Gisteren niks van me laten horen en for a reason. Ik heb de hele camping bij elkaar geblaft ‘s nachts, ziek als een hond. Ik heb gisteren vrijwel de hele dag in ledigheid doorgebracht, beetje dommelen in de schaduw, slaap inhalen en verkoudsheidsvirussen killen.
Dat lijkt nu aardig gelukt. Ik ben nog niet helemaal op volle sterkte, maar goed genoeg om vandaag met zn drietjes rondom het meer te fietsen. Althans, voor zover de toegang reikte, want een deel van dit meer is afgesloten vanwege het broedseizoen en bescherming van de natuurpracht. Met recht, want het is hier schoon en mooi, vogeltjes en helder water. Ook heel veel muggen. Die trekken zich geen reet aan van Deet, ik heb een fles met 50%… en ze kakken erop.

Sjaak heeft vanmorgen heerlijke broodjes gehaald bij de supermarkt, het tempo was mediterraan vandaag. Broodje, koffietje, douchen, koffietje… boekje. Om een uur of twee besloten we de fiets te pakken, het was (finally!) heerlijk weer en wel zo warm zelfs dat het badpakwaardig was. Eindelijk konden die prijskaartjes eraf.
We zijn gefietst naar het klooster, een prachtig gotisch metselwerk gebouwencomplex. Daar wonen nu een heleboel geestelijk gehandicapten in allerlei paviljoens. Soms stel ik me de vraag wat het verdienmodel is van gehandicapten, niet iedereen heeft zoveel geld dat ze zo mooi kunnen wonen. In Nederland heb je ook van die gepriviligeerde minderheden. Maar voordat ik al te politiek word…
We hebben een kleedje aan de oever uitgespreid, de boei voor Fyke uit de tas opgediept en deze het water in geslingerd. Dat vindt ze echt heel erg leuk, ze raakt helemaal door het dolle. Schudden met dr kont, heen en weer racen, en dat alles met een smile van oor tot oor. Toen we het wel welletjes vonden haalden we onze boekjes weer tevoorschijn. Op een kleed in plaats van op een stoel… oi oi oi, dat voelen de heupjes wel. Wat is alles stram! We zijn tot de akelige conclusie gekomen dat we echt wat vaker (= moeten beginnen met) rekoefeningen doen. Kleermakerszit, hamstrings, de yogacobra en de hond. Alhoewel die laatste momenteel nog niet tot de mogelijkheden behoort.

We dachten te gaan eten in het belendende dorp, blij dat we de fietsen dus niet voor Jan Doedel op de camper hebben gehesen. Wat denk je? Restaurant gesloten. Dus maar weer terug naar Dobbertin, het terras van het hotel. Witte wijn, Zanderfilet in dillesaus en bratkartoffeln. IJsje toe, want da’s goed voor mijn keel.

We verbazen ons dat hier het toerisme helemaal niet is ontwikkeld. Geen bootjes, supboards, Canadese of gewone kano’s, helemaal niks. Ik had mijn zinnen juist gezet op peddelen. Dat stellen we dus maar uit naar de volgende vakantie, want morgen vertrekken we hier. Een beetje meer westwaarts, het is alweer woensdag en over 3 dagen is de camper alweer niet meer van ons. Meh…

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted