Dat Castellane was een kwestie van Hello and Goodbye. Wij noteren camping Les Lavandes als een plek waar je NIET moet gaan staan, Castellane best prima is om doorheen te lopen, maar we vinden eigenlijk een hele nacht verblijven teveel eer.
We pakken redelijk snel in, en we zijn met drie kwartier pleite. De koelkast is leeg, we hebben nog niet ontbeten, dus Sjaak zocht de snelste route naar de supermarkt. Die was feitelijk nog in het dorp, maar ik moest daarvoor afslaan waar het verboden in te rijden was en waar het wel mocht was het mij te smal. Dan maar de doorgaande weg gevolgd. We komen bij een grote supermarkt van een onbekend merk. Ik ga erin en ik vind het een dure vieze winkel. Maar ik heb brood nodig, broodbeleg, sap en ander drinken. Ik koop maar geen eten om zelf mee te koken, want ik gruwel van de vuiligheid in de koelschappen. Het blijkt een retedure supermarkt ook nog eens een keer.
We vervolgen onze weg richting Sisteron, over de route Napoleon en ik zie een uitspanning met een fenomenaal uitzicht. Als poppie hier nu aan de rem trekt, dan zet mannie de stoeltjes even uit en dan komt er brood met koffie uit de percolator. Het was heerlijk even zitten zo, en wat een prachtig uitzicht. Er vloog nog een roofvogel voorbij (waar is Ruud als je m nodig hebt), echt heel dichtbij. Geweldig hoe zo’n beest in de lucht glijdt, en wat een vleugels!
Zo snel als het zaakje buiten stond propten we het er ook weer in en wij reden door. Er zaten nog een paar fijne bochten in. Bijna in Sisteron, ruim 2 uur later. De citadel hoog op de rots, we zijn even uitgestapt om die te fotograferen.
De camping ligt ongeveer 3 kilometer van het dorp (stadje?), nogal bergop vanaf de camping gezien. Het is erg heet, er is een weersomslag op komst en het lijkt wel alsof de wind van stoom is. Fyke bezwijkt bijna, maar ze moet echt even wat kwaaie stoffen kwijt. Er stroomt een wilde rivier hier naast de camping, maar c’est overal interdit, vanwege danger. Dan kunnen we ook de boei er niet in gooien, die drijft meteen uit beeld. We vinden toch een afgangetje naar een ondiep stukje, Fyke kan even pootjebaden. We gooien er een steen in en zeggen: Fiek: pak het! Ze doet het hahahaaaa, maar ze vindt het niks dat ze het steentje (welke was het ook alweer) van de bodem moet pakken in haar bek. Krijgt ze een natte baard van, #notgood. Ze is gelukkig wel wat opgefrist en zo kunnen we de hitte weer in: en het is een eind naar het stadje als het zo heet is.
We gooien de fietsen tegen een willekeurig rek in een willekeurige avenue en onthouden de straatnaam niet. Heel Sisteron lijkt gesloten. De winkeltjes zijn dicht, de restaurants niet open… dooie boel. We besluiten dat we dan nog maar 1 zinnig ding kunnen doen: bij de wijnbar gaan zitten. Waar Sjaak dan eerst een lekkerlessendkoelklinkendfris Leffebiertje bestelt. Ik een rosé. Ik hou gewoon niet van witte wijn, zeker niet dat bocht wat je op terrassen krijgt (en dan is het hier Frankrijk, in Nederland serveren ze echt smerig spul). Ik had eigenlijk zin in rode wijn, maar dat past gewoon niet bij te temperatuur. De rosé is fris en koel. Goed te doen. We bestellen nog een glas en doen er gefrituurde fruits de mer bij. En een schaal frites. Toe nog een tarte tatin, nou dan heeft de weight watchers er weer een klantje bij als we weer terug zijn van vakantie. Want ondanks het feit dat we echt wel sporty doen zitten mijn kleedjes allemaal wat strakker. Ook #notgood. Maar eigenlijk all in the game als je zo’n heerlijke vakantie hebt als wij nu hebben. We zoeken ons een ongeluk naar de fietsen, maar we verliezen ins ook een beetje in de prachtig verlichte bergen en citadel. Echt gedoe hoor, in het donker zoeken naar je stalen ros. Zigzaggend door steile straatjes en over smalle trappetjes zie ik ze staan: dáár (en hoe kom je er in dit labyrint)! Eenmaal gevonden fietsen we terug en drinken bij de camper nog een lekkere nespresso (ik heb nog 15 dozen Columbia cups nu… de Franse koffie is er echt wel op vooruit gegaan), en we gaan te bedde.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted