Missen jullie niet iets in de verslagen van de afgelopen dagen? Evy is uit beeld. De hardloopschoenen zijn na Fontaine de Vaucluse niet meer aangeweest. En dan komen er van die verhalen over liggen, niksdoen, zonnen, dobberen… Gaat niet goed met het schema. Zou je zeggen, maaaaarrrrrr we zijn landschappelijk gezien nogal in de heuvelensfeer. Dat is zonder hardloopschoenen, in wandeltempo op slippertjes echt een workout die zich best goed kan verhouden tot de woensdagse bootcamp, dan wel een hardloopsessie in den Lage Landen. Onze kuiten gieren van de spierpijn. Ja echt!
We hebben gisteren de prachtige plek aan het meer moeten verlaten. Partir c’est mourir un peux, en dat was het. Daarom hebben we groots afscheid genomen, we zijn naar de brug gereden, hebben de camper geparkeerd, en zijn naar het kayak/waterfietsverhuurstation gegaan. Bij de kayak kreeg Fyke de hakken in het zand en we snappen dat wel. Wat is er mis met waterfietsen? Een beetje bejaard, maar enfin, dat zijn we eigenlijk wel een beetje. (We voldoen aan alle kenmerken eigenlijk: grijs aan de slapen, camper, hondje, vakantie buiten het seizoen…). Ons hondenkind had zo haar bedenkingen over die dobberende duofiets, maar een flukse samenwerking tussen Sjaak die Fyke bij kop en kont greep en de verhuurmijnheer die de waterfiets een duw gaf het water op maakte dat er geen weg meer terug was voor onze viervoeter. We hadden een waterfiets met een zeiltje boven ons hoofd. Heel goed, want het was heet en Fyke was aan het hijgen, het was ronduit heet.
Echt geweldig mooi om door de kloof te waterfietsen, glijden, het was nog vroeg maar alras waren er veel mensen op het water. Gelukkig niks gemotoriseerds, dat bromt zo in zo’n kloof (stel ik me voor want het was er dus niet). Bootjes, kayakken, en voor Truus: dit is de suphemel denk ik. Ik heb een shitload foto’s gemaakt, ik denk dat ik de meeste ga posten omdat het zo mooi is.
Ter afsluiting namen we allebei nog een duik in het meer, waren we fris en leverden we de waterfiets in. Op naar Castellane.

We reden NIET de route de crete, dat zou echt niks zijn voor mij en deze camper die 1) langer dan gewenst is en 2) weinig trekvermogen heeft. Maar wel de route Napoleon, anders kom je nou eenmaal niet in Castellane uit. Onderweg veel beautiful viewpoints op de kloof, het water waarin wij dobberden, en majestueuze rotspartijen. Het is overweldigend prachtig, en toch… stoppen, kijken, starten, optrekken… ik werd er ook een beetje kriebel van. Na elke bocht riep Sjaak: ja hier ook een prachtige view, als je kunt moet je even stoppen. En dan sta je onder een helling van tig procent, met onder je bandjes van dat wegslippende gravel dat de diepte in spat. En omkeren is geen optie. Dus: voorwaarts en niet zeiken. Het was een uurtje rijden zei Sjaak, en dat verzon hij niet want dat zei de route-app ook. Maar die hield geen rekening met campertempo en honderd in- en uitstapmomenten. Ik was er klaar mee, het werd half vier, ik had trek, dorst, gedoe. Ergens in een dalletje heb ik de kar aan de kant gezet en besloot: zo - Fyke moet vast poepen en plassen, kijk jij eens of dat hier kan gebeuren en dan bij voorkeur bij de rivier. Dan zoek ik oud brood en een blik sardienen en dan gaan we daar op een steen enorm recreëren, lunchen en genieten van de rijkdom van dit leven (ja, ik was wat cynisch).
Het wonder is dan dat we een schitterende opgang op het riviertje te pakken hadden, waar Fyke kon poepen, plassen én pootjebaden, en waar wij onze koningslunch konden verorberen. We konden weer verder.
Maar als je dan denkt dat je weer op de rit zit, qua humeur, kom je een half uur later aan op de camping. In de app stond: prachtige, kleine camping, schoon sanitair, blablatoet. Zal wel door een vriendje zijn gepost. Het is een Tokkie achtig woonwagenkamp, met overal slingerend kinderspeelgoed. Ja, dit was echt de camping. Meteen afrekenen en daarna mochten we een plaats uitzoeken. Blijken allemaal kleine plekken te zijn, waar je in de lengte in moet, en ik schat in dat de luifel niet eens uit zou kunnen. Maargoed, ik was er al helemaal klaar mee, we trekken aan de handrem, stop de motor, dakluik open en wegwezen hier, op naar het dorp. Dat was niet ver lopen. Veel motoren hier, alle terrassen bevolkt door lederen doorleefde knapen met baarden, ze roken vieze sjekkies en ze drinken dikke pullen bier. Ook vrouwen met zwartgeverfd haar, en hele grote tattoos op armen en dijen. Het leek wel een chapter, en heel eerlijk: ik voel me daarbij toch anders. Castellane, skip it mensen. Ga er niet heen. Het is niet charmant, het is een bergdorp waar de Tour de France van die uitzinnige en gevaarlijke supporters naast de afgronden heeft staan. Het is niet charmant, het is zelfs met deze weersomstandigheden koud.
Gelukkig is het qua eten wel gelukt. We moesten even zoeken in het dorp, maar ergens in de straatjes achteraf was een pleintje met terras. Er was een creperie, en in deze contreien doen ze hartige dingen daarmee, met room en rauwe ham en… nouja zoals wij de pannenkoek met paprika, uien en kaas hebben.
Het koelde af, en we zaten te bibberen, dat heb je in de bergen. Gauw naar de Tokkiecamping en slapen. Morgen gaan we verder, de laatste vakantieweek is ingegaan. Qua camperen nadert het einde met een huurcamper dan altijd schrikbarend veel eerder. Vrijdag moeten we thuiskomen. Dus we moeten nu gaan afstandrekenen. Heel eerlijk: ik heb nog zooooo geen zinnnnn om naar huis te gaan….

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted