Les Pins is een erg mooie camping. De plaatsen zijn groot en intiem, bieden veel privacy en schaduw en de plek die we nu hebben is geweldig. We blijven vandaag ook nog en we gaan morgen pas weer verder. What to do? Overal Lac aan hebben. Sjaak had ‘s morgens bij het uitlaten een stukje strand ontdekt wat iets meer afgelegen was, waardoor Fyke wat rustiger kon liggen. Gisteren liepen er namelijk om de haverklap hondjes voorbij en dan schrikt ze, gromt en bromt ze, en dat is alleen maar gedoe om niks. We treuzelen heerlijk, ontbijtje met desemstokbrood (jawel Ella!), kopje koffie, nog een koffie, moeten we nog boodschapjes doen, ach laten we even naar het supermarktje gaan… om half één dus. Wanneer dringt het nou tot ons door dat de Fransman, ook al spijkert hij 8 à 20 aan zijn gevel, gewoon de deuren sluit voor zijn repas. Alles was dicht, dit dorp eet en slaapt op dit uur. Nouja, we hebben dan dus niet veel nodig en daarvan kunnen we zonder. Want ja, als je het niet kunt krijgen kun je zielig doen, maar ook denken: praise the lord, er zijn restaurants. Voor de avond dan, want wij ontbijten zo riant dat er geen behoefte is aan lunch.
We taaien af naar het strandje, nemen stoeltjes en kuit-onderzetters mee en gaan gestrekt. Het is nog heter dan gisteren, en er is minder schaduw. Dus we badderen meer en we komen erachter dat Fyke eigenlijk geen echte waterrat is. Fyke is meer een hond met een taak. Bescherm en behoud alles wat je lief is, gooit iemand het liefste speeltje weg, dan MOET ze het halen. Zelfs als het in het water gegooid wordt, zoals haar boei. Daarmee verenigen we de nood met de deugd, want ze raakt haast oververhit. Aan het eind van de dag ging ze raar doen, in de volle zon liggen hijgen, haar ogen op standje onbereikbaar en toen dacht ik: oke, nu gaan we terug naar de camping, daar is het koeler. Die hond kookt zichzelf en gaat dood. Not good.
Wij lesten onze dorst met een koud biertje (eentje, want we hadden vergeten de voorraad aan te vullen. Nu lonkt er ook nog een fles karmeliet, maar daarna ben je ook geen mens meer.
We douchen en gaan naar het dorpje. Ik wilde graag eten bij een feu de bois (houtgrill) restaurant, een paar straten verder van het pleintje. Maar dat zat afgeladen vol en we wilden niet binnen zitten. Dus we gingen naar l’Escapade. Ik een heerlijke eendenbout en Sjaak een entrecote. We gaan gauw maffen want morgen is vertrekdag en voor we wegrijden moet er altijd veel gebeuren. Wie zegt er dat je met een camper zo wegrijdt? Die liegt.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted