reusachtig gebied waarin de dieren zich vrij kunnen bewegen. Slechts een derde van het park bestaat uit de grasvlakten waaraan het zijn naam dankt: Siringit is Masai voor ‘de plek waar het land geen einde kent’. Het zijn echter deze vlakten en hun rol in de jaarlijkse trek van ongeveer 2 miljoen wilde dieren die het gebied zo speciaal maken. Zoals gisteren reeds kort wat uitgelegd, waren er zo’n 3-4 miljoen jaar geleden grote uitbarstingen van de Ngorongoro, de Sadiman en de Kerimasi. Zo daalde een dikke asregen neer op de vlakten en dit vormde een keiharde toplaag, hardpan genoemd. Hoewel deze laag zeer vruchtbaar is, komen boomwortels er niet doorheen. Het landschap bestaat dan ook uit oppervlakkig wortelende grassen boordevol mineralen waar grazers als de gnoes, zebra’s, Thomsongazelles en impala’s op afkomen. Ook zien we ‘de kopjes’, lage granieten inselbergen (eilandbergen) die her en der uit de vlakten oprijzen. Op die kopjes zijn er steeds veel katachtigen te zien (zoals leeuwen, luipaarden, …). Ook de film Lion King heeft zich op deze omgeving en kopjes gebaseerd om de tekenfilm-decors te maken.

We spotten vandaag vele dieren. De impala’s zien we meestal in grote kuddes (herds), met 1 mannetje (met hoorns) en verder allemaal vrouwtjes (harem). De kleine jongens mogen erbij blijven, tot ze sterk genoeg zijn en worden er dan door het mannetje impala eruit gegooid. Deze jonge mannetjes-impala’s vormen dan samen een bachelor groep. Ze oefenen onderling veel met het uitvechten wie de sterkste is van de groep, en deze daagt soms het mannetje van een harem uit. Indien hij wint, is hij de baas van de harem. We worden ook meermaals begroet door giraffen, die vreedzaam eten van de blaadjes in de acacia’s. Hyrax (klipdassen) zijn de kleine dieren die het dichtst aanleunen bij de olifanten. Wat later zien we een karkas, enkel de bebloede ribben zijn nog zichtbaar. Iets verderop zien we chillende leeuwen (met een volle maag, vermoeden we) in de schaduw onder een boom (leeuwen slapen gemiddeld 16-20 uur per dag). In de buurt loopt er een hyena rond. De hyena’s zijn vnl aas-eters, dus ze wachten tot anderen (leeuwen) een prooit gevat hebben om dan de resten hiervan op te eten. We rijden verder door een heel open vlakte, waar we zebra’s en thomsongazelle’s zien en voor het eerst ook topi’s spotten (deze hebben een blauwpaarse vlek op hun dijen van hun 4 poten). We genieten van het eindeloze savanne-landschap. Nadien komen we aan bij een reusachtige hippo-pool, met zeker meer dan honderd nijlpaarden (waaronder ook kleintjes). Ze liggen zowel in als uit het water, wat er volgens onze gids op wijst dat ze zich aanpassen aan de toenemende droogte en klimaatsveranderingen en daardoor overdag ook uit het water komen (normaal komen ze enkel ’s nachts uit het water om te eten, herbivoren, en liggen overdag vnl te slapen in hun pool). Deze hippo-pool hebben ook een enorm slechte geur, ruikt naar rotte eieren, door hun kaka in de pool. We zien een veelkleurige papegaai die noten aan het eten is in een boom, een pelikaan, een krokodil, … . Nadien zien we 8 leeuwen onder een boom, van heel dichtbij, aan het slapen maar ze worden via het leeuwengeluid van onze gids gewekt. Magische beelden hebben we hiervan, national geographic waardig! Verder hyena op een rots, vele dust-devils (stofwolken, mini-tornados), arenden en andere grote vogels. Ook zien we op het einde van de dag, van ver, een luipaard in een boom (dankzij de vele auto’s die ervoor staan).

Rond 18u komen we bestoft en voldaan terug na een volle dag safari, vol magische dieren en indrukken. Een douche doet heel veel deugd! We zetten ons om 18u30 aan de ‘bush television’, stoelen bij een kampvuur met zalig zicht op de dieren rond ons (giraffen, apen, buffalo’s wat verderop en impala’s). We mogen om 19u30 aanschuiven aan het diner (ditmaal zijn de tafels per gezin ipv lange tafels) en krijgen lekkere broccoli soep, vis met rijst en groenten en als dessert passievrucht-pudding. Njammie! Er is een oudere Engelse dame jarig, en de kok en al het personeel komen al zingen met een chocoladetaart en vuurwerkjes af in de eettent. Ze zingen zeker wel 10-15 minuten vol enthousiasme en dansen en geklap, instrumentaal op een glazen beker met lepel, … . We worden er instant vrolijk van! En wat kunnen die Tanzanianen (of vermoedelijk alle Afrikanen) goed dansen zeg, daar kunnen zelfs de Bossuytjes nog iets van leren 😊! Wanneer we naar onze tent wandelen, begeleid door iemand van het park, zien we met zijn grote zaklamp buffels staan op enkele meter van ons! Heel spannend!! Ook ’s nachts horen we het gebrul van een leeuw in de vroege ochtend en ervoor horen we een buffalo rond onze tent wandelen, duwen tegen de touwen en drinken in de waterbak achter onze tent. ’s Morgens zien we zijn kaka alsook zijn voetstappen rond onze tent. Toch wel echt kamperen in de bush hier, magisch!

Geschreven door DeBosjes