Bij het ontbijt krijgen we nog verhalen van Michel. Hij heeft nog een huis in Manciet in de Landes. Het ligt op 8 km van de route, het is op een deel waar weinig refuges zijn en als we bellen komt hij ons wel oppikken en brengt hij ons de dag nadien terug naar de route. Dat is genoteerd. We moeten nu onze route echt aanpassen aan de overnachtingsmogelijkheden. Na een stevig ontbijt zijn we weg. Eerst nog even bij een bakker binnen, nog wat geld afhalen ( je kan hier nog heel vaak niet met de kaart betalen, zwijg stil van Payconiq, daar hebben ze nog nooit van gehoord) en dan verlaten we de stad via de oude brug. Ik werp nog een blik achterom alvorens door het park langs de Dordogne in de buitenwijken te komen. Langzaam aan komen we terug in de wijngaarden. Ik neem even de tijd om naar Martine Besse in Saint Preuil te bellen om haar te feliciteren met haar verjaardag, ook vanwege ma. Enthousiast zegt ze ‘ mais tu est proche de chez nous, tu peut venir ici.) Ja, proche is wel nog 100 km en te voet is dat toch niet zo proche. Ze was wel heel blij met het telefoontje. Er komen een aantal fikse klimmetjes en het wil precies niet echt opschieten. Boven heb je wel een prachtig uitzicht. Tot aan de kapel St-Mayne die boven op een heuvel ligt gaat het nog goed. Iets verder bij La Molière zie ik een oude waterput langs de weg, daar kunnen we zitten voor de lunch. Pierre is iets achterop omdat hij de kapel wou tekenen, maar hij is al snel weer daar. Het wordt nu echt warm ( 29 graden) en het gaat steeds moeizamer, bergop heeft Pierre zelfs even de kar geduwd. Hij heeft intussen ook al diverse onderkomens gecontacteerd, maar de eerste is er niet vandaag, de tweede is sinds 1 oktober gesloten en de derde is antwoordapparaat. De volgende is pas op 32 km en dat zie ik vandaag niet zitten. Bij Les Rivailles is het even wat frisser in het bos. Langs de kant van de weg zie ik een bordje met publiciteit voor een feest in Gageac-et-Rouillac vandaag. We gaan er even kijken want je zou er iets kunnen eten en drinken. We slenteren over de kleine markt en bestellen een plaatselijke specialiteit, een soort flensje van pompoen met suiker. Het blijkt heel lekker. We drinken nog een koffie en een beetje uitgerust stappen we weer op. Net buiten het dorp ligt weer een prachtig kasteel en Pierre haalt zijn schetsboek weer uit. Ik wandel al verder, hij is nog jong en zal me wel snel inhalen. Het is bovendien al half 5 en we weten nog niet waar we kunnen overnachten. Ondertussen kijk ik uit of er ergens een schuur of iets is waar we zouden kunnen blijven. In Saussignac is de kerk open maar daar zal je wel niet kunnen blijven. Ik wacht er op Pierre die al snel weer daar is. Om 6 uur komt er iemand om de kerk te sluiten en Pierre vraagt hem of hij nog iets weet om te overnachten. Hij zegt dat er in Miaudoux iemand is. Pierre gaat kijken maar vindt niets. Hij belt dan opnieuw naar Sainte-Foy-la-Grande en we kunnen er terecht, alleen… het is nog 12,5 km. Gelukkig is het niet meer zo warm. We zijn nog maar goed en wel buiten het dorp wanneer we langs een aantal plastiek tunnels komen met een bord voor biologische groenten en een gîte. Er staat een telefoonnummer bij en Pierre belt er naar. De dame zegt dat we geluk hebben want de vorige gasten zijn net deze namiddag vertrokken. Opgelucht komen we er aan. Wat een grote gîte voor ons twee, met 6 slaapkamers en 3 badkamers, 2 eetplaatsen en een groot salon. De gastvrouw brengt ons een zelf ingemaakte paté en een fles Moût de raisin van gefermenteerde druiven. Pierre gaat eerst nog wat tekenen buiten nu het nog licht is. Ik steek een machine was in er is bovendien een droogkast, dus ik profiteer ervan alles weer zuiver te krijgen. Pierre kookt wat linzen die hij in de kast vond en na een douchke eten we ( linzen dus met nog wat brood en paté). De Moût de raisins is lekker en ik probeer voor de zoveelste keer mijn blog weg te krijgen. Er blijft echter een foutmelding komen. Dat worden dan twee blogs ineens morgen. Thieu belt nog en begrijpt niet dat het niet lukt met de blog. Maar er is hier echt geen bereik, al zeker geen wifi, maar ook geen 4G. Zelfs in de stad is dat moeilijk. De cafées of restaurants hebben enkel een privé wifi waar ze de code niet van willen geven en publiek vind je er wel in de bibliotheek of de Office de Tourisme, maar het is zondag en die zijn gesloten natuurlijk. Tja… het zij zo.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht