Na een kortere nacht (Dauwe ligt blijkbaar toch niet zo stil in bed 😊) worden we gewekt om 6u50. Om 7u25 staat onze bagage klaar en kunnen we ontbijten. We krijgen allemaal een bordje met omelet en vlees en tomaat alsook kunnen we een toastbroodje of croissantje aan het buffet halen. Tom geniet van lekker straffe koffie (daags voordien had hij geen koffie gedronken en in de latere namiddag veel last gekregen van hoofdpijn!). Tijdens het ontbijt worden we verrast door een olifant, die in het Mon dorpje wat verderop woont. Hij komt eventjes piepen aan onze hutten en de jongens krijgen de kans om hem wat eten te geven. Om 8u neemt Chino ons dan mee naar het dorp van de Mon, een etnische stam die zichzelf niet als Thai ziet alsook niet als Birmaan (uit Birma of Myanmar). Vroeger hadden ze ook hun eigen koning. De meesten hebben ook geen Thaise ID. In het dorp in Kanchanaburi leiden de Mon (in totaal wonen ze er met 200 personen) nog een traditioneel, eenvoudig leven. Ze maken bijna geen gebruik van elektriciteit en het kleine beetje dat ze gebruiken komt van zonne-energie. Het dorp is een beetje aangepast aan het toerisme, met de mensen die traditionele rokken en etenswaren aan de bezoekers verkopen. We krijgen volop uitleg van een 82-jarige Mon, die daar reeds 45 jaar woont. Hij smeert op onze kaken en voorhoofd een bol van witte crème, die typisch is voor de Mon (het zou hun huid gezonder alsook lichter maken). Hier in Thailand is het ook wel de gewoonte om te tippen (doch minder obligaat dan in Egypte, waar men echt leeft van tips en je alles en iedereen moet tippen), vooral wanneer je tevreden bent van de service (service kost meestal inbegrepen in prijs), maar dus ook vb aan de monniken of deze Mon-people, die leven van de inkomsten via toeristen. We kopen een sarong voor mij voor 200 Baht (dus 5-6 euro) (geen witte crème, gezien wij er liever niet bleker uit zien hé 😊) en Chino koopt een rode handtas. We zien verderop in het dorp de Gouden Rots, de tempel, de school en de traditionele huizen op palen zien (om hen tijdens het regenseizoen tegen het water te beschermen).

Om 9u15 vertrekken we met onze valiezen mee op de longtailboot, richting de SaiYokNoi waterval en Nationaal Park op de River Kwai. We genieten van de natuur om ons heen en varen 1,5 uur tot we aankomen bij de waterval. Deze waterval, in de plaatselijke bevolking bekend als Nam TokKhaoPong, is al lange tijd wijd en zijd beroemd. De naam KhaoPung, die verbrokkelde berg betekent, is afgeleid van het natuurlijke voorkomen van de waterval: geërodeerde kalkstenen kliffen werden steile hellingen die in vele niveaus afdaalden naar de uitlopers. Het water komt van de top van de berg en stroomt langs kleine waterwegen naar beneden en valt uiteindelijk op de 15 meter hoge kalksteenrots. We bezoeken de verschillende viewpoints en wandelen wat rond. Lola, Dauwe en Matti doen hun zwemkledij aan en genieten van het spelen in de kleine waterplassen bovenaan de waterval. We wandelen over de brug terug naar onze boot, waar onze bagage nog in zit, en keren dan een stukje terug op het water naar ons verblijf voor deze avond, Hin Tok River Camp.

We komen rond 12u30 aan en vlakbij het ponton van ons verblijf waar de longtailboot aanmeert, zien we onmiddellijk de natural pool (2 ronde kleine waterpools halverwege de rots). We genieten eerst van ons lekker middagmaal, met een zalige view, en verkennen dan onze 2 glamping-tenten. Heel mooi ingericht op een prachtig domein. Hier hebben we wel elektriciteit, dus kunnen we onze gsms en uurwerken terug opladen. We chillen een beetje in de tent, genieten van een zwemke en wat lezen, Skipbo spelen, pindat schrijven, douchke nemen, … , en een aperoke op ons terras. Terwijl de jongens nog aan het zwemmen waren, begon het (voor de eerste keer op onze reis) te regenen. Eerst zachtjes, maar nadien toch wel felle regen gedurende een uurtje. Tijdens de moessontijd (van juli tot oktober) is het aantal toeristen in Thailand eigenlijk het laagst. Toch regent het maar zelden meerdere dagen onafgebroken na elkaar. Dus lets hope …! Rond 18u30 kunnen we buiten in het gras eten (zonder regen, doch wel wat modderige schoenen/slippers), rondom een kampvuurtje, met sfeervolle verlichting en een heerlijk buffet. Verwennerij!! Na het eten chillen we in onze tent en kijken Tom en de jongens naar een stukje van de film Bridge on the river Kwai, Lola verslindt mijn boek op mijn e-reader en ik maak ons verslagje bij van vandaag. Gezien Chino, onze gids, de bandjes rond Matti’s enkel en Dauwe’s pols heel mooi vond en zeker toen ze hoorde dat het zelfgemaakte waren (op Vox musica kamp veel gedaan), willen de jongens haar morgen verrassen met een armbandje. Ze maken beide voor het slapengaan nog een armbandje om het haar morgen te kunnen geven, alvorens we afscheid van haar nemen wanneer we de nachttrein naar het Noorden nemen.

Geschreven door DeBosjes