Deze morgen werd ik om half 8 wakker. Stiekem hoop ik dat de bar hiernaast open is voor een koffie. Ik maak me snel klaar, in de hal zie ik dat dit hostel vroeger een schoenmakerij was. Yep, ik heb geluk. Het is druk in de bar. Dat komt door de truckers parking langs de bar. Ik eet een bocadilo met spek en ei en neem er nog een voor onderweg want de bevoorrading kon vandaag wel eens tegen vallen. Het regent niet, maar waait wel weer hard. Bij de kerk ( die ook gesloten is) verwonder ik me over het feit dat dit dorp, een scheet groot met nauwelijks iets meer dan 100 inwoners tot het jaar 1075 bisschopsstad was. De Iglesia de Santiago was toen kathedraal ( ze is inderdaad wel groot voor dit kleine dorp). Bij het Hospital de San Antonio Abad verzamelden vroeger de pelgrims voor een flinke maaltijd alvorens ze de gevaarlijke overtocht over het Oca gebergte maakten, waar in de bossen rovers en bandieten de plak zwaaiden. De klim begint al in het dorp, gaat over een mooi breed pad door het bos. In de gids staat deze klim met rood en later met oranje aangegeven ( Er zijn 3 gradaties in de gids : groen is gemakkelijk, rood is zwaar en oranje er tussen in). Ik verwacht me aan een Hugootje , de wind doet de boomtoppen zwiepen, op het pad is het echter aangenaam wandelen. Met trage gestage pas klim ik omhoog, eerst door een loofbos daarna door een donker dennenbos. Net een uur later sta ik al op het hoogste punt 1162 m), valt dat even mee, ik heb al erger voor de voeten gehad. Bij de brede brandgang staat het eenvoudige monument voor de ruim 300 doodgeschoten republikeinen tijdens de burgeroorlog in 1936. Er volgt een stijle afdaling naar een droogstaande beek, gevolgd door een tweede klim. Het begint te regenen, wanneer ik mijn cape aantrek stapt in volle vitesse een pelgrim voorbij. Hij roept nog dat er in San Juan een gezellige bar open is. Iets verder getuigen wat banken en beschilderde bomen dat El oasis del Camino een gegeerde rustplek is in het hoogseizoen. Na goed 12 km kom ik het bos uit, onmiddellijk neemt de wind weer de overhand. Ik zie de kloosterkerk al liggen. San Juan de Ortega was als leerling van Santa Domingo de tweede grote promotor van de Sint-Jacobsroute. Teruggetrokken in het onherbergzame Oca gebergte bouwde hij eerst de Capilla de San Nicolas. Daar omheen ontstond een kloostergemeenschap. Ondanks de tegenwerking van de Oca-bandieten bouwde hij een pelgrimsherberg, bruggen en wegen. Ha, daar links ligt de bar, maar pech, ze is toch gesloten. Op het plein voor het klooster staan wel banken, maar alles is nat en de wind blaast ongenadig. Ik stap verder eerst nog door het bos, dan door het open veld. Ik doe mijn kap op en daar over mijn hoed, het zal wel geen gezicht zijn, maar hier is niemand die het ziet en zo hou ik het warm. Het is bijna 14.00 u wanneer ik in Agés kom. Ik zoek de enige bar in dit kleine dorp. Gevonden, maar gesloten op woensdag. In het portaal staat een droge stoel en het is uit de wind. Dit wordt mijn picknickplek. Gelukkig dat ik deze morgen de extra bocadillo had meegenomen, ik heb nog een koekje en een appelsap. Na goed een half uur stap ik al op. Net buiten het dorp ligt een mooie schapenschuur, daar moet ik toch even mijn handschoenen voor uitdoen om een foto te maken. Even later kom ik over het brugje over de Rio Vena, dan weer door het open veld, waar de wind en de regen genadeloos aan mijn cape rukken. Het is zo een herfstdag met gierende wind en regen die je het liefst hoort met de voeten op de zetel bij de open haard ( om geen hond door te jagen dus). Rond half vier kom ik in Atapuerca, beroemd om zijn prehistorische site, waar vandaag niemand interesse in heeft. Ik moet even zoeken, de albergues zijn dicht, maar bij albergue La Hutte is een pension open. Met net geen 20 km steek ik het mes in het varken. Nadat ik mijn natte spullen te drogen heb gehangen ga ik eerst genieten van een warme koffie met een chocolade cake.Pas daarna ga ik douchen. Om 19.00 u is het avondeten klaar, ik ben alleen. Ik krijg een super verzorgde pelgrimsmenu vol groenten.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht