Wat is het heerlijk om lui te zijn, en voldoende geld te hebben om jezelf in stand te houden. En hoe.
Gisteren zijn we heel snel vertrokken. Er was geen ontbijt (ok, nog een paar verdwaalde knackerbroodjes helemaal achterin het onderste kastje maar… ik had er de kracht niet voor om die te pakken). Wel nog een tamelijk grote en smerige afwas van the day before, ons BBQ bacchanaal, dus die nam ik voor mijn rekening. De eerste keer dat ik deze vakantie de afwas deed. Dat lijkt lui, maar in my own defense: ik moet altijd rijden.

Sjaak deed een korte maar volledig effectieve wandeling met Fyke, ik had ondertussen onze megaruime minimobiel instapklaar en ik dacht om even te ontbijten in Echternach. Wat denk je: is er een ‘deviation’ en die leidde langs de buitenwijken. Daar waren geen gezellige cafeetjes of zoiets. Dus zijn we maar rechtstreeks naar Luxemburg stad gereden. Man, het was wel 40 kilometer… We staan nu op de stadscamping, die zou volgens de boekjes 10 minuten van het centrum zijn. Het is toch een tikje verder. Maar met gratis openbaar vervoer (ik zeg het maar weer even, het kan wel en het is fantastisch) ben je er zo.

We staan op een terrassencamping en omdat we redelijk vroeg al gearriveerd waren heb ik mijn guilty pleasure maximaal weten uit te leven. Ik heb de was gedaan. Al mijn onderbroekjes hingen daar zo kittig te wapperen aan de lijn, mijn Margriet Nannings Hemdjurkjes zwierden zo fijn in de wind en als klap op de vuurpijl: HET BED IS SCHOON!!! Alles ruikt weer naar robijntje, de muffe lucht is weg, ohlala… wat een heerlijkheid. Sjaak had vanmorgen het sanitaire deel al geleegd en met schoonmaakspoelspul opgefluft en de tafeltjes zijn afgenomen met een hygienisch doekje.
Het is een beetje gênant, maar ik word daar toch blij van.
Ondertussen deed Sjaak een grote tuk. En als hij zo met zijn mond half open ligt te snurken, dan schrik ik wel hoor. Een beetje oud ziet dat eruit.

Omdat we niks te eten hadden hebben we de schone camper achtergelaten en zijn we met de bus naar de stad gegaan. Die reed natuurlijk voor onze neus weg toen wij een eeuwigheid voor het stoplicht stonden te wachten, maar gelukkig duurde het maar 10 minuten voor de volgende kwam. Ik zeg het nog een keer: het is gratis en dat is toch echt geweldig!
Uitgestapt in het centrum, altijd even zoeken en oriënteren, Luxemburg is een enorme bouwput, gebouwen zijn ingepakt, grote hekwerken overal omheen. Dat maakt het niet gezelliger, maar misschien komt dat omdat de winkels al dicht waren. De terrassen waren open en dat was eigenlijk wat we kwamen doen. Eerst maar eens een dikke bier, want we hadden enorme dorst. Dan kom je erachter dat, ook al kost benzine overal in Luxemburg hetzelfde, voor drank geldt dat niet. De twee biertjes (zie foto) waren dik 15 euro. Dus we hielden het daarbij en bestelden geen tweede (alhoewel dat qua dorst best zou kunnen).

We slenterden verder en kwamen bij het Guillame de Tweede Plein, en daar zag ik in de etalage bergen oesters liggen, tonijn, zeebaars, zalm, kokkels in alle maten… Het waterde mij in de mond. Natuurlijk, het was achterlijk duur, maar het was echt zooooooooo lekker! Vooraf hadden we dus die oesters. Voor de gein hadden we 6 fine de claire gekocht en 6 Gillardeau maat 5 (de kleinste). En dan komt nu een klein oesterlesje:

De Fine de claire is in Nederland de meest bekende oester. Dit is een creuse met langwerpige schaal. Ze worden veel geteeld in Marennes in Frankrijk waar ze kort of langer in zogenaamde claires liggen. Dit zijn afsluitbare, ondiepe bassins die voorheen voor zoutwinning werden gebruikt. Hierin worden oesters voller en vleziger, fijner van smaak en minder zout. Een fine de claire is zacht, heeft een hoog vochtgehalte en is fijn zilt van smaak.

De Gillardeau oester is een creuse, maar veel beperkter in aantal. Gillardeauoesters zijn daardoor exclusiever en duurder dan de fines de claires of Zeeuwse creuses. Ze zijn vol en vlezig, en smaken romig en bijna nootachtig.

Dat vlezige hadden wij er ook uitgehaald, ook dat romige.

Daarna kwam de Tonijn Tataki voor Sjaak (ik eet principieel geen tonijn, behalve die gele wat eigenlijk geen tonijn is), en voor mij de rogvleugel in bruine boter. Met een aardappelpuree die ook hemels smaakte. Het was een enorme berg vis, dus Fyke (die niet alleen heel goed mee komt op jungletocht maar het als terrasaccessoire ook supergoed doet) heeft ervan meegesmuld. Stiekem.
We gingen lekker in dit restaurant, dus even naar de dessertkaart kijken. Geen directe noodzaak om onze buiken verder te vullen, maar dat lemoncurd taartje… kun je niet laten staan. Met een doppio ernaast en een limoncello. Eén taartje, twee bestekjes graag. Ik wil niet veel zeggen maar als ik niet lang meer te leven heb wil ik alleen nog maar dit soort taartje eten. Fan-tas-tisch.

En daarna rolden wij met de gratis bus terug naar onze camping, voor de deur afgezet. Wat wil een mens nog meer? Niet veel behalve tandenpoetsen en slapen in onze krakende lakens.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted