De pelgrims van vandaag zijn niet zo gejaagd dan de andere dagen. Wel gaat het licht om half 7 aan, maar iedereen doet rustig aan. Pierre wil nog naar de Decathlon voor nieuwe schoenen, dus ik vertrek. Het is drukker in de stad, de veegwagen doet zijn ronde, mensen haasten zich naar het werk, de ramen bij de kapper worden gelapt, bij een café worden de stoelen buiten gezet. Ik volg nu de Camino, kom weer voorbij Casa Botines wat in kleurig licht gezet wordt. Ik kom voorbij de Basilica de San Isidor, deze is ook de moeite waard, maar als je maar 1 dag blijft moet je kiezen. Kinderen gaan naar school en even is het heel druk bij de stadsmuren. Opnieuw kom ik langs de Iglesia San Marco. Er voor staat het beeld van de pelgrim, zijn schoenen uitgetrokken, zijn blik omhoog gericht naar de grootse kerk. Voorbij de kerk ga ik de Rio Bernesga over. Het stedelijk gebied loopt nog een aantal kilometers verder en gaat naadloos over naar Trobajo de Camino. Na de bebouwde kom volgt nog een industrieterrein en na een vijftal kilometer draait de weg via enkele bodega naar Virgen del Camino. Daar staat een moderne kerk ze is open, maar wanneer ik binnen wil gaan merk ik dat er een begrafenis is, dus vertrek ik maar weer. Iets verderop is een bar open en ik ga voor een koffie. Vandaag krijg ik nog het laatste stukje Meseta en een lange weg naast de drukke baan. Het schiet wel goed op, het is fris, de zon schijnt en er is weinig wind. Achtereenvolgens kom ik in Valverde de Virgen, San Miguel del Camino, een groot industrieterrein en Villadangos il Paramo. Daar is langs de baan een restaurant open. Wanneer ik binnen ga komt Mariska er net aan. We eten samen. Daarna gaat het naar San Martin del Camino tot wazr ik vandaag wou gaan. Het is er echter zo triestig dat ik verder loop. Mariska is plots achter me ( ze was een koffie gaan drinken), zij wou er ook niet blijven en samen lopen we door. Het is kwart na 4 en nog 7 km naar Hospital de Orbigo, dat moet haalbaar zijn voor het donker wordt. Het lukt we komen bij de Puente de Orbigo en na 35 km stap ik de albergue binnen, moe maar voldaan. We hebben een kamer met 4 bedden en er komt nog de Roemeense Daniela bij. Er is een restaurant met pelgrims menu, dus daar hebben we geen zorgen over. Wel krijgen we er voetbal bij op een groot scherm en een discussie of Ronaldo nu de bal al da niet geraakt had.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht