Laatste dag vandaag. Nouja, morgen nog, maar dat is een reisdag. Nooit de leukste, zeker niet als je terug naar huis gaat.
We hebben redelijk geslapen op de stadswal van Langres. We stonden met onze zijkant tegen de muur die de camping van de stad scheidde, en volgens mij wordt die muur niet alleen gebruikt door honden maar ook mannen om er tegenaan te pissen. Ik deed mijn raampje maar dicht. Of was het dan toch het interieur van de camper? Dat is inmiddels ook niet zo frisjes meer. Denk hond, denk nooitverschoond beddengoed, denk vochtige handdoeken en je weet het.
Op deze camping is het overigens de eerste keer dat ik een rol eigen pleepapier op sleeptouw moest nemen. We hebben overigens groen papier. Niet van duurzaam (alles behalve dat, want er zit kleurstof in om het echt groen te maken, en geurstof om het naar aloe vera te laten ruiken), maar het is een dingetje wat ik mezelf permitteer. Frans pleepapier heeft couleur locale, vorige keer had ik roze, nu heb ik groen.

Nu we het dan toch over toiletteren hebben, de hurkplee is definitief passee, en dat vind ik toch jammer. Het is een goede houding om je afval kwijt te raken, het is ook goed qua souplesse van de botjes en de gewrichten en het is een stuk minder gevaarlijk dan wcbrillen. Van oudsher lopen we daar ziektes van op. Bovendien: een natte bril omdat de voorganger de borstel heeft moeten gebruiken en die niet met een flukse zwaai weer in zijn opvangbak terecht is gekomen, kan gore druppels achterlaten. In de afgelopen 3 weken heb ik overigens vaker niet dan wel een bril aangetroffen. Mijn vraag, in het geval van de m/v/x/o, en we onderscheiden helemaal niks niet meer, is dan: zitten mannen of blijven ze staan? Richten ze fatsoenlijk of zwabberen ze wat? Ik wil hier eigenlijk niet te lang over nadenken. Eerst plassen en poepen, dan meteen douchen. Dat is mijn volgorde.
Pleepapier, ik kom er nog even op terug. Ik heb altijd gedoe met zo’n grote rol in zo’n kast. Op de een of andere manier zit het einde altijd vast op de rol en dan moet je grabbelen, voelen of je het losse vel kunt losflieberen zoals je dat ook doet met plastic zakjes die niet open willen. Als het niet meteen lukt, dan ga ik altijd verwoed aan die rol zwiepen, als een tol. Dan komen we op de schroevendraaiersregel, als je de ene kant opdraait dan komt het laatste vel nooit los en krijg je dat dus niet te pakken. Maar de schroevendraaiersregel is dan altijd dezelfde kant op erin (met de klok mee), en eruit (tegen de klok in). Het hangt maar net af van de richting waarin de schoonmaker m/v/x/o de verse megarol heeft opgehangen. Net als thuis: het velletje langs de muur of van de muur af? Ik stem voor het laatste.
Nee, tegenwoordig zijn de trekvelletjes erg in zwang. Ik vind dat echt een vooruitgang. Je kunt goed doseren, het is hygienisch en het is van één en hetzelfde sterke merk. Je wéét gewoon dat je niet met je vinger erdoor scheurt als je… nouja. Dat dus.
Wel heb ik door al die innovaties nu een paar keer z’n sterk gevoel van veegzekerheid gehad dat ik zomaar perongeluk bij een papiervelautomaat kwam waar iemand de laatste velletjes TERUG IN HET GAATJE HEEFT GEPROPT. Grapjassen heb je overal. Ik vind ze stom.

Goed.

Het was mooi weer, volkomen in overeenstemming met de weer-apps en dat bevestigde ons plan dat we niet te ver zouden rijden, een klein rukje naar boven. We rijden zoevend, het is rustig op de weg. We hebben een camping aan de Moezel, bij Liverdun. Het is een mooie camping, wel even een eindje van de snelweg. Toch kost het ons tijd om een goede plek te vinden. We deden het samen, volgens afspraak. Zodra je gaat delibereren over welke plek beter, zonniger, rustiger, horizontaler of weetikwat is, dan duurt het allemaal lang. Uiteindelijk vinden we de perfecte plek. We halen de camper op en we zien uit onze ooghoeken dat de mensen die na ons incheckten sneller waren met het vinden van de plek. Onze plek. Ze draaien hun lel van een camper er zo in. Kan ik pis van worden, echt waar. Maar eigenlijk is het lollig.
We staan voor 1 nacht en als je in de zon wil zitten pak je je stoel op en ga je in de zon zitten. De camping is nog lang niet ‘complet’, dus niet zeuren. En zo is het. We hebben nog wat gedut, getut, boekieboekie gelezen en Fyke laten zwemmen in de Moezel. Daarna lig ze op haar rug liggen in de kak. We hebben haar na afloop gewassen met een biologisch hondenzeepje. Geurloos. Alleen die kak stinkt nog wel. Ze ìs schoon, maar geurt nog niet naar roosjes. En zo zijn we weer terug waar deze dag mee begon. Ik denk dat het camperverhuurbedrijf echt heel blij met ons is (not). Maar misschien ga ik zelf ook nog even in de weer met wat glorix, ook al hebben we de schoonmaak afgekocht. Je wilt toch dat ze volgend jaar weer ons een camper willen verhuren. Mits ze er eentje hebben die wij willen. Zo is het ook nog een keer.

We hebben nog een fijne wandeling gemaakt langs het pad aan de Moezel, dat was het dan. Bij het campingrestaurant hebben we een hamburger gegeten, alles duurde lang maar hij was lekker. Nog een allerlaatste tarte tatin toe. Slapen nu, want morgen gezond weer op.
Het is een mooie camping, veel bomen en ruimtelijk. Maar… we liggen nog niet in ons mandje of de trein rijdt voorbij. Goederentreinen, heel veel en lang. Recht achter de camping. Puntje van aandacht zou ik zeggen. Morgen begint de terugreis, het is een eind maar het zou moeten kunnen. Zin? Neuh.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted