Ik vertelde dat ik heel graag crème de marons heb en trots laat ik een paar dikke marons zien. Ha, maar dat zijn geen marons, het zijn châtaignes. Maar wat zijn dan marons vraag ik. Ah, dat zijn paardenkastanjes. Ok. Maar crème de marons dan? Ja dat wordt gemaakt van châtaignes . Logisch toch? In ieder geval weet ik het nu.
Het is nog maar goed half negen wanneer ik terug op straat sta. Ik verlaat het mooie Sorges. Bij de hoofdweg staat een gebouwtje, ik geloof dat het een gariotte of cazelle genoemd wordt, het was een soort schuilplaats voor herders, die er hun materiaal stockeerden. Op de rotonde staat er een beeld van de truffel, waar de streek hier bekend voor is. Groot is het hier niet dus ik ben snel weer op het platteland met zicht op de nevel in het dal en de maan nog aan de einder. Opnieuw zie ik noten plantages met drooginstalaties. De boerderijen zijn allemaal oud en ook op het platteland zie je leegstaande panden. De route vandaag door de bossen van het kasteel van Lanmary is erg mooi. Het goede weer helpt daar natuurlijk ook aan. Het kasteeldomein was destijds ruim 1400 ha groot. De laatste adelijke erfgenaam heeft 770 ha verkocht aan de staat en de gebouwen met de rest aan de gemeente. Nu is er een ziekenhuis gevestigd. In de bossen verderop kom ik langs het vakantie domein Huttopia. Het bestaat uit allemaal tenten en kampeerplaatsen. Sommige eenvoudig, maar ook een aantal zeer luxe. Ik ging een kijkje nemen ( Het is al gesloten maar het ligt gewoon in het bos) van de eenvoudige tenten staan alleen de palen op een houten platform. De luxe tenten zijn opgeruimd voor de winter, maar ik kon er zo maar binnen. Ze hebben 2 afzonderlijke slaapruimtes met ertussenin een douche met toilet. Er is zelfs een houtkachel. Op het domein is ook een zwembad en je kan elektrische fietsen huren. Het ziet er echt heel leuk uit. Na dit intermezzo kom ik bij het kasteel La Caussade wat nog steeds in privé handen is. Tot vlak bij Perigueux blijft het mooi wandelen. In Perigueux ga ik op zoek naar de gîte van het Compostela genootschap. Gerard is de host en hij ontvangt me hartelijk. Er is nog een pelgrim, maar die is de stad in. Na een douche ga ik ook naar de kathedraal en ben nog net op tijd voor een stempel. Ik maak een foto die ik op Facebook zet. In het oude centrum vind ik een Italiaans restaurant en ik ga er een pizza eten. Daarna is het al donker buiten dus ik ga weer terug. Pierre (de andere pelgrim) is nu daar. Ik zag zijn naam al een paar keer in de boeken op vorige plaatsen. Hij gaat ook tot Santiago, maar omdat hij onderweg tekeningen maakt neemt hij meestal kleinere etappes. We moeten nog beslissen welke variant we nemen, want er zijn 2 mogelijkheden. Ik heb geen voorkeur en Pierre wil via Bergerac gaan. De eerste etappe is 25 km en we kunnen op een camping overnachten. Dan zijn er 2 kortere etappes. Ik vind het ok, dus morgen heb ik gezelschap.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht