Even vooraf, voor jullie informatie: ik ben gestoken door een mug. Op mijn voetzool. Dat jeukt. De hele dag jeukt dat. En lopen masseert dat venijnige bultje, waardoor ik de hele dag zou willen krabben. Door mijn schoenzool heen.

Dat heb je ervan als je aan een merengebied gaat camperen. Verder is het in alle opzichten een uitstekend idee om dat te doen. Het is voor de lezer geen nieuws meer dat het koud is, we hebben geslapen onder ons dekbed en een dubbele fleecedeken. En wat er gebeurt als het zo koud is: je blijft liggen tot je eraan toe bent om eruit te gaan, in je dunne slaapshirt de weg richting de wc te gaan waarbij je onderweg vrolijk alle buren goedemorgen wenst. We hebben direct achter onze camper een winkeltje met verse broodjes en die hoef je niet te bestellen. In dat winkeltje lag op de plank ook een pluche beest, een krab, en ik dacht meteen: die is voor Fyke. Ze is er erg blij mee, staat iedere voorbijganger te bekwispelen en laat haar cadeau aan iedereen zien.
Het plan voor deze dag was: relaxed ontbijten, koffie, koffie en dan zouden we vanzelf de pont missen die naar Stralsund vaart. En dan zou Sjaak de fietsen van de fietsendrager af halen om via de (heel erg lange) brug het meer over te steken. Fyke vond het hartstikke leuk, eindelijk weer fietsen!
Stralsund is een pareltje van een stad, echt prachtig. Het geval wil dat de hele binnenstad Werelderfgoed is. Volkomen terecht, want je kijkt je ogen uit van de prachtige gevels, het gotische metselwerk en de enorme kerkgebouwen. We zijn in de grootste kerk binnen geweest, om de beurt, omdat Fyke niet welkom is in het huis van God (snapikwel hoor). Na al dat geslenter klaarde het gelukkig ook weer op, de zon scheen en - lucky bastards dat we zijn - we vonden een plekje uit de wind. Ineens was het aangenaam, fijn, en van chochola-chaud veranderde mijn dorst ineens in een fris wit wijntje. We bestelden er een vissoepje bij en we bleven net zo lang zitten tot we door het personeel weggekeken werden. Daarna zijn we nog even naar de haven gelopen, zeilboten zijn altijd leuk. We hebben in een van de pakhuizen, waar een ateliertje gevestigd was, nog onze jaarlijkse aanschaf voor in de kerstboom gedaan. Een zeemerminnetje, een scheet van een ding.
Onderweg naar de fietsen hadden wij allebei een hele hele heeeeele volle blaas. We zouden het niet redden naar huis, er moest dus nog een terrasplas gepleegd worden. Vlakbij de fietsen was een geweldig tentje met uitzicht op het meer, daar hebben we spijkers met koppen geslagen: nog een glas, nog een plas en een heerlijk bord asperges.
Eenmaal terug op de camping waren de parelkettingtrutten naast ons weg. Wel is de hele camping nu totaal ramvol, want het is Pinksterweekend. Dus we hebben nieuw gezelschap. We gaan niet veel met ze optrekken, morgen gaan we alweer weg. Op naar het volgende avontuur, want qua stedentripjes ben ik aan mijn gerief gekomen. Nu weer wat anders!

Kraaiencamping? Links en rechts van de camping staan hele hoge bomen en daar wonen kraaien. Die schreeuwen van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Je zou denken dat ze boven onze kop cirkelden vanwege die parelkettingtrutten, maar die zijn weg en de kraaien zijn er nog steeds.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted