Volgens mij gaat vandaag het kortste reisverslag komen. Uiteraard heb ik vannacht met mijn hoofd naar de gang toe geslapen. De slaapnesten zijn eigenlijk best comfortabel, je kan er ruim rechtop in zitten, er is licht in en een stopcontact om je gsm te laden. Met het gordijntje heb je veel privacy hoewel dat nu niet zo nodig is met maar 5 man hier. Na dat ik me aangekleed heb, ga ik eerst ontbijten. Het regent, op mijn weer app kijk ik hoe het er uit ziet, lichte regen tot de middag, daarna felle regen. Ik ga terug naar boven, tanden poetsen en me klaarmaken. De anderen zijn nu ontbijten dus ik heb al de ruimte. Ik laad mijn kar en ben weg. Met 1 straat ben ik Ledigos uit. Ik kom voorbij een rond gebouw waar ik niet van weet waarvoor het dient, daarna volgt hetzelfde landschap dan gisteren alleen in de regen nu. De wind is gelukkig gaan liggen. Zigzaggend ga ik tussen de plassen door. Al snel is het eerste dorp daar, Terradillos de los Templarios, alles is er dicht. De regen begint zich een weg te banen door mijn kleren. Eerst worden mijn handschoenen nat, mijn mouw, mijn broek, mijn linker sok… het houdt nog steeds niet op met regenen. Voor het eerst is er behalve veld eens iets anders te zien; een zonnepanelen park eigenlijk uitzonderlijk in dit normaal zonnige land. Rond half 11 kom ik in Moratinos, de bar is er open, ik bestel een broodje met koffie. Pierre belt, hij is hier al voorbij, net in het volgende dorp waar hij ergens staat te schuilen. Het is maar goed twee kilometer verder, dus ik stap weer op. Ik neem de route langs de weg, dat gaat sneller met de kar. In San Nicolas del Real Camino is er een restaurant open. Pierre staat te schuilen onder het afdak van de kerk. Ik troon hem mee naar het restaurant. De houtkachel is er aan, ik hang mijn cape en mijn regenrok over een stoel, we gaan bij de kachel zitten en bestellen spagetti. Ik doe mijn linker schoen uit, mijn kous is nat, die hang ik bij de kachel. Pierre doet ook zijn schoenen uit, die zijn doornat. Ook zijn kousen hangt hij naast die van mij. Op mijn weer app zie ik dat het rond 2 uur wat mindert met regenen tot half 4, dat moet net genoeg zijn om de 7 km naar Sahagùn te halen. Het pad loopt langs de N120 en is erg modderig dus loop ik langs de baan. Door dat de autostrade vlak bij ligt is hier bijna geen verkeer. Het is eindelijk opgehouden met regenen en we komen voorbij de Ermita de la Virgen del Fuente. Vlak voor Sahagùn is het punt waar je halfweg de Camino Frances bent, voor mij zijn het de laatste loodjes. Met de brug over het spoor komen we in Sahagùn. De albergue municipal Cluny is om de hoek in de oude klooster kerk gevestigd. Blij dat ik mijn natte schoen en kleren kan uittrekken installeer ik me in het achterste vak van 8 bedden. Er komt niemand meer bij, dat is dus lekker rustig. Na het eten ga ik met Pierre nog op zoek naar een supermarkt want al mijn voorraad is op. In een snel tempo doorkruisen we de stad. Het rijke verleden gaat wat aan ons voorbij op deze druilerige dag. De albergue kerk is wel mooi verlicht bij de terugkomst. Och met mijn verslag valt het nog mee zie ik. Morgen wordt het weer beter ( kan niet anders).

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht