Wie vroeg te bedde gaat laat zich vroeg wekken door getjilp, gekrijs, gekwetter en gekoer. Om zeven uur vanmorgen vonden we het wel welletjes en stapten wij monter uit ons bedje. Beter geslapen gelukkig, het zand lag nog steeds in bed maar blijkbaar was ik zo moe dat ik er niks van merkte. We hebben heerlijk het raampje open, dat kan in Dwingeloo niet vanwege de muzikale geluidsdruk van het cafe aan de overkant (en daar hebben we afspraken mee gemaakt, dus we zeuren er niet over). Dan blijkt dat raampje open toch betekent dat je in een volière slaapt. Wat een heerlijke vogelgeluiden! En waar is Ruud als je m nodig hebt… In Spanje (terwijl al die vogels allang hier zijn, klimaatverandering weetjewel…).
Sjaak had uitlaatdienst vanmorgen, en ik dacht: weet je wat… ik ga enorm met mijn kont in het bubbelbad liggen. Why not, het is vakantie! Na het rondje met het hondje sloot Sjaakmans zich hierbij aan (spelletjes altijd alleen vanaf het ontbijtmoment en dat was nog niet geweest). We hebben heerlijk gepoedeld, gedoezeld en gefloat, wij waren ZEN-meester. Dat duurde makkelijk een uur. Daarna afgedoucht en ontbijtje gemaakt. Zonder schierkaas, die laat ik in de verpakking. Maar met ei en gegrilde ham. Ei is keihard, alweer. Wie eenmaal met inductie kookt weet absoluut niet meer hoe je met gas een halfzacht eitje maakt. We hebben morgen nog, wie weet volgen er wel tippies in de comments. Zoals de wacaco, ik wist van het bestaan niet af. Ik denk dat Ruud zo’n ding heeft, en anders heeft ie m nodig (hij is binnenkort jarig dus we will keep that in the peiling). Wel geestig dat Marieke dit dus tipte.

Op het programma stond de ‘stadswandeling’. Er was een wandeling door het dorp, te beginnen bij de VVV, die ons langs allerlei wetenswaardigheden slingerde, en zo hebben we alle hoeken van Schier-dorp gezien. Ja, we zijn naar het schelpenmuseum geweest. Wow, wat een verzameling! Wie er niet geweest is en niet naar Schier gaat: http://www.schelpenmuseum.nl/. Waanzinnig, gewoon een particulier die als 4-jarig jongetje schelpen ging verzamelen en nu hij dik gepensioneerd is zijn hele schuur verbouwd heeft, waarin professionele vitrines met schelpen van ALL OVER THE WORLD daarin. Dat vond hij zo leuk aan zijn hobby: in de zomer over al zijn schelpen vertellen, en in de winter op reis om schelpen te verzamelen. Okinawa, Malediven, Oman, Belize… om maar wat te noemen. Entree 2 euro, ik vraag me af waar hij het van doet.
Ik noem het omdat de bardame van de TOX-bar dit schelpenmuseum ook tipte. Wat niet in de wandeling zat, en we nog niet hebben gevonden, is het oude snoepwinkeltje. Dat schijnt ook een must te zijn. En dan moeten we ook naar de visboer hier. Eh… dat lijkt me een understatement.
Onderdeel van de route was ook een looping over de dijk, langs wat velden waar de ganzen zich verzamelen om naar het noorden te trekken. Ertussen een wat onrustig wit vogeltje, dat heen en weer liep en af en toe opfladderde. We kwamen een man van de vogelwacht tegen en die vertelde ons dat dit een witte scholekster was. Nu zijn scholeksters zwart aan de kop en rug, hebben alleen een witte buik, dus dit was duidelijk een albino. Die man van de vogelwacht legde ons uit: dit is een bijzonder beestje, die zie je nooit. KIjk, zei hij, deze wil graag paren, maar de andere scholeksters moeten ‘m niet. Hij wordt gewoon gepest. Echt zielig. Ik vind het niet alleen zielig, het is gewoon grof racisme. Ik vind dat al die andere scholeksters maar naar Amerika moeten vliegen, dan zorg ik wel voor die witte. Zo.

We namen een late lunch bij Brakzand, een heerlijk soepje met brood. En als je dan eenmaal gaat zitten, na urenlang geslenter, dan voel je je rug, je knieën en je voeten wel. Opstaan was even lastig, gelukkig was het een lunch zonder wijn of bier, anders hadden we de bus moeten nemen naar ons appartement.

Voor het diner hebben we onszelf getrakteerd op de 4 dames. Het beste restaurant in town, bevestigd door meerdere kenners. En inderdaad, we namen het aperitief dat heerlijk zou moeten smaken bij de oesters French style. De oesters waren fenomenaal, maar de cocktail was iets met olijf aan een stokje. En zoet. Sjaak genoot, maar het was not my cup of tea. Gelijk met de oesters kwamen de voorgerechten. Dat vonden we raar, want daar had ik sowieso een nice white wine bij bedacht. Gelukkig waren het koude voorgerechten, en eerlijk is eerlijk: de zalm in mangosaus was heerlijk, en de feta-tzaziki met chutney van paprika en aubergine was fantastisch! Mede door de garnering met cranberries. Daarna kwam een geweldige verse pasta met gamba’s en sintjacobsschelp en zeekraal en lamsoor. Zo lekker dat ik vergat om er een foto van te maken. Jammer. Deze sessie hebben we afgetopt met dubbele espresso en huisgestookte limoncello. Waar we direct een fles van hebben gekocht. LVT. Leuk Voor Thuis.

Daarna het nuttige met het aangename verenigd: het uitlaten van het liefste hondje van Schier langs de Badweg. U raadt het al: de snelste weg van restaurant naar appartement. Bij aankomst heerlijk alle trossen los: broek op de vreethaak en een laatste slokje vino uit de fles. Ik zeg: bis Morgen!

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted