Na een kortere nacht rollen we uit bed en genieten van een lekker ontbijt. Om 8u staat onze Nederlandstalige gids Abdelnaby klaar aan ons hotel, samen met een busje en chauffeur. Vandaag gaan we op stap in Caïro, de grootste stad van Afrika. Er wonen 22 miljoen mensen in Cairo, aldus bijna 1/5 van de ganse bevolking. El-Quahira heet Caïro in het Arabisch – de overwinnaar. De metropool presenteert zich, wat het nachtleven betreft, ondanks haar meer dan 1000 moskeeën en minaretten, als een vrijwel Europese grote stad. Overdag overheerst de indruk van vuil, stof en lawaai. Het stinkt naar uitlaatgassen en er heerst een permanente, maar desondanks op de een of andere manier toch functionerende, verkeerschaos. Caïro kan de toevloed van de vele mensen van het platteland allang niet meer aan. De stad is het brandpunt van de sociale problemen van het land geworden.

Het is dus een enorm drukke stad qua aantal mensen alsook qua verkeer. Ze kennen geen lichten op de autobaan alsook geen rijstroken. Als er al een zeldzame keer een rijstrook is, dan rijden ze er ofwel middenop ofwel steken ze links of rechts gewoon over. Er wordt ook voor alles geclaxonneerd, het principe is dat er geen regels zijn en dat je zelf moet zorgen dat anderen je zien of horen en dat je niet botst. Onderweg kijken we allen onze ogen uit, heel veel sloppenwijken langs de grote wegen, bedelaars, onafgewerkte huizen, minaretten en moskeeën, kraampjes, .... . Uit de luidsprekers van de minaretten klinkt er 5 keer per dag de gebedsoproep. De smog wordt veroorzaakt door de uitlaatgassen van auto's en rook van fabrieken alsook veel fijn zand uit het Nijldal.

We rijden naar de indrukwekkende piramides van Gizeh of Giza, gebouwd van 2700 tot 2560 vChr op een grote zandvlakte. Zij vormen het hoogtepunt van de Egyptische monumentale architectuur. Het idee van de piramides was de farao, die met de goden op gelijke voet stond, een weg te bereiden naar het dodenrijk in een zo goed mogelijk tegen inbraak beveiligd graf. Omdat de piramides op de grens tussen vruchtbaar land (leven) en woestijn (dodenrijk) staan, bouwde men de daltempel met de mummificatiekamer in het vruchtbare land en zette men de mummie bij in de grafkamer in het dodenrijk. Intussen is het idee achterhaald dat de piramides werden gebouwd met mensonwaardige slavenarbeid. De bouw was meer een soort religieuze vervulling en het werd gezien als een grote eer als men mocht meewerken aan het sacrale bouwwerk. Bovendien konden de arbeiders tijdens de bouwtijd – er werd alleen gebouwd tijdens de overstromingen van de Nijl – tenminste de kost verdienen, omdat ze pas weer na het hoge water op hun velden konden werken.

In de auto vertelt onze gids Abdel reeds uitgebreid over de geschiedenis van Egypte en het huidige reilen en zeilen. Heel goede gids, die zich ook heel goed naar de kinderen richt en hen bij alles betrekt. Magisch om te zien en horen hoe de piramides gemaakt werden alsook leerden we enorm veel over het leven van de farao's, Egyptische goden, mummies en geheimzinnige grafkamers vol schatten, ... . De grootste is de piramide van Cheops (grafstee van farao Chufu, Grieks Cheops), met een oorspronkelijke hoogte van 146,7 meter (nu nog 137 meter over), en een basisbreedte van 227 meter. Elke steenblok weegt 2,5 ton en er zijn ongeveer 2,3 miljoen blokken gebruikt voor de bouw. Als men de bouwtijd grofweg op 30 jaar schat, betekent dat dat gedurende deze periode elke 7 minuten een blok aangevoerd, omhoog getransporteerd en geplaatst werd. Toch een onvoorstelbare logistieke prestatie! De piramiden zijn dus de plaats waar de goddelijke farao na zijn dood bleef heersen, tussen het rijk van de levenden en dat van de doden, tussen het vruchtbare land en de woestijn. De oorspronkelijke ingang van de piramide is afgesloten. Door een lage, 1,20 meter hoge en en steile schacht klimt men gebukt naar de grafkamer. Hierin staat een lege sarcofaag. Onze gids Abdel raadt ons dit echter af, weinig te zien alsook vinden onze kinderen dit nogal claustrofobisch. Het beklimmen van de piramide is na ettelijke zware valpartijen officieel verboden.

Op het plateau van Gizeh staan ook de piramides van Chefren en Mykerinos, allen 4500 jaar geleden gebouwd. Ongeveer 50 jaar na de piramide van Cheops werd de grafstee gebouwd voor farao Chafre (of Chefren). De piramide van Chefren is 136 meter hoog en heeft een basisbreedte van 210 meter. De piramide van Mykerinos is met een hoogte van 108 meter en een basisbreedte van 79 meter de kleinste van de drie in de 4de dynastie gebouwde piramides. Vanaf een uitzichtheuvel hebben we een schitterend uitzicht over de piramiden en het Nijldal.

Erna bezoeken we de beroemde Sfinx, die wat verder naar beneden staat. Het beroemde 20 meter hoge beeld en 73 meter lang en een gezicht van meer dan 4 meter breed, met het lichaam van een leeuw en een mensenhoofd, heet in het Arabisch Abu Al-Hul, vader van de vrees, en hij waakt over het rijk van de doden. Als wachter beschermde hij de ingang naar het dodenrijk. Tussen de leeuwenpoten bouwde de latere koning Toetmosis de droomstèle. Na de jacht was de jonge prins hier eens in slaap gevallen en in zijn droom werden hem macht en een koningstitel beloofd, als hij de volledig onder het zand verdwenen sfinx bevrijdde uit het woestijnzand. De kolos stonden echter niet zulke hele goede tijden te wachten. Zijn raadselachtige glimlach leek velen af te schrikken en het waren Mamlukse soldaten die de kop van de sfinx gebruikten voor schietoefeningen. De afgeschoten neus en delen van de baard kan men tegenwoordig nog bekijken in het British museum in Londen.

Er naast ligt de daltempel van Chefren, waar het mummificeren van de farao gebeurde, en vandaar werd de sarcofaag met alle toebehoren naar de piramide gebracht. Twee sfinxen flankeerden eens de poorten naar de ‘lijkenhal’ van Chefren, waar de dodenceremonie plaatsvond. Na het rituele zalven en de rookoffers begaf de stoet zich van hieruit met het gemummificeerde lijk naar boven naar de piramide. Het plafond van de granieten wanden van de tempel ontbreken tegenwoordig; in het voorportaal, een royaal aangelegd pijlerzaal (graniet, albast), stonden 23 diorietfiguren van Chefren. Nog steeds worden er nieuwe ontdekkingen gedaan in het archeologische opgravingsveld rond de piramides.

Na deze indrukwekkende excursie zijn we blij om efkes af te koelen in ons busje en gaan we reeds vroeg op de middag in een heel gezellig Egyptisch restaurantje eten. Abdel volgt de Ramadan, aldus eet hij niets mee (ook geen drinken, in dit warme weer!), maar hij zorgt voor een typische Egyptische maaltijd met tahina (sesampasta), Baba ghanough (puree van aubergine en tahina), lekker nan brood, aubergines, cromb (gestoomde koolbladeren gevuld met rijst, gehakt en tomatensaus), kip, ... .
Na het eten bezoeken we nog een groot openluchtmuseum, The Pharaonic Village. We starten met een rondrit boottochtje en zien de papyrusplant en lotusbloem (nationale bloem van Egypte) alsook vele goden zoals Osiris, Isis, Chorus, ... . Ook wordt er via toneeltjes het oude Egypte uitgebeeld met vele beroepen zoals beeldhouwer, landbouw, glasbewerken, parfums maken, vissen, ... . Na het boottochtje kunnen we een replica van het huis van een nobele zien, alsook van de bedienden, hoe het leven er vroeger aan toe ging. Daarna bezoeken we een museum waarin we zien hoe ze piramides maken alsook hoe ze mummificeren. Ook is er een replica van de graftombe van Toetanchamon. Heel interessante en leerrijke dag!

Rond 15u arriveren we terug in ons hotel en genieten we volop van een verfrissende plons en lekker aperitiefje, ijsje voor de kids en vers mangosap. Wat chillen en nadien aten we nog wat kleins op het terras bij het zwembad (spaghetti voor onze Matti kon natuurlijk niet ontbreken). We kruipen op tijd ons bed in!

Geschreven door DeBosjes