Het regende nog goed deze ochtend en wij als fietsers waren de laatste om de slaapzaal te verlaten. Maar ik was om 10 u ook de laatste om te gaan slapen. Die wandelaars zijn net kippen.Na een minder ontbijt dat te lang duurde konden wij gaan klimmen.Het duurde vrij lang voor wij de laatste wandelaars van onze aubergue konden inhalen met de fiets.Over de weg maak je soms veel meer kilometers dan het echte caminopad. Hoe hoger wij komen hoe minder het zicht. Op 1000 m zitten wij volledig in de wolken.Ik heb mijn lichten aan en mijn fluo hesje met extra flitslicht. De guardia civil steekt spontaan de duim om hoog omdat wij op een toch wel veilige manier klimmen in het slechte weer.De weinige auto's die voorbij komen zijn VW taxi busjes met pelgrims die het bij dit slechte weer niet meer zien zitten en die hun naar de top brengt.Wij klimmen tot 1500m om aan het bekende ijzeren kruis te stoppen.Dit is niet zo maar een stopje. Iedere pelgrim neemt er een foto en velen laten er een steen achter met opschrift.Vandaar die berg stenen.Ook wij stoppen voor foto's.Maar een steen die had ik niet bij.Er zijn zo veel pelgrims dat je zelfs even moet wachten tot jou moment van glorie er is voor het kiekje.Maar sommige zoals een nog jonge vrouw krijgen het er emotioneel zeer moeilijk. Ze laat haar steen achter maar ze schiet in tranen.Ze is blij maar heeft het even emotioneel heel lastig. Ze was al 68 dagen van boven Parijs te voet alleen onderweg. Wij maken met haar gsm enkele foto's van dit speciale moment. Iedereen heeft zo zijn speciale beweegreden van deze niet alledaagse tocht.Maar wij geven de vrouw begripvol enkele chocolade energierepen en ze straalt terug.Ja op die weg is niets te koop en wij als fietsers hebben wel genoeg bij en zijn toch ook sneller terug beneden.Maar ik doe toch eerst nog een fleece aan onder mijn goretex jasje.Nuno en Fabio hebben het echt heel koud. Aan de voet was het om 8u al maar 6gr. Wij dalen zeer voorzichtig.Het blijft regenen, mijn bril dampt aan en je ziet geen 50 m ver.Dus met de billen dicht naar beneden.Halverwege is er toch een dorpje met 4 huizen waarvan er 2 een drank en eetstalletje zijn.Wij warmen op met een café Americano en een warm broodje.Ik zie er ook terug 2 Nederlandde fietsers die ik aan dd voet van de Somport een week geleden had ontmoet.
Op de middag stoppen wij voor lunch in Ponferrado.Maar het is schuilen onder een afdakje want nu giet het echt.Daar wil je echt niet meer verder in doorrijden.Na enkele koffie's gaan wij terug verder. Het is terug al wat klimmen. Fabio rijdt ook nog eens lek en tegen 17 uur is het weer goed aan het gieten en houden wij het voor bekeken in het mooie stadje Villafranca del Bierzo.Er is nog redelijk wat plaats in de gemeentelijke pelgrims aubergue.En het is een luxe aubergue er is een wasmachine en vooral ook een droogkast. Dus morgen terug propere fietskledij.Morgen nog een 205 km. Maar zeker de zwaarste van de ganse route. Eerst al een klim van 500 naar 1300 de Cebreiro en onmiddellijk zonder veel te dalen de Alto de Poio. Maar dan is het weer 35 km dalen. Dat zal wel opschieten.Maar de eerste 30km dat zal afzien zijn.Maar dat is voor morgen.Het einde is inzicht.Toch als dit het weer blijft want dan gq ik niet meer door naar Finisterre en terug naar SDC.Maar zo ver zijn wij nog niet.Dag per dag step by step.Vandaag in het pelgrimsrestaurantje 43een Spaanse meneer van 82jr gesproken.Hij stapt voor zijn 23ste keer de camino. Hij zegt dat hij al meer dan 22000km camino heeft gestapt het houdt hem jong zegt hij.Dus als iemand nu denkt dat ik wqt gek ben dit te doen er zijn er andere.

Geschreven door Caminowim2018