We gingen verkassen schreef ik. Vroeg opgestaan (vinnik), om half acht. Sjaak maakte een rondje met het hondje, ik dek de tafel, Sjaak komt terug met hond en brood. Op deze camping is het brood nog warm en het smaakt echt heerlijk! Denk daar even een dun laagje roomboter bij en een lik van mijn eigengemaakte jam: half gezoete frambozen met tijm, salie, basilicum en nog even door laten koken met een scheut cointreau. Voila, hier een gratis recept. Lukt je toch niet, want frambozen uit de winkel smaken nergens naar, terwijl die van eigen erf bomvol smaak zitten. Er zullen hier en daar wel wat jarige jobjes zijn die ik dit cadeau geef.
Maar terug naar Frankrijk. We rijden richting Gordes. Onderweg nog even naar de supermarche, de U dit keer. Groooooooot, ik verdwaal. Ik ging zelf iets maken, want de camping lag niet dichtbij een dorpje. Ik zie een pak Lot liggen en ik vind dat het er smakelijk uitziet. Vlezig. Ik weet niet wat Lot is. Voor de zekerheid doe ik er een schaal gamba’s bij. Dat wordt een vispot besluit ik. Wat moet daar nog meer in… slagroom, prei, wortel, uitje, knoflook. Met stokbrood. Voor Sjaak een nieuwe zeepje want hij heeft op dag 2 zijn spuitfles Rituals in de douche laten staan en die was met 20 minuten spoorloos. Het lijken wel jurkjes.
We rijden rond en zoeken naar een plek waar we halverwege de route naar Gordes aan een riviertje kunnen staan, broodje smeren, stoeltjes uitklappen en dat Fyke ook even natte pootjes kan halen en op kan frissen. We vinden een bruggetje, zien een paadje en we draaien erin. Blijkt de lokale grofvuildump te zijn met ernaast de waterzuiveringsinstallatie. We hebben ooit eens naar een huis bij Ruurlo gekeken, op ongeveer 150 meter van een waterzuiveringsinstallatie en zijn zonder rond te kijken weer vertrokken. Bah bah bah. Dus hier was niet de plek voor de lunch. Iets verder komen we voorbij het olijfoliemuseum. Waar een mens al niet een museum van kan maken, maar als het dan toch zo far beyond mijn voorstellingsvermogen is, dan gaan we erin ook. Blijkt een zeer onderhoudend verhaal te zijn, over de geschiedenis van de provencaalse olijfplukkers, hoe ze vroeger met man en vrouwkracht de olijven tot pulp vermaalden en dat olijfolie dus echt heel goed voor je gezondheid is. De zwarte olijven bevatten weer andere essentiele nutrienten dan de groene, dus er zit niks anders op dan ze allebei te eten. Ik lust ze niet helaas. Wat een verklaring zou kunnen zijn voor mijn rimpels, achterblijvende conditie, overgewicht en al die andere dingen. Maar ik dwaal af.
We kopen nog 2 flessen rose en 2 flessen rode wijn, die laatste van grenache en merlot. Die zouden een bordeau-eske smaak hebben, maar nu nog wat veel tannines. Dus wrangig. Laten liggen is het advies, een jaartje of drie. Gaan we doen, labeltje eraan en onderin het rek.
Ondertussen wordt het moordend heet deze dag. Ik zie een 37 graden op de boardcomputer van onze camper. Tijd om m te starten en de aircoblower eens op de maximale stand te zetten. We rijden richting Gordes, vergeten helemaal te lunchen. Onderweg moet er een viewpoint zijn, picture postcard, je moet het zien. Volgens Sjaak is het NIET TE MISSEN. Ergens links. Ik reed erlangs en dacht: oke, dit was het dus. Het is lastig om op een smalle weg deze lange bus te besturen, ondertussen te genieten van het uitzicht en dan toch ook kleine afslagjes in de gaten te hebben. Grrrrr. Ik dacht: keer om waar het kan. En zo deed ik impulsief. Even vergeten dat we een lange bus hebben, met ook nog een vrij ver uitstekende fietsendrager. Je kunt dan een hoop verkeer ophouden hahahaaaa. Maargoed, we hebben echt even genoten van hoe mooi Gordes tegen de berg aan geplakt is. Het is een mooi dorpje ook. Veel toeristendingens, Marseillezeep en bossen lavendel. Het ruikt er daardoor heerlijk. De straatjes zijn challenging, erg steil en met keitjes en steentjes gelegd. We vonden een terrasje met een subliem uitzicht op het uitzichtpunt.
Daarna zijn we doorgereden naar de camping. De eigenaar van de camping wilde expliciet en bij herhaling weten hoe groot onze camper was. Met 6 meter 40 (plus fietsendrager) zijn wij eigenlijk een kleine middenmoter. Bij aankomst snapten we het. Het is een terrassencamping met plekjes waar je niet zomaar indraait. We kregen een niet zo heel grote plek, ik was gaar en dacht: hup draai m erin, trek aan je handrem schat en ontkurk de rose. Blokken? Nee, geen zin in. Dus we stonden die nacht zo scheef als een hoeretoeter en we rolden bijna uit ons bed. Wel heel lekker gegeten, die witte vis zwom in de gekruide slagroom en die knoflookgamba’s erbij maakten het smikkelwaardig. We waren moe van dit dagje professioneel toeristengedrag. Morgen verkassen we weer

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted