Had ik al verteld dat we op deze camping buren hebben die onbedaarlijk snurken? Het werkt op mijn lachspieren, werkelijk waar. Nadere inspectie levert op dat het vrouwen zijn, naast ons. Drank, sigaretten, knock out, snurken in je stoeltje. Een geen partner die zegt: pop, als jij nou eens lekker in je mandje gaat liggen, nee. En in deze staat wordt het steeds lastiger om zoiemand te vinden.
Goed, de koelkast van de camper is leeg op jam, pindakaas en hagelslag na. Qua broodbeleg is het schraalhans keukenmeester. Voor het ontbijt hebben we een croissant met jam en baguette met jam. Homemade, alles aus Nederland. Echt verkansie zo.
We treuzelen verder, nespressootje, nog een nespressootje, boekieboekie lezen, en oh… nu is het te heet voor Fyke om naar het dorp te tippelen. Nee, op deze hete (heetste) dag van de vakantie is het devies: blijf waar je bent, zoek de schaduw en het water op. Hitteprotocol, we zijn er door Claudia de Breij goed van op de hoogte. We pakken de stoeltjes op, ons boekieboekie (Luister van Bronwasser is uit, we hebben nu Dat Beloof Ik van Roxane van Iperen, en het gaat alweer over een M.), handoekje mee, hondje mee, en we gaan aan het riviertje naast de camping zitten. Een eilandje speciaal voor de kampeerders, en het is daar heerlijk. Omdat het water erg koud is komt er een koelte vanaf, soms bijna kil.
Voor tussen de middag maak ik een sandwich, met tonijn (blik aus Holland), bosui, mayo, komkommer en tomaat en een pepperspread. Kan zich meten met een pain bagnatte, alhoewel het blaadje sla ontbreekt. Bij gebrek aan fatsoenlijke limo drinken we er een glaasje water bij. Het vermalen en verwerken van deze lunch is alweer genoeg om ons te laten dutten. Fyke ligt heerlijk naast ons, en wie even wakker wordt smijt de boei (het lievelingsspeelgoedje van Fyke) in het water, dan kan ze even doelgericht zwemmen en daarmee is ze weer afgekoeld.
Om zes uur worden de temperaturen weer dragelijk.
We douchen, kleden ons aan en besluiten dan toch even de bron van de rivier de Vaucluse te bekijken, immers: als je in het dorp Fontaine la Vaucluse bent, dan ben je echt een lul als je niet naar de bron gaat. De rotspartijen zijn imposant, maar de toegang is halverwege geblokkeerd wegens gevaar van vallende stenen. In het voorjaar schijnt er echt een fontein te zijn, momenteel is er weinig van te zien.
We lopen terug naar het pleintje en besluiten aan het water te gaan eten. Heerlijk, vis! Met een lekkere Luberon erbij, in een mooie fles (die ik heb meegenomen, etiket eraf en bloem erin - ter aanvulling van mijn verzameling dertigduizend vazen.
Kortom, u leest het allemaal. Het was een enerverend dagje. Hahahahaaaaaaaa. Maar eerlijk: we zijn ook allebei gaar van het niksen. We moesten onthaasten, even alles waar we ons druk en zorgen over maken van ons afschudden. Maar het vizier moet ook op leuke dingen doen, een iets actievere houding daaromtrent is nodig. Dus morgen gaan we iets doen. Denk ik.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted