We werden wakker en het was volkomen mistig. Sowieso blijf je dan wat langer in je mandje liggen (en dat vindt Fyke geen enkel probleem). Bij de eerste tonen van blauw in de lucht, zichtbaar door het dakraam, heb ik mijn benen toch maar buitenboord gezwaaid. Dat gaat ook letterlijk zo trouwens, want een andere manier is er niet. De techniek is je benen zo te zwaaien dat je met je kont naar beneden kunt glijden - nagenoeg klem tussen het keukenkastje en de toiletettedeur. Dan kun je alleen voorwaarts buigen om je sokken aan te doen, of je friemelt je tenen in je slipper (handiger).
Qua douchen was het nog even wachten. Gisteren was er een slagschip gearriveerd van een dikke 7,5 meter lang. Twee stellen, het ene stel in deze bus en het andere stel in een audi met grote aanhanger. Daaruit kwamen 2 scooters en 4 pedelic fietsen. De mannen hadden de nuffigheid van een Arno Kantelberg en de dames waren draagster van parelkettinkjes. Ik vond dat bijzonder, zo op een weingut met weinig voorzieningen. Maar zoals dat gaat: de douche was 1,5 uur lang bezet en toen de busbewoners er soigné uitkwamen had het beste de schoonmaakploeg erin gemoeten. Dus voor mijn schrobbeurt uit heb ik zelf maar even de eerste reiniging van het sanitair verricht voordat ik mijzelf ging poetsen.

In het dorp hebben we ontbeten bij de lokale slager. Broodje gebakken ei met rauwe ham en een sloot koffie. Op naar het dorp van Doornroosje, Ellenz-Poltersdorf. Het is ongelofelijk schattig, prachtig bulkende hanggeraniums aan de pittoreske huizen, smalle steile straatjes, prachtig, prachtig. Ook heel druk. Bovenaan de berg bij dit dorpje is nog een kasteel, of eerder gezegd er zijn wat overblijfselen ervan, en daar hebben ze een terras met uitzicht gemaakt. Prima plek voor een dorstlessend biertje.
Wij stonden met de camper aan de andere kant van de Moezel: Beilstein, onze camper was net niet te zien (te klein haha). Ook dat was bij een Weingut, de familie Looser.
We hebben daar nog een Weinprobe gedaan, maar eigenlijk vonden we alles niet lekker. Halbtrocken was mierzoet. Rode wijn ook zoet, en ijskoud. Ik kan er geen wijn-spijs combinatie mee verzinnen, anders dan tranentrekkende pittige kaas. Eigenlijk een kaas die al ruim over de datum is, dan gaat het misschien. Wat we niet hebben geproefd, en toch wel hebben meegenomen was Federweizen-wijn. Kent iemand dit? Alleen verkrijgbaar in de maand september, gemaakt van de most van de witte wijn. Alcoholpercentage varieert van 2 tot 12 procent. Het borrelt als een malle, daarom zit er een gat in de schroefdop. En je kunt het dus ook maar 2-3 dagen in de ijskast bewaren. We hebben er 2 flessen van meegenomen: leuk voor als we bij mijn vader langsgaan (want dat zouden we donderdagavond gaan doen). Ik geef vast een voorzet: het is heerlijk, dus: mocht je in de septembermaand in de Moezelstreek zijn… bestel gerust Federweizenwijn.

Na de Weinprobe zijn we het dorp ingelopen, op zoek naar een restau. Dat was nog niet eenvoudig, maar gelukkig vonden we aan het eind van het dorp nog een grand cafe waar de keuken nog open was. We konden lekker buiten eten, qua temperatuur was het super. Fles wijn erbij, doe maar rose. Krijgen we een fles van Weingut Pies. En nog lekker ook! We hebben m helemaal soldaat gemaakt bij een pastaatje met vis en roomsaus. Op de achtergrond repeteerde het lokale koor en dat gaf een hele speciale ambiance. Het hele terras na ieder lied een groots applaus. Zo grappig!

Tja, en dat was het dan. Buikje vol, dit was lekker, laatste avondje en morgen op naar huis.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted