De Sint heeft ons een midweek Schier cadeau gedaan. En why? Omdat ik op een onbewaakt ogenblik zomaar opbiechtte dat ik het zand en het strand soms mis. Wat een lieve Sint, en wat een onwaarschijnlijk geweldige weersomstandigheden heeft hij er (vandaag) bij geregeld.
Het was even vroeg opstaan vanmorgen. Nee, wij zijn niet aan op het moment van nachtpon uit, broek aan, koffietje en gaan. Er moet een hond wakker worden (die ook graag uitslaapt), dat hondje moet rondgeslingerd worden voor een ochtendpoep, er moet een paasbroodje gesmeerd en een (laatste) lekkere (eigen) espresso geperst. De fietstassen hebben we gisteren ingepakt, en ook al zijn we hier maar voor 5 dagen, het is een puzzel. Want wat gaat het weer doen, wordt het warm of wordt het koud, gaat het regenen, waaien, moeten we truien of windbreakers, wandelschoenen, hardloopschoenen (!!!), teenslippers, aan of mee… Ik vind inpakken altijd echt vreselijk. Killing all my darlings, tot ik in een saaie spijkerbroek met t-shirt en vest gehuld ben en dat is het dan.
De weergoden hadden voorspeld dat het prachtige weer van de afgelopen tijd zou kenteren. Maar niets van dat al, na 3 regendruppels in Dwingeloo klaarde het bij Drachten al op. En daarna was het zoeken naar de zonnebril.
We waren ruim op tijd voor de veerboot. Fyke heeft daar alle passagiers wel verblijd met haar vrolijke gekwsipel. Veel kinderen, maar ook Duitsers, want het is de Duitse vakantie. Meivakantie in april is alleen iets voor mensen in het onderwijs met veel ouwelullendagen. Dus dat kan dan ook twee weken. Het is hard werken in het onderwijs, dat wel.

Het was een soepele overtocht, en het is ongeveer 3 kilometer van de ferry naar het dorp (voor wie Schier niet kent: 1 dorp), maar dat is dan wel als je binnendijks fietst. En dat deden we niet. Dus met een riante looping kraakten wij op de pedalen met al onze bagage (rugzak ook vol met hondentuigspul) aan de overzijde van het dorp de dorpstraat in. Gelukkig: meteen een Hotel de Gouden Leeuw, of iets van dien aard. Twee koffie, heerlijk, en een bak slobber voor ‘t hondtie. Daarna doorgekacheld naar It Aude Kolonyhús, waar we de bagage achter konden laten en alvast het eiland konden verkennen. We fietsten door naar het strand, en hebben daar heerlijk bij de vloedlijn in het zand gelegen, geluisterd naar het ruisen van de golven, het gekrijs van meeuwen en de frisse wind langs de enkels voelen blazen. De zon scheen uitbundig, en wat we hadden moeten doen is goed smeren, maarja… april… dat staat dan niet op je netvlies. Fyke was echt voorbeeldig, die lag zo lief bij ons in het zand! Geen eigenstandig eilandverkennen, maar passen op vrouw en baas.
Heerlijk geluncht bij de uitspanning aan de strandopgang, tegen het glazen windscherm als een bejaarde in slaap gevallen (compleet met opengevallen mond) en nog meer zonverbranding opgelopen dan we al hadden. Vroeg opstaan eist zijn tol, en de zeewind ook.

Het appartement is groot, het is een 8-persoons unit, niet dat we graag 8 bedden willen, maar Sint wilde graag een jacuzzi en dat hebben we dus ook. Er ligt een prachtige visgraat houten vloer in het appartement, ik denk teak, hele korte en smalle latjes. We moesten zelf de bedden opmaken (minpuntje), en omdat het hier alleen maar eenpersoons bedden zijn heb ik de boel even verbouwd en met de eenpersoons lakens getracht er een liefdesnest van te maken. Maar waarschijnlijk tjilp ik vrij snel in slaap straks, net als Fyke die momenteel snurkt als een bouwvakker.
Na de incheck snel nog even boodschappen gedaan bij de one and only supermercado van het eiland, dus niks is goedkoop hier, maarja… dan hadden we thuis moeten blijven. Roomboter 4 euro. De Ruijter Special hagelslag laten staan (6 euro 50). Maar een fles wijn daarentegen… voor geen goud laat ik die in de schappen achter. Een Valpolicella Ripasso, niks op aan te merken, prima bouquet.
Maar niet nadat we nog even in het dorp hebben rondgeslenterd, gezien hebben dat de bakker morgenochtend vroeg open gaat, maar de kaaswinkel niet, en wat potentiële snuisterij-winkeltjes gespot waar we - mocht het morgen gaan regenen - onze tijd kunnen verbeiden. Tot slot terrasje gepakt. Met dit weer een must.

We hadden nog 2 maaltijden over van Hello Fresh, en ik heb de taco’s gemaakt. Helaas ontbrak de chili-mayonaise, een ergernis die wel vaker voorkomt de laatste tijd. Toch was het een prima maaltijd. Als je geen bakpapier hebt, dan smeer je een ovenschaal in met olie. Is goed voor de doorloop zullen we maar zeggen.

Ik denk dat wij zometeen een dikke plons gaan doen in het bubbelbad, en daarna lekker gaan slapen. Niet vergeten mijn verbrande kop in te smeren met verkoelende creme.

Dit was een uitstekende eerste dag op Schier. Morgen meer!

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted