Na een lekker ontbijt vertrekken we om iets na 8u richting Arusha, een tweetal uur rijden. Een deel van deze route is geasfalteerd sinds enkele jaren, doch vele routes zijn nog echte aardewegen waar we op rijden met aardeverhogingen die als speedbump dienen. De eigenares van de Simba Farm lodge had ons verteld dat men vroeger bij zware regenval in het regenseizoen een voorraad moest inslaan van alle belangrijke levensmiddelen en benzine en zo, omdat de weg naar Arusha onberijdbaar was. Matti is deze ochtend niet zo in form opgestaan, weinig gegeten en na een uurtje rijden gaan we even aan de kant omdat hij moet overgeven. Nadien voelt hij zich een pak beter. We maken een korte stop in Arusha om kennis maken met Ingrid, de Nederlandstalige oprichtster van B2B Safari (bush to beach), waar Edwin reeds vele jaren mee samenwerkt. Heel sympathieke dame, ze is in 2006 naar Tanzania verhuist en werkt veel samen met De Dansende Kameel (organisatie in Gent). We rijden vanuit Arusha verder, na korte stop om een apero’tje te kopen op verzoek van de kids (chips 😊) alsook om het scheergerief van Edwin op te pikken (hij was dit vergeten thuis en heeft dit nodig gezien hij tot 8 augustus met ons meereist). Tijdens de autorit naar Tarangire National Park vertelt Edwin ons heel veel over zijn land, de presidenten, over corruptie, over t feit dat buitenlanders in Tanzania geen eigendom kunnen hebben (enkel huizen of land huren), … . Lola, Dauwe en Matti doen een dutje in de auto. We nemen onderweg alle indrukken van Tanzania in ons op, de vele marktjes langs de weg, de hutten, veel brommers met vanalles op maar ook heel veel wandelende mensen met zakken op hun hoofd, … . Het verkeer is ook echt wel helemaal anders dan bij ons (ongecontroleerd, zonder rijvakken of lichten, voorbijsteken in bochten, … ), maar we wennen er snel aan.

Rond 13u komen we aan in Tarangire National Park, het park met de meeste olifanten ter wereld. We picknicken samen buiten op een picknick plaats in het begin van het park (vlak na de slagboom om binnen te rijden). Het park is ook hier open, (net zoals alle parken in Tanzania) zonder omheiningen. Rond 14u starten we onze gamedrive. Tarangire National Park is een niet zo bekend park, geheel onterecht! Met de 550 verschillende vogelsoorten is het ideaal voor vogelliefhebbers. Sterker nog, nergens anders in Oost-Afrika zal je zoveel verschillende vogelsoorten in een gebied vinden. Het landschap van Tarangire is divers, van de met baobabs bezaaide vlaktes tot de altijd groene moerasgebieden. De levensader van het park is de Tarangire Rivier. Zelfs in het droge seizoen levert deze nog de mogelijkheid voor de dieren om te drinken omdat olifanten gaten graven in de rivierbedding op zoek naar ondergrondse stromen. Hiervan profiteren ook de andere dieren! We spotten vele wrattenzwijnen, babboons, zebra’s, grote kuddes olifanten die vlak voor en achter ons het pad oversteken, giraffen, arends, … . We staan ook vlakbij enkele slapende leeuwen die dankzij Edwin even hun hoofd opheffen voor de foto (Edwin heeft op zijn gsm alle dieren alsook hun geluiden staan en zo kan hij met leeuwengeluid hen even doen opkijken 😊). Wat later hebben we nog het geluk om cheeta’s te spotten, vlakbij een boom. Wat verderop zitten 2 arends een dood wrattenzwijn op te eten. We keren na een toffe maar vermoeiende safari-namiddag terug en rijden naar onze lodge Tarangire Osupuko Camp. Osupuko is een Maasai-woord dat ‘Maagd Land’ of ‘Natuurlijk Paradijs’ betekent. We worden daar ontvangen met een frisse Hibiscus thee en krijgen wat uitleg over het Osupuko Camp. We zitten aan de rand van het Tarangire park, maar gezien het park niet omheind is zitten we er eigenlijk in. Overdag mogen we rondlopen zonder Masai maar moet je steeds met 2 zijn alsook mag je niet op je gsm kijken terwijl je rondloopt maar moet je de omgeving in de gaten houden. Van zodra het donker is, wordt je ook begeleid door een Masai krijger om je te beschermen tegen wilde dieren. Als we ’s nachts naar buiten moeten, dan kunnen we een signaal geven aan de Masai krijgen buiten door ofwel ‘Hello Masai’ te roepen ofwel 3x kort na elkaar het buitenlicht aan te steken. We krijgen 2 aansluitende lodges met een tussendeur. Grote ruime kamers, met een terrasje (waar je niet meer op mag van zodra het donker is) alsook een buitendouche (waar je ook enkel overdag mag douchen, en waar niemand je kan zien).

We springen snel in onze zwemkleren om nog even te genieten van een frisse plons (alle zwembaden zijn hier niet verwarmd) in een zalig infinity pool-achtig zwembad met zicht op het park en de Tarangire rivier. We zien wat verderop een kudde olifanten alsook wat zebra’s. Nadien aperitieven we samen met een chipje vooraleer we om 19u30 naar het restaurant gaan. Van zodra we onze deur van de lodge opendoen, zien we de Masai krijger op het pad voor ons staan om ons te begeleiden naar het restaurant (het uur van diner hadden we vooraf moeten doorgeven aan de receptie, dus hij stond ons reeds op te wachten). We krijgen lekkere groentesoep en nadien kunnen we aanschuiven aan een buffet. Na het eten krijgen we een ‘optreden’ van de Masai-krijgers en vele medewerkers van de lodge die voor ons zingen en dansen. Heel tof om te zien, je wordt er ook instant happy van. We zitten nog even aan het kampvuur na het eten en gaan dan terug naar onze lodge, opnieuw vergezeld van een Masai die met een grote zaklamp de omgeving afspeurt naar dieren die ons zouden kunnen aanvallen. T voelt toch wel wat spannend, in het pikkedonker, met een heleboel geluiden rondom ons. Plots stopt de Masai voor ons en schijnt hij op een dier op 10 meter van ons, een water buck (een soort groot hert/wildebeest) en iets naar rechts ziet hij een 2de water buck. Matti komt iets dichter gelopen en neemt mijn hand vast, toch allemaal wel beetje spannend. Terug in de kamers zien we dat de muskietennetten allemaal naar beneden zijn gehaald boven onze bedden, klaar om er te slapen!

Geschreven door DeBosjes