Kippewippie, maar toch lang onderweg…

Luxemburg, Vianden

Gisterochtend werd ik wakker met het nieuws dat Artsen Zonder Grenzen hulp biedt in het AZC van Ter Apel. Dat schokte mij zeer. Ik mag dan wel op vakantie zijn, tegenwoordig hebben we overal 3G, 4G, 5G of wifi (hier in Luxemburg best wel gebrekkig allemaal) en dan ben je niet helemaal afgesloten van de menselijkheid. Het is een grote schande dat we niet kunnen vertrouwen op liberaal vrijheidsdenken en marktwerking in de opvang van mensen in nood. Dat is echt erg. Want de afgelopen jaren zijn we bestuurd met de gedachte dat het zich op lokaal niveau wel zou oplossen, dus al deze kerntaken werden gedecentraliseerd. Eigenlijk zo’n beetje alles is gedecentraliseerd, zelfs het natuur en milieubeleid maken en dat beleid herzien door de oudste schoorsteen in de VVD dynastie. Want als je op al dat soort dossiers kunt wegduiken moet je dat natuurlijk doen. Ik heb er geen goed woord voor over. Want na die decentralisatie volgde het dichtdraaien van de subisdiekranen. Het kwam Henk en Ingrid allemaal iets te dichtbij. En nu is er NUL opvangruimte, slapen vluchtelingen buiten, tenten die met crowdfunding worden gegeven worden door de ME (de ME nota bene) weggehaald en door al dit soort beelden lijkt het of Nederland een waanzinnig grote toestroom heeft van vluchtelingen. Niets is minder waar. We hebben alle opvang wegbezuinigd. En nu gaat de minister praten met de gemeentes. Mensen in kleine gehuchten demonstreren tegen het onderbrengen in een hotel (ja, de verhouding klopt niet, maar dat legitimeert de nazistische teksten op hun spandoeken niet) en een baby gaat dood. Artsen Zonder Grenzen is bedoeld voor rampgebieden. Dat ze in ons gave landje ingezet moeten worden, daar moeten we ons voor schamen. Diep schamen.

Vanmorgen word ik wakker en ik lees: Nick en Simon gaan uit elkaar! Angela de Jong wist het natuurlijk al, maar ze heeft toch de eer aan het duo zelf gelaten om uit de kast ermee te komen. Ook een tragedie natuurlijk, des te meer omdat ze ieder verder solo muziek gaan maken. Dat betekent zoveel als dat ze twee keer zoveel van die bagger gaan produceren. Dra-ma.

Maargoed, wat was ik hier ook alweer aan het doen. Ohja, de dagelijkse sleur ontvluchten, vakantie enzo. Gisteren was de dag van de transfer van Untereisenbach naar Vianden. Had makkelijk met de bus gekund, dan hadden we niet 2 uur lang hoeven inpakken, maar na 2 nachten wil je wel weer naar een andere camping. Omdat het hoogseizoen nu wel ten einde is hoeven we ons geen zorgen meer te maken dat we geen plek zouden kunnen krijgen, dus we reden er op de bonnefooi heen. Twaalf kilometer. Helaas onderweg geen supermarkt tegengekomen, dus na het bepalen van de plek op de camping en deze op z’n Hollandsch te markeren (meine kuile) met onze wiebelklaptafel, startten wij de motor weer om in Diekirch naar de Lidl te gaan. Twin-tig kilometer verderop. Sjaak haat dat als er boodschappen gedaan moeten worden, hij moet altijd met Fyke wachten en op de een of andere manier nooit in de schaduw (die IS er niet, want ik zoek er wel naar - just for the record). Ik heb geen lijstje, ik hoop op grote versafdelingen, maar de Luxemburgse Lidl (en ook de Aldi) hebben die niet. Ik heb voor 2 dagen BBQ-spul ingeslagen en verder een hoop fruit. En een sixpack karmeliet. Mmmmmmm!

We staan weer aan de L’Our, dat een prachtige rivier zou moeten zijn, maar nu een heel dun kabbelend stroompje is. Wat leuk is, is dat we een eigen afgangetje hebben en een kiezelstrandje. Fyke vindt dat ook leuk, pootjebaden. En ze hapt het koude water gretig op.
Het was vandaag een tophete dag, de thermometer stond op 36 graden en het werd al wat vochtiger in de lucht, en dan gaat het stomend heet aanvoelen. Niks voor Fyke, die ging plat. Ze wilde niet meer uitgelaten worden, en eerlijk gezegd vonden wij dat ook wel best. We hebben wat in ons stoeltje gehangen, boekje gelezen, een karmelietje uit de vriezer gedronken, en we hebben de BBQ met zalm en gamba’s gemaakt op de Cobb. We hebben dit natuurlijk wel even afgedekt bij de campingbaas, want in Luxemburg heerst een verbod op open vuur. De Cobb lijkt op een BBQ, maar hij is zo geconstrueerd dat je m met beide handen dat ding kan oppakken. Nouja, googlet u zelf maar. Ik heb m een aantal jaren geleden voor mijn verjaardag gekregen en ik ben er zielsgelukkig mee. De gamba’s en de zalm waren geweldig lekker. De knoflooksaus ook, daar heb ik de hele nacht dorst van gehad.

We hebben in het donker nog beneden aan het riviertje gezeten. Heel rustgevend, zo’n zacht kabbelend geluid. Kaarslicht, een hondje wat superrelaxed een beetje door het water waadt. Beetje kletsen, koffie, chocolade…. Dat kan dan lang duren, en het werd niet koud. Helemaal niet zelfs, het zou afkoelen tot een graad of 20 (om 6 uur ‘s morgens). Ik heb nog maar even het dekbed eraf gehaald en het laken op het bed gedaan.
We staan, omdat het een ‘stadscamping’ is, ook een stuk minder stil, we horen auto’s razen, en er is meer licht.
Heb net mijn kopje thee op, Sjaakmans gaat douchen, ik ga zo even broodjes halen en eieren met spek bakken, en dan zijn we klaar om Vianden te leren kennen. We gaan erheen op de fiets, en dat is dan de eerste fiets-actie van deze vakantie. Ik sleep die dingen natuurlijk niet voor de kat z’n sigaar mee he!

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.